کاظمي ,محمود

سال 1335 ه ش صداي دل انگيز اذان صبح در شوشتر تولد کودکي زيبا را نويد داد که نامش را محمود گذاشتند.
پدرش درجه دار ژاندارمري سابق بود و خدمتش را در شهرهاي مختلف خوزستان مي گذراند. محمود دوران تحصيلات دبستان تا دبيرستان را در چند شهرستان که محل ماموريت پدرش بود,گذراند.
از هوش سرشاري بر خوردار بود ,تشخيص حق از باطل از جمله فضائل خوب او بود. از دوران نوجواني نسبت به مسائل سياسي ايران حساس بود و به دقت آنها را موشکافي مي کرد، از درد مردم درد مي کشيد و از شادي آنها خوشحال تر از خودشان بود.
بعد از اتمام دوران دبيرستان به خدمت نظام وظيفه رفت.
حرکت توفنده ي مردم ايران در سالهاي نيمه دوم دهه ي شصت وارد مرحله ي حساسي شده بود ,محمود که يکي از پيشگامان اين مبارزه مقدس بود,در همه ي عرصه هاي حسا س حضور داشت,او در تظاهرات و راهپيماييهاي اعتراض آميز مردم بر عليه حکومت پهلوي فعالانه شرکت مي کرد وبي مهابا با کوکتل مولوتف به جنگ تانکهاو زره پوشهاي حکومت ستمگرشاه مي رفت.
در چهار شنبه سياه سال 1357اهواز که نيروهاي نظامي و امنيتي شاه ,تعداد زيادي ازمردم اهواز را به خاک وخون کشيدند؛محمود حضور داشت يکي از تانکها را به آتش کشيد. مدتي بعد به بوشهر مهاجرت کرد ومبارزات انقلابي را در آنجا ادامه داد.
با پيروزي انقلاب اسلاميوارد سپاه شدوآموزشهاي نظامي را نزد استادش, شهيد علي غيور اصلي گذراند .
وقتي ضد انقلاب 5استان کشور را به جنگ داخلي کشاند,او همراه جمعي از پاسداران اهواز به آنجا رفت ودر پاکسازي شهرها و باز پس گيري تپه ها از دست منافقين وساير ضد انقلابيون نقش عمده اي داشت .شجاعت وتوان بالاي مديريت نظامي محمود تعجب سردار شهيد ناصر کاظمي قائم مقام فرماندهي قرارگاه حمزه سيدالشهدا(ع)را بر انگيخت. محمود در آن زمان فرمانده گروهان بود.
به دنبال شروع جنگ تحميلي به خوزستان بر گشت و در ابتدا در قالب نيروهاي چريکي بارها به قلب دشمن زد .او در باز پس گيري سوسنگرد قهرمان از دشمن جانانه جنگيد و به لحاظ توانايي بالاي فيزيکي و عملياتي به سمت فرماندهي گردان شهيدعلم الهدي منصوب شد .محمودکاظمي تا زمان شهادتش در اکثر عمليات رزمندگان اسلامدر جبهه هاي جنوب حماسه ها آفريد .
سر انجام اين فرمانده دلاور سپاه اسلام وايران بزرگ بعد از شرکت در عمليات ثامن الائمه ,در يک عمليات نظامي به همراه يک تيپ ازنيروهاي رزمنده نيروي زميني ارتش جبهه ي دشمن در فيّاضيه را فتح کرد و صبح روز سه شنبه 7/ 7/ 1360 همزمان با شهادت امام محمد تقي (ع) به شهادت رسيد.
محمود درآن زمان فرمانده گردان امام سجاد (ع)درلشکر7وليعصر(عج)بود.
منبع:پرونده شهيد در بنياد شهيد وامور ايثارگران اهواز,مصاحبه با خانواده ودوستان شهيد


آثار باقي مانده از شهيد
در تشييع جنازه همسنگرانم هر کاري مي کردم که از ريختن اشک خود جلو گيري کنم برايم مقدور نبود، چون مي خواستم که بقيه مرا نبينند به گوشه اي مي رفتم و به ياد اين ياران باوفاي امام زمان (ع) و حسين عزيز (ع)گريه سر داده و مقداري از دردهاي نهفته در درون خود را تسکين مي دادم.
در بهشت آباد هنگام خاک سپردن شهدا مادران آنها با چه روحيه عجيبي جسد گلگون کفن فرزند خود را با دست خود و بدون ريختن کوچکترين قطره اشکي به خاک مي سپردند و با آنها وداع مي کردند و شکر خداي را به جا مي آوردند. اين صحنه ها چنان ما را تکان مي داد که بار ديگر نيروي تازه گرفته و مصمم تر از هميشه عهد مي کرديم ادامه دهنده راه شهدا باشيم .خون شهيد چه حرکتهايي را که توان نمي بخشيد و چه دلهاي مرده اي را که به تپش وا نمي داشت, و روحيه و چشم هاي فرسوده و کسل ناشي از جنگ را طراوت و شادابي نمي بخشد...