به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، شهیده بنت الهدی صدر در سال ۱۳۵۷ هجری قمری دیده به جهان گشود و پس از ۶ ماه، پدر بزرگوارش رااز دست داد. وی در یازده سالگی به همراه دو برادر بزرگوارش آقا سید اسماعیل و آقاسید محمدباقر جهت کسب علم به نجف اشرف هجرت کرد و تحصیلات خود را در زمینهٔ فقه، علم حدیث، اخلاق، تفسیر و سیره نزد برادرش دنبال کرد و جهت احیاء فرهنگ غنی اسلامی به تربیت دختران و زنان مسلمان پرداخت.
مدارسی به نام الزهرا (س) را در شهرهای بغداد وکاظمین تحت نظر گرفت و با تأسیس یک مرکز فرهنگی در شهر کاظمین و برگزاری جلسات فکری و مذهبی تهیه مقالات و ایراد سخنرانیهای مختلف در زمینههای گوناگون اسلامی بهارشاد پرداخت. از این شهیده، آثاری از جمله کتب زیر به یادگارمانده است:
المباحث عن الحقیقة ۲- صراع ۳- لقاء فی المستشفی ۴- امرأتان و رجل ۵- مذاکرات الحج ۶- لیتنی کنت اعلم ۷- نساء العقیده ۸- کلمه و دعوه
شهیده بنت الهدی صدر، فرزند علامه سید حیدر صدر و خواهر شهید آیت الله سید محمد باقر صدر است. مادرش فرزند شیخ عبدالحسین آل یاسین از عالمان بزرگ زمانه خود به شمار میآمد.
بنت الهدی خواندن و نوشتن را در خانه از مادرش آموخت. مادرش همیشه ذکاوت و استعداد تعلیم و تعلم او را میستود و میگفت: «هر چیزی که بهاو یاد میدهم فراموش نمیکند.»
وی تحصیلات عالی خود را در زمینه ادبیات، اصول فقه و علم حدیث، در نجف اشرف و نزد برادرانش، سید اسماعیل و سید محمد باقر، فراگرفت و با مطالعه در مباحث فقهی، اخلاقی و تفسیر، به درجه اجتهاد نائل آمد.
بنت الهدی با سلاح علم و قلم، برای هدایت زنان عراق تلاش جدیدی آغاز کرد و پرچمدار حرکت اسلامی بانوان در عراق شد. مقالات او در مجله الاضواء، که توسط جمعی از علمای نجف اشرف منتشر میگردید، در آن دوران گوشهای از این ابعاد را منعکس میکرد.
وی همچنین با تحت نظر گرفتن مدارس مختلف در شهرهای کاظمین و بغداد، در تربیت دخترانمسلمان، نقش بسزایی داشت.
یکی از خواهران مجاهد عراقی میگوید: «بنت الهدی، آگاهی را در میان زنان بالا برد، حجاب را رواج داد و باعث شد تا دیدگاههای جامعه درباره زن و دیدگاههای زنان درباره اسلام تغییر کند.»
در ماه رجب سال ۱۳۹۹هجری قمری، شهید آیت الله صدر توسط رژیم عراق دستگیر شد، هنگام دستگیری برادر بنت الهدی تا خیابان اصلی جلو آمد و تصمیم گرفت همراه برادر سوار شود، ولی ماموراناجازه ندادند. او به راننده حامل آقای صدر گفت: «بالاخره روزی تو بیدار میشوی و ازاین کار خود پشیمان میگردی.»، و در همان مکان فریاد برآورد و سخنرانی عجیبی کرد. سپس رو به برادر کرد و گفت: «من برنمی گردم. میخواهم مانند حضرت زینب سلام الله علیها که برادرش حسین علیه السلام را همراهی کرد، همراه تو باشم.
تا اتومبیل حامل برادر ایستاده بود، ملازم و مراقب بود. اما وقتی حرکت کرد، با تکبیرهای رعدآسای خویش، قلب دشمنان را به لرزه درآورد و بعد به سمت حرم مطهر امیرالمونین حرکت کرد ودوباره در آنجا سخنانی ایراد کرد و مردم را به گریه واداشت.
حرکت قدرتمندانه بنت الهدی، برادر را از زندان آزاد کرد؛ ولی طولی نکشید که دیگر بار در بیستم جمادی الاولی سال ۱۴۰۰ هجری قمری، بنت الهدی و برادرش، آیت الله سیدمحمد باقر صدر، توسط رژیم خونخوار عراق دستگیر شدند و دژخیمان بعثی، آنها را با شدیدترین شکنجهها، تهدید کردند.
ارعاب مزدوران، در وجود بنت الهدی اثری نگذاشت. او همچنان راست قامت در برابر آنان ایستادگی میکرد. رژیم از صبر بنت الهدی عصبانی شد و وی را در روز ۲۳ جمادی الاولی- سه روز پس از دستگیری- به شهادت رساند.
منبع: شیرازی، علی: زنان نمونه، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۸
