مجاهدي خدمتگزار
در اين ميان از شخصيت‌هاي مبارزي كه پيش و پس از پيروزي انقلاب اسلامي در راه انقلاب در صف انقلابيون قرار گرفت، شهيد آيت الله حاج شيخ مهدي شاه‌آبادي فرزند آيت‌الله العظمي آقا ميرزا محمدعلي شاه‌آبادي(ره) بود. وي در واقع خود فرزند عالم مبارزي بود كه بيشتر عمر خود را در راه مبارزه با حكومت‌هاي طاغوت گذراند و به همين سبب در محيطي كاملا سياسي پرورش يافت. گرچه پدربزرگ ايشان نيز آيت‌الله‌العظمي ميرزا محمدجواد حسين‌آبادي اصفهاني بود كه از علماي بنام زمان خود محسوب مي‌شد و از مخالفين دستگاه قاجاري بود.
پدربزرگ ايشان نيز آيت‌الله‌العظمي ميرزا محمدجواد حسين‌آبادي اصفهاني بود كه از علماي بنام زمان خود محسوب مي‌شد و از مخالفين دستگاه قاجاري بود
آيت الله العظمي شاد آبادي
آيت‌الله العظمي ميرزا محمدعلي شاه‌آبادي
پدر شهيد آيت الله حاج شيخ مهدي شاه‌آبادي در سال 1304 هجري قمري در حالي كه 12 ساله بود، همراه پدر و به دستور ناصرالدين شاه از اصفهان به تهران تبعيد شد. پس از آن به منظور تكميل تحصيلات علوم ديني به حوزه علميه نجف و سپس به حوزه علميه سامرا عزيمت كرد و در درس علمايي چون آخوند خراساني شركت نمود و در آنجا به درجه اجتهاد رسيد. سرانجام در سال 1330 هجري قمري به درخواست گروهي از مردم شهر تهران عازم اين شهر شد و در خيابان شاه‌آباد (جمهوري اسلامي فعلي) مستقر شد و در طول اقامت 17 ساله خود در اين شهر، به تبليغ و گسترش دين، مبارزه با رژيم شاهنشاهي، بخصوص رژيم رضاشاه، همراه آيت‌الله سيدحسن مدرس پرداخت. ايشان مردم را از طريق جلسات درس و سخنراني آماده مي‌كرد. همچنين پس از تاسيس حوزه علميه قم از سوي آيت‌الله العظمي آقا شيخ عبدالكريم حائري يزدي ، ايشان در اين شهر حضور يافت و ثمره اين حضور، تربيت شخصيت‌هاي برجسته‌اي چون حضرت امام خميني(ره)، آيت‌الله العظمي مرعشي نجفي ، آيت الله صفايي خوانساري و... بود.
به هر حال مراتب علمي و عرفاني آيت الله العظمي شاه آبادي در بسياري از علوم و درجات معنوي او بر ارباب کمال و صاحبان دانش ، تقوي و عرفان پوشيده نيست، در عين حال در عرصه سياست نيز هميشه با حاكمان طاغوت،علم مخالفت بر مي افراشت.
به هر حال مراتب علمي و عرفاني آيت الله العظمي شاه آبادي در بسياري از علوم و درجات معنوي او بر ارباب کمال و صاحبان دانش ، تقوي و عرفان پوشيده نيست، در عين حال در عرصه سياست نيز هميشه با حاكمان طاغوت،علم مخالفت بر مي افراشت.
تولد شهيد آيت الله حاج شيخ مهدي شاه‌آبادي (ره)
شهيد آيت الله حاج شيخ مهدي شاه‌آبادي در سال 1309 هجري شمسي متولد شد و دوران كودكي وي تحت تأثير فضاي علمي، ديني و سياسي چنين خانواده‌اي، سپري شد. وي از همان دوران كودكي به فراگيري قرآن روي آورد و در سال 1313 هجري شمسي در 4سالگي در حالي كه همراه پدر از قم عازم تهران شده بود، فراگيري قرآن را در مكتبخانه امام‌زاده يحيي آغاز كرد. پس از آن همراه دو تن از ديگر برادرانش يعني حضرت آيت الله جاج شيخ روح الله شاه آبادي "دامت برکاته" و حضرت آيت الله حاج شيخ نصرالله شاه آبادي "دامت برکاته"به مدرسه توفيق رفت. سرانجام در حالي كه 14 سال داشت به منظور كسب علوم ديني، وارد مدرسه مروي تهران و 4 سال بعد نيز ملبس به لباس روحانيت شد. پس از درگذشت پدرش آيت‌الله العظمي ميرزا محمدعلي شاه‌آبادي، در سال 1323، شهيد شاه‌آبادي براي ادامه و تكميل دروس حوزوي، مجددا عازم شهر قم شد و پس از حضور يك ساله در اين شهر، به منظور گذراندن دوره دبيرستان باز هم به تهران بازگشت كه اتمام دوره دبيرستان وي همزمان با وقوع كودتاي 28 مرداد 1332 و سقوط دولت مصدق بود. در همين مقطع عازم شهر قم شد و از محضر آيات عظام و علمايي چون آيت‌الله مشكيني، گلپايگاني، امام خميني، اراكي و ديگر شخصيت‌هاي ديني كسب فيض كرد. او در سال 1336 در 27 سالگي تصميم به تشكيل خانواده گرفت و با يكي از نوادگان ميرزاي برزگ شيرازي ، ازدواج كرد و با اين وجود سرپرستي مادر گرامي خود را نيز به عهده گرفت.
