تدبير دوم: پدافند در جنوب و آماده شدن براي انجام عمليات گسترده در بصره و اجراي عمليات محدود - تسلط بر مندلي و تأمين نتفخانه و يا هر هدف مناسب ديگر.
- پرسش: حداقل با چه مقدار نيرو مي توان در جنوب پدافند کرد و چه مقدار نيرو را مي توان منتقل کرد؟
- پاسخ: لشکرهاي 21، 92 و 77 و تيپ 40 سراب براي پدافند و براي انتقال، لشکر 16 و تيپ 55.
- پرسش: آيا مقدار نيرويي که از جنوب منتقل مي شود براي تدبير اول کافي است؟
- پاسخ: خير، براي اهداف تدبي اول کافي نيست، لازمست يک لشکر پياده ادغامي به غرب بيايد.
- پرسش: برآورد وقت لازم براي انتقال نيرو چقدر است؟
- پاسخ: وقت لازم براي هر لشکر ارتش، با شناسايي و آمادگي عملياتي، 40 روز است.
پرسش: زمان لازم را براي تک هماهنگ براي تدبير اول چه قدر است؟ - پاسخ: 80 روز براي انتقال دو لشکر و ده روز هم براي هماهنگي، و در مجموع سه ماه وقت لازم است.
- پرسش: براي پدافند اهداف تأمين شده در غرب چه مقدار نيرو لازم است؟
- پاسخ: تمام نيروهاي ارتشي که در غرب عمل مي کنند براي پدافند مورد نياز است.
- پرسش: برآورد زماني انجام عمليات و تأمين پدافند چقدر است؟
- پاسخ: 25 روز.
- پرسش: زماني که براي انتقال نيروهاي عمل کننده، به جنوب لازم است چقدر است؟
- پاسخ: نيرويي نداريم که برگردد.
- پرسش: زمان لازم براي آماده شدن جهت انجام عمليات در جنوب چه قدر است؟
- پاسخ: عملياتي نمي توان انجام داد و بايد دو لشکر درست کرد بعد عمليات انجام داد.
راه کار دوم
در تدبير دوم، انجام عمليات در غرب براي تأمين گيسکه و نفتخانه مد نظر مي باشد.
- پرسش: نيروهاي تک ور که بايد در جنوب بمانند و قدرت کيفي آنها را بايد بالا برد، چه نيروهايي هستند؟
- پاسخ: لشکرهاي 21، 77 و 92 و تيپ 40 از ارتش و لشکرهاي قدس، فجر و فتح از سپاه.
- پرسش: نيروهايي که به عنوان پشتيباني در باختران به عمليات مي پردازند کدامند؟
- پاسخ: لشکر 16 و لشکر نصر سپاه.
- پرسش: چه مقدار نيروي جديد براي آمادگي کامل عمليات بايد جذب شده و سازمان دهي گردند؟
- پاسخ: بايد گردان هاي سپاه به 370 گردان افزايش يابند.
- پرسش: برآورد زماني لازم براي تکميل کمي و کيفي قوا جهت آمادگي براي اجراي عمليات و اينکه لشکر16 از غرب برگردد، چقدر است؟
- پاسخ: از نظر ارتش 4 ماه وقت لازم ايت و از نظر سپاه به کار سپاه بستگي دارد.
محاسن راه کار اول
1) تهديد شهر مندلي.
2) دست يابي به عوارض حساس منطقه و قطع ديد و تير دشمن بر روي منطقه.
3) تسهيل انجام عمليات بعدي به سمت بعقوبه.
4) تأمين نفت شهر، تهديد نفتخانه، تهديد بانميل و خانقين.
5) حفظ فعاليت يگان ها در غرب و اثر آن روي مردم.
6) واداشتن دشمن به گسترش در منطقه.
معايب عمليات
1) عدم بازيابي آمادگي جهت انجام عمليات اصلي در بصره.
2) ضعف خط پدافندي در جنوب.
3) فرسايش نفرات و وسايل.
4) عدم انهدام نيروهاي قابل توجه از دشمن.
5) جا به جايي نيروها از جنوب به غرب و بالعکس به زمان زيادي نياز دارد.
6) مسأله سرما و کمبود جا در غرب و محدوديت خطوط تدارکاتي به خصوص براي نيروهاي سپاه نيز مطرح است.
محاسن راه کار دوم
1) وصول به هدف اصلي در بصره.
2) انهدام قابل توجه نيروهاي دشمن.
3) جلوگيري از فرسايش وسايل.
4) مطمئن تر بودن خطوط پدافندي جنوب.
5) تأمين نفت شهر و تهديد نفتخانه.
معايب راه کار دوم
1) زير ديد و تير بودن جاده قصر شيرين به نفت شهر.
2) جابه جايي بسيار کم نيروهاي دشمن از جنوب به غرب و کم تر تهديد شدن خانقين و مندلي.
نتيجه: انتخاب راه کار دوم بنا به دلايل زير:
1) رسيدن به بصره.
2) اندام نيروهاي مهم دشمن.
3) زمان کم تر براي شروع تک در جنوب.
4) فرسايش کمتر وسايل و نفرات؛ و
5) مطمئن تر بودن خطوط پدافندي.
برادر محسن [رضايي]: سؤالاتي مطرح شده که بايد پاسخ دقيق آنها مشخص شود و همچنين حساب احتمالات را هم بکنيم. اگر هدف اصلي بصره است چرا؟ و دليل اهميت بصره چيست؟ آيا عبور از شط هم مطرح است يا نه؟ ديگر اينکه از 370 گردان مورد نياز، ارتش را فقط 30 گردان دارد و بقيه را سپاه بايد تأمين کند. اما از کجا؟ سپاه يک سال وقت مي خواهد تا 30 تيپ درست کند.
سرهنگ [صياد] شيرازي: هدف عبور از بصره مي باشد و بصره هدف کلي موقتي است زيرا که صدام در بصره نيست.
در مورد برآورد نيرو که 370 گردان بوده، نيرويي براي انهدام نيروي دشمن در وسط در نظر گرفته شده که مي توان از آن صرف نظر کرد. از طرف ديگر تاکنون روي آموزش، زياد کار نشده، اگر ما روي آموزش کار کنيم مي توانيم اين 370 گردان را به 200 گردان تقليل دهيم
البته موسوي قويدل ايذا قبول نداشت.
بحث اوليه در مورد عمليات در فکه (محرم)
