تعريف از كسي در حضور خودش؛ حرف هايي كه نفس اماره از شنيدنش لذت مي برد؛ وقتي كسي در حضور جمع پرده از لياقت ها و كفايت هاي دوستي برمي داشت و آنچه را شخصاً به چشم ديده بود به زبان مي آورد تا ديگران را دلالت به خير كرده باشد، آن دوست رو به وي مي كرد و مي گفت: حرف هاي ضدانقلابي مي زني يا حرف نفس پرور نزن و يا به طعنه مي گفت: بگو كه نفسم حال مي آيد!
