پيامدهاي سياسي اجتماعي فاجعه هفتم تير

سال 1335 ه ش صدای دل انگیز اذان صبح در شوشتر تولد کودکی زیبا را نوید داد که نامش را محمود گذاشتند.
پدرش درجه دار ژاندارمری سابق بود و خدمتش را در شهرهای مختلف خوزستان می گذراند. محمود دوران تحصیلات دبستان تا دبیرستان را در چند شهرستان که محل ماموریت پدرش بود,گذراند.
از هوش سرشاری بر خوردار بود ,تشخیص حق از باطل از جمله فضائل خوب او بود. از دوران نوجوانی نسبت به مسائل سیاسی ایران حساس بود و به دقت آنها را موشکافی می کرد، از درد مردم درد می کشید و از شادی آنها خوشحال تر از خودشان بود.
بعد از اتمام دوران دبیرستان به خدمت نظام وظیفه رفت.
حرکت توفنده ی مردم ایران در سالهای نیمه دوم دهه ی شصت وارد مرحله ی حساسی شده بود ,محمود که یکی از پیشگامان این مبارزه مقدس بود,در همه ی عرصه های حسا س حضور داشت,او در تظاهرات و راهپیماییهای اعتراض آمیز مردم بر علیه حکومت پهلوی فعالانه شرکت می کرد وبی مهابا با کوکتل مولوتف به جنگ تانکهاو زره پوشهای حکومت ستمگرشاه می رفت.
در چهار شنبه سیاه سال 1357اهواز که نیروهای نظامی و امنیتی شاه ,تعداد زیادی ازمردم اهواز را به خاک وخون کشیدند؛محمود حضور داشت یکی از تانکها را به آتش کشید. مدتی بعد به بوشهر مهاجرت کرد ومبارزات انقلابی را در آنجا ادامه داد.
با پیروزی انقلاب اسلامیوارد سپاه شدوآموزشهای نظامی را نزد استادش, شهید علی غیور اصلی گذراند .
وقتی ضد انقلاب 5استان کشور را به جنگ داخلی کشاند,او همراه جمعی از پاسداران اهواز به آنجا رفت ودر پاکسازی شهرها و باز پس گیری تپه ها از دست منافقین وسایر ضد انقلابیون نقش عمده ای داشت .شجاعت وتوان بالای مدیریت نظامی محمود تعجب سردار شهید ناصر کاظمی قائم مقام فرماندهی قرارگاه حمزه سیدالشهدا(ع)را بر انگیخت. محمود در آن زمان فرمانده گروهان بود.
به دنبال شروع جنگ تحمیلی به خوزستان بر گشت و در ابتدا در قالب نیروهای چریکی بارها به قلب دشمن زد .او در باز پس گیری سوسنگرد قهرمان از دشمن جانانه جنگید و به لحاظ توانایی بالای فیزیکی و عملیاتی به سمت فرماندهی گردان شهیدعلم الهدی منصوب شد .محمودکاظمی تا زمان شهادتش در اکثر عملیات رزمندگان اسلامدر جبهه های جنوب حماسه ها آفرید .
سر انجام این فرمانده دلاور سپاه اسلام وایران بزرگ بعد از شرکت در عملیات ثامن الائمه ,در یک عملیات نظامی به همراه یک تیپ ازنیروهای رزمنده نیروی زمینی ارتش جبهه ی دشمن در فیّاضیه را فتح کرد و صبح روز سه شنبه 7/ 7/ 1360 همزمان با شهادت امام محمد تقی (ع) به شهادت رسید.
محمود درآن زمان فرمانده گردان امام سجاد (ع)درلشکر7ولیعصر(عج)بود.
منبع:پرونده شهید در بنیاد شهید وامور ایثارگران اهواز,مصاحبه با خانواده ودوستان شهید


آثار باقی مانده از شهید
در تشییع جنازه همسنگرانم هر کاری می کردم که از ریختن اشک خود جلو گیری کنم برایم مقدور نبود، چون می خواستم که بقیه مرا نبینند به گوشه ای می رفتم و به یاد این یاران باوفای امام زمان (ع) و حسین عزیز (ع)گریه سر داده و مقداری از دردهای نهفته در درون خود را تسکین می دادم.
در بهشت آباد هنگام خاک سپردن شهدا مادران آنها با چه روحیه عجیبی جسد گلگون کفن فرزند خود را با دست خود و بدون ریختن کوچکترین قطره اشکی به خاک می سپردند و با آنها وداع می کردند و شکر خدای را به جا می آوردند. این صحنه ها چنان ما را تکان می داد که بار دیگر نیروی تازه گرفته و مصمم تر از همیشه عهد می کردیم ادامه دهنده راه شهدا باشیم .خون شهید چه حرکتهایی را که توان نمی بخشید و چه دلهای مرده ای را که به تپش وا نمی داشت, و روحیه و چشم های فرسوده و کسل ناشی از جنگ را طراوت و شادابی نمی بخشد...