مبارزات و فعاليت‌ها پيش از پيروزي انقلاب اسلامي
مبارزات شهيد آيت الله حاج شيخ مهدي شاه‌آبادي به اوايل دهه 1330 يعني زماني كه هنوز طلبه جواني بود بازمي‌گردد و به خصوص به سال‌هاي آغاز مرحله خفقان سياسي محمدرضا پهلوي مربوط مي‌شود.
مبارزات بعدي ايشان تحت تأثير آغاز نهضت امام در اوايل دهه 1340 بود. در اين سال‌ها بيشتر فعاليت شهيد شاه‌آبادي به فعاليت‌هاي تبليغي در روستاهاي دورافتاده سپري مي‌شد. پس از آن نيز با پيوستن به جمع علما و وعاظ انقلابي، عملا وارد مرحله جدي مبارزات شد. در همين خصوص وي يكي از امضاكنندگان نامه جمعي از علما و مدرسان حوزه علميه قم‌‌‌بر ضد رژيم و پس از حصر امام خميني(ره) در مهر 1342 بود. پس از آن هم بارها از امضاكنندگان نامه‌ها يا پيام‌هاي علماي حوزه در مخالفت رژيم پهلوي يا حمايت از مبارزات امام خميني(ره) بود. وي طي اين سال‌ها در تمامي فعاليت‌هاي تبليغي خود در نقاط مختلف كشور در واقع يكي از مروجان انديشه‌هاي امام و بحث مرجعيت ايشان بود. زيرا در اين مقطع حكومت پهلوي از مطرح شدن نام امام خميني با توجه به سوابق مبارزاتي ايشان به عنوان مرجع اعلم، پس از رحلت آيت‌الله العظمي بروجردي وحشت داشت و به همين سبب به انحاي مختلف با اين موضوع مخالفت مي‌كرد.
وي پس از گذشت 21 سال حضور در قم، در سال 1350 به تهران بازگشت و به دعوت اهالي روستاي رستم‌آباد شميران، عازم اين منطقه شد و امامت جماعت مسجد آنجا را به عهده گرفت. با حضور شهيد شاه‌آبادي در اين روستا، اين منطقه به يكي از پايگاه‌هاي مبارزه برضد رژيم پهلوي تبديل شد. همچنين در اين مدت ايشان در زمينه جذب و هدايت جوانان متعهد منطقه و تشكيل جلسات مذهبي در كنار تهيه و تكثير اعلاميه‌ها و نوارهاي امام خميني كه از نجف ارسال مي‌شد، فعال بود. همچنين برگزاري جلسات تفسير قرآن در مسجد رستم‌آباد كه در شب‌هاي شنبه هر هفته تشكيل مي‌شد از ديگر فعاليت‌هاي ايشان بود كه شركت‌كنندگان در اين جلسات پس از پيروزي انقلاب اسلامي، در پست‌ها و سمت‌هاي حساس مشغول به كار شدند.
از ديگر فعاليت‌هاي شهيد شاه‌آبادي، تشكيل صندوق ذخيره علوي بود كه اين اقدام نيز در حل مشكلات مالي و اقتصادي خانواده افرادي كه در رژيم پهلوي به زندان مي‌افتادند، كمك فراواني مي‌كرد. در واقع يكي از اهداف اصلي اين صندوق، تقويت و پشتيباني مالي انقلابيون بود.
اقدامات تبليغي و مبارزات شهيد آيت الله حاج شيخ مهدي شاه‌آبادي بويژه از اوايل دهه 50 كه در واقع سال گسترش مبارزات انقلابيون بر ضد رژيم پهلوي محسوب مي‌شد، داراي ابعاد وسيعي شد، به گونه‌اي كه از اين مقطع به بعد ايشان 5 بار زندان و يك بار تبعيد شد.
