به گزارش خبرگزاري حيات،مهدي نصيري کارگردان تئاتر دفاع مقدس و مصطفي محمودي منتقد آثار ادبي با شرکت در جلسه ي نمايشنامه خواني به نقد و بررسي اين اثر و بيان نظرات خود را در ارتباط با ساختار نمايشنامه "اگر مرد کوچولويي پيدايش شد که مي خنديد... " پرداختند.
مهدي نصيري کارگردان اين نمايشنامه با اشاره به تفاوتي که اين متن در مقايسه با ديگر متون دفاع مقدس دارد، گفت: نمايشنامه جمشيد خانيان به دليل نگاه متفاوتي که به موضوع جنگ تحميلي دارد، قابل اهميت است."اگر مرد کوچولويي پيدايش شد که مي خنديد..." به طور غير مستقيم جنگ و اثار نامطلوب آن را به زبان نمايش بيان مي کند.
وي ادامه داد: "اگر مرد کوچولويي پيدايش شد که مي خنديد... " داستان پدر مادري ميانسال است که فرزندشان رادر بمباران شيميايي حلبچه از دست داده اند و به دليل علاقه فراوانشان مرگ او را باور ندارند و هر روز را به اين گمان که او در منزل با آنها در حال بازي است سپري مي کنند. اما با پيشرفت نمايشنامه مخاطب به اين نتيجه مي رسد که اين بازي تکراري اين پدر و مادر است که هر روز با هم آن را اجرا مي کنند و در پايان با اين سوال که "شما مي دانيد کاني کروشکان (بهشت حلبچه) کجاست؟" مخاطب را در تعليق رها مي کند.
به گزارش حيات در ادامه اين جلسه مصطفي محمودي منتقد آثار ادبي با اشاره به اين مطلب که جمشيد خانيان از معدود نويسندگاني است که مساله جنگ را در اکثر کارهايش دست مايه قرار داده است، گفت: خانيان به درستي از پرداختن مستقيم به جنگ خودداري مي کند و تبعات آن را با موضوعات خاص، در قالب شخصيت هاي محدود به نمايش مي گذارد. وي در اين نمايشنامه با اداي دين به کشته شدگان جنگ و احترام به بازماندگان آنان با ظرافت خاصي زمان و مکان را به مخاطب نشان مي دهد.
محمودي افزود: خانيان با شبيه سازي واقعيت، حقيقت را به خوبي نتيجه گيري مي کند و فضا را به واقعيت نزديک مي نمايد. او به هيچ عنوان سعي در تحريک احساسات مخاطب ندارد و حقايق را به شکلي کاملا عريان بيان مي کند.
محمودي با اشاره به نکات مثبت نمايشنامه هاي خانيان افزود: پرداختن غير مستقيم به مساله جنگ و دفاع مقدس، دوري از شعار زدگي هاي معمول و رايج در جامعه، جسارت در بيان سياهي هاي جنگ، خودداري از گره آفريني در داستان، شخصيت پردازي انسان هاي حاضر در جنگ و بالاخره تعليق پايان داستان که در تمام آثار خانيان ديده مي شود از جمله نکات مثبت و قابل توجه نمايشنامه هاي اوست.
