خوش به حال کسی که جایزه اش را از خدا بگیرد

به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، مریم کاظمزاده همسر شهید اصغر وصالی در پی حضور موفقیت آمیز فیلم "چ" در سی و دومین جشنواره فیلم فجر نامهای را خطاب به ابراهیم حاتمیکیا نوشت. متن نامه به شرح زیر است:
 
با عرض سلام خدمت آقای حاتمیکیا

منتظر بودم سی و دومین جشنواره فیلم فجر تمام شود، تا بتوانم حسم را درباره ماجرای ۴٨ساعته پاوه بنویسم. فیلم را هنوز ندیدم. به هر تقدیر گذشت. خوشحال شدم از اینکه آقای حمیدیان جایزه بازیگری نقش مکمل را گرفت. حتما بطور شایستهای نقش اصغر وصالی را بازی کرده که مستحق چنین جایزهای شده. مشتاقانه منتظرم تا در اولین فرصت، فیلم را ببینم.

اما این چند کلام نه به خاطر فیلم «چ» که به خاطر زحماتی است که برای خلق و زنده کردن یاد عزیزانمان اصغر وصالی و دستمال سرخها انجام دادید. تلاشتان ارجمند.

امشب، مراسم را از قاب تلویزیون خانه دیدم و شما بین دوستانتان نبودید. عدم حضورتان بسیار پرنگ بود، ولی پرنگتر از آن تقدیر پیاپی سایرین از شخص شما بود. به خصوص عوامل فیلم شیار ١۴٣! هر چند در این آشفته بازار هنر امروز ایران، فیلم و محتوای آن اهمیت بالایی دارد، اما مهمتر از آن کار ارزشمند شما برای معرفی این فیلم بود.

شما در این جشنواره درس بزرگی به همه همکارانتان دادید، همان درسی که تابستان ۵٨ در پاوه، اصغروصالی، دکتر چمران، مسعود نعیمی، آقا بزرگی و سایر شهدای دستمال سرخهای پاوه به همه ما دادند. خدا همراهتان باشد که هم زنده کننده نام شهیدان بودید، و هستید، هم ادامه دهنده راه آنان.

توحید، چگونه خوب زندگی کردن، محبت کردن، به فکر دیگران بودن، در غوغایی که خودت نیاز داری به فکرت باشند، درسهایی بود که ماجرای عاشورا، پاوه و عملیاتهای مکرر جبههها به ما دادهاند.

هرکس وظیفه دارد، تا مراقبهای داشته باشد برای کاری که انجام میدهد و قضاوت کارش را هم فقط خدا میداند، نه هیچ کس دیگر. خوش به حال کسی که در مراقبه، و عملکردش خدا به او بهترین جایزهها را بدهد. پیام آور یک واقعه اگر بیشتر از قهرمانان آن با اهمیت نباشد، کمتر هم نیست! اگر زینب نبود، عاشورایی هم نبود!

در حقانیت و پاکی خون آن عزیزان شکی نیست، مهم این است که این حقانیت به گوش مردمان برسد، مردمانی که خسته از دروغ و تزویراند. مردم خود قضاوت میکنند و اینجاست که غایت خون آن قهرمانان به ثمر میرسد. قدم بزرگی برداشتید. باز هم سپاس از اینکه یاد این شهیدان را زنده کردید.
 
به کوی میکده گریان و سرفکنده روم
چرا که شرم همی آیدم ز حاصل خویش
نه عمر خضر بماند نه ملک اسکندر
نزاع بر سر دنیای دون مکن درویش
 
مریم کاظمزاده