ايشان از كساني بود كه همراه شخصيت‌هاي مبارزي چون آيت‌الله بهشتي، استاد مطهري، دكتر باهنر، آيت‌الله موسوي اردبيلي، آيت‌الله مهدوي كني، و آيت الله هاشمي رفسنجاني و ... از پايه‌گذاران اصلي جامعه روحانيت مبارز در اين سال‌ها بود و همچنين به عنوان امام جماعت مسجد رستم‌آباد، مسووليت يكي از مناطق هشت‌گانه تشكيلات جامعه روحانيت مبارز تهران را به عهده داشت.
اولين مورد دستگيري شهيد آيت الله حاج شيخ مهدي شاه‌آبادي مربوط به سال 1352 مي‌شود كه مامورين امنيتي پهلوي به سبب فعاليت‌هاي مخفي و علني وي به منزل او ريختند و پس از بازرسي، تعدادي از كتاب‌هاي ايشان را ضبط كردند و شهيد شاه‌آبادي نيز دو روز پس از آن با حكم بازپرس شعبه 5 دادستاني ارتش، به جرم اقدام عليه امنيت كشور دستگير و راهي بازداشتگاه ساواك شد. وي پس از 3 ماه بازداشت و تحمل شكنجه‌هاي سنگين، در تاريخ 28/6/52 براساس راي دادگاه عادي شماره يك تهران، به يك سال حبس محكوم شد كه پس از اعتراض به آن، حكم مذكور به 4 ماه كاهش يافت. با اين كه در اوايل آبان ماه 1352 حكم آزادي وي از زندان صادر شد، ولي همچنان تحت مراقبت‌هاي شديد ساواك قرار گرفت.
دومين زندان شهيد آيت الله حاج شيخ مهدي شاه‌آبادي پس از چند ماه آزادي از زندان اول و به دنبال حمايت بي‌شائبه وي از مرجعيت امام خميني(ره) و ادامه مبارزات و فعاليت‌هاي وي بر ضد رژيم پهلوي صورت گرفت. به اين ترتيب در بهمن 1353 مجددا از سوي ساواك دستگير شد و در بازرسي از منزل وي دوباره كتاب‌هايي انقلابي به دست آمد. وي پس از 20 روز بازداشت موقت، به علت ناتواني ساواك در اثبات اتهام‌هاي وارد شده، با حكم دادستاني ارتش در تاريخ 17/12/1353 از زندان آزاد شد.
سومين مورد زنداني شدن شهيد آيت الله حاج شيخ مهدي شاه‌آبادي مربوط به سال 1354 و اتهامي مبني بر ارتباط با سازمان مجاهدين خلق مي‌شود. به همين دليل ماموران ساواك پس از آگاهي از اين اتهام، به منزل وي ريختند و از آنجا يك دستگاه ماشين پلي‌كپي، مقدار زيادي اعلاميه، كتاب و نوار با موضوعيت سخنان امام، كشف و ضبط كردند، اما پس از حدود 2 ماه بازداشت، ساواك نتوانست اتهام ارتباط با مجاهدين خلق را ثابت كند و در آبان 1354 به قرار التزام عدم خروج از حوزه قضايي تهران، با حكم بازپرس دادستاني ارتش، از زندان آزاد شد.
شهيد آيت الله حاج شيخ مهدي شاه‌آبادي علنا در منابر عليه رژيم شاه سخن مي‌گفت و نوارها و اعلاميه‌هاي امام را شخصا توزيع مي‌كرد.
از ديگر سياست‌هايي كه ساواك به منظور ايجاد ممانعت براي فعاليت‌هاي سياسي انقلابيون، خصوصا روحانيون انقلابي در پيش گرفت، راهكار تبعيد بود. به طوري كه هرگاه احساس مي‌كرد نمي‌تواند از طريق بازداشت يا زندان، مانع ادامه فعاليت‌هاي آنها شود، به سياست تبعيد روي مي‌آورد. در مورد شهيد آيت الله حاج شيخ مهدي شاه‌آبادي نيز پس از اين كه ساواك متوجه شد ايشان بعد از هر بار آزادي از زندان، همچنان به فعاليت‌هاي تبليغي خود بر ضد رژيم ادامه مي‌دهد، اين سياست را مورد اجرا قرار داد. نمونه اين فعاليت‌هاي تبليغي و فرهنگي شهيد آيت الله حاج شيخ مهدي شاه‌آبادي در اواخر سال 54 و اوايل سال 55 بود كه نهايتا رژيم را وادار كرد در آذرماه 1355 ايشان را به مدت 3 سال به اقامت اجباري در مركز شهرستان بانه از توابع استان كردستان محكوم كند. پس از حضور شهيد شاه‌آبادي در اين منطقه، با وجود تصور ساواك و اين كه تمامي اقدامات و روابط ايشان تحت كنترل شديد ساواك قرار داشت، ايشان روابط نزديكي با علماي اهل تسنن برقرار نمود و آنها را به مبارزه با رژيم پهلوي دعوت مي‌كرد. همچنين در اين مدت به فعاليت‌هايي نظير برگزاري كلاس‌هاي تعليم و تفسير قرآن براي جوانان و دانش‌آموزان اين شهر اقدام كرد كه پس از مدت كوتاهي با ممانعت عوامل رژيم مواجه شد. در نهايت تلاش‌هاي شهيد آيت الله حاج شيخ مهدي شاه‌آبادي در نزديك كردن مسلمانان شيعه و سني، باعث شد تا ساواك ادامه حضور وي را در اين منطقه به صلاح نداند و رژيم از ترس شورش اكراد اين منطقه، تصميم گرفت به تبعيد ايشان پايان دهد و به همين سبب بعد از گذشت 6 ماه از مدت تبعيد، حكم آزادي وي را در ارديبهشت 56 صادر كرد. مبارزات شهيد آيت الله حاج شيخ مهدي شاه‌آبادي اندكي بعد از
همچنين در طول سال‌هاي 56 و 57، در كليه نامه‌ها و اعلاميه‌هايي كه در مناسبت‌هاي مختلف توسط علما و روحانيون تهران بر ضد رژيم پهلوي منتشر شد، نام شهيد آيت الله حاج شيخ مهدي شاه‌آبادي همواره به عنوان يكي از امضاكنندگان ديده مي‌شود.
اين كه از بازداشت در تبعيدگاه آزاد شد يعني از سال 1356 جنبه علني به خود گرفت و ايشان علنا در منابر عليه رژيم سخن مي‌گفت و نوارها و اعلاميه‌هاي امام را نيز شخصا توزيع مي‌كرد. وي همچنين از كساني بود كه همراه شخصيت‌هاي مبارزي چون آيت‌الله بهشتي، استاد مطهري، دكتر باهنر، آيت‌الله موسوي اردبيلي، آيت‌الله مهدوي كني، و آيت الله هاشمي رفسنجاني و ... از پايه‌گذاران اصلي جامعه روحانيت مبارز در اين سال‌ها بود و همچنين به عنوان امام جماعت مسجد رستم‌آباد، مسووليت يكي از مناطق هشت‌گانه تشكيلات جامعه روحانيت مبارز تهران را به عهده داشت.
همچنين در طول سال‌هاي 56 و 57، در كليه نامه‌ها و اعلاميه‌هايي كه در مناسبت‌هاي مختلف توسط علما و روحانيون تهران بر ضد رژيم پهلوي منتشر شد، نام شهيد آيت الله حاج شيخ مهدي شاه‌آبادي همواره به عنوان يكي از امضاكنندگان ديده مي‌شود. وي به همين سبب در 30/3/1357 بازداشت و براي بازجويي و اعمال شكنجه به كميته مشترك ضدخرابكاري ساواك منتقل شد. سرانجام پس از تحمل شكنجه‌هاي سنگين در اواخر آبان 57 با راي شعبه 12 بازپرسي دادستاني ارتش از زندان آزاد شد.
2 هفته پس از آزادي از زندان، اين‌بار نيز به دليل ادامه مبارزات، در 12 آذر 57 دستگير و به زندان باغشاه منتقل شد و در آنجا نيز زير شديدترين شكنجه‌هاي ساواك قرار گرفت. پس از آن هم به زندان اوين منتقل و ممنوع‌‌الملاقات شد. در نهايت در سوم بهمن 57 يعني 9 روز قبل از ورود امام (ره) به تهران از زندان آزاد شد.
آزادي شهيد آيت الله حاج شيخ مهدي شاه‌آبادي از زندان با آخرين روزهاي حيات رژيم پهلوي مصادف شد و با اعلام خبر ورود امام به ايران، ايشان نيز با حضور در كميته استقبال امام(ره) و اداره بيت ايشان و نيز ابلاغ فرمان امام مبني بر لغو حكومت نظامي در 21 بهمن 57 و همچنين مساعدت در خلع سلاح كلانتري‌ها، پادگان‌ها و مهمات‌سازي‌ها و انتقال اسلحه و مهمات به نقاط امن و تشكيل و سازماندهي گروه‌هاي مردمي براي برقراري امنيت در كشور، فعالانه در امور مربوط به تشكيل حكومت نوپاي اسلامي مشاركت داشتند.
