شهيد سيدمحمد صنيع خاني، در روز پانزدهم دي ماه سال 1332 در شهرستان قم به دنيا آمد. در دوره كودكي به همراه پدرش در مراسم ديني و مذهبي شرکت مي کرد.
در سال 1353 وارد مبارزات سياسي بر ضد رژيم پهلوي شد. وي از سال 1354 تا پيروزي انقلاب، حداقل چهار بار دستگير شد و به زندان افتاد. در سال 1355 به همراه خانواده به تهران عزيمت کرد و در محله نازي آباد ساکن شد.
وي موسس کميته انقلاب اسلامي در نازي آباد بود. در اواخر سال 1358 وارد سپاه پاسداران انقلاب اسلامي شد.
او مسئوليت تاسيس «ستاد مبارزه با مواد مخدر کل کشور» را بر عهده گرفت و چندين باند بزرگ مواد مخدر را در تهران شناسايي و منهدم کرد.
با آغاز جنگ تحميلي، مرکز اعزام نيرو در سپاه را تشکيل داد و خود در فاصله بيست روز از آغاز جنگ وارد جبهه شد.
شهيد صنيع خاني بنيان گذار و فرمانده ترابري سپاه بود.
در عمليات کربلاي 8 و بندر مهم فاو با ايجاد سرعتي چشم گير در جابجايي نيروها و تجهيزات رزمي، ايجاد يک باند مهم مراسلاتي از طريق قايق هاي عاشورا و تاسوعا در اروند و ساخت جاده هاي ارتباطي در جبهه و سنگرهاي رزمندگان سهم به سزايي در به انزوا کشيدن دشمن متجاوز داشت.
برابر اسناد موجود؛ او تنها در شلمچه، در يک شب دو هزار وسيله سنگين را با رعايت همه جوانب حفاظتي و استتار کامل به خطوط مقدم رساند.
ترابري سپاه با وجود او يک ستاد عملياتي بودکه در تمامي اوقات شبانه روز آماده ارائه خدمات به جبهه و پشت جبهه بود.
کارهايي که محمد صنيعي و يارانش انجام مي دادند بسيار خيره کننده بود.
پس از بمباران پل قطور و تخريب آن و قطع ارتباط شبکه راه آهن ايران – ترکيه و اروپا، که از ابعاد سياسي و اقتصادي براي کشور بسيار حساس بود، بلافاصله وارد صحنه شد و در مدت کوتاهي با يک ابتکار حرفه اي، مسيري جديد در کوه ساخت و با استقرار تجهيزات، کالاهاي هردو طرف مسير را به طرف مقابل مي رساند.
اگر سيل و يا زلزله اي در کشور زخ مي داد، اولين فردي که براي امداد و کمک رساني در ذهن مسئولين عالي نظام تداعي مي کرد؛ سيد محمد بود. او در ساخت حرم و حسينيه امام خميني نقش چشمگيري داشت. آخرين مسئوليتش؛ قائم مقامي بنياد تعاون سپاه بود.
حضور مستمر در صحنه هاي جنگ و مديريت پشتيباني او در زير انبوه بمب هاي شيميايي، خمپاره ها، ترکش ها و .... زخم هاي عميقي را بر پيکر او وارد ساخته بود. او در عمليات والفجر8 (فتح فاو) شيميايي شده بود و سال هاي بعد از جنگ چندين بار در داخل و خارج از کشور به درمان پرداخت.
سيد محمد سال ها در و رنج ناشي از مجروحيت را تحمل كرد و در نهايت در روز چهاردهم شهريور ماه سال 1374 به فيض شهادت رسيد. آن فرمانده مجاهد و مخلص ايران اسلامي در جوار حرم حضرت امام خميني به خاک سپرده شد.
آنچه مي خوانيد بخشي از خاطره اي است که برادر شهيد صنيع خاني سيد علي صنيع خاني اظهار داشته است:
آخرين روزهاي حيات سيد محمد سپري مي شد، پزشک معالجش مي گفت؛ حداکثر 15 تا 30 روز ديگر زنده مي ماند و اميدي به درمانش نيست.
بايد به لندن مي رفتم و برادرم را به کشور بازمي گرداندنم. در هنگام عزيمت براي روز مبادا سفارشاتي را به برخي از دوستان نمودم و از آن جمله کليد منزل سيد محمد را به آقاي غياثي(از دوستان شهيد) دادم و نشاني محل آلبوم هاي عکس سيد محمد را هم به اطلاعش رساندم تا درصورتي که احتياج به چاپ عکس و اعلاميه باشد تصاوير شهيد در اختيارشان باشد.
پس از مراجعت و گذشت 14-13 روز بستري سيد محمد دربيمارستان ساسان و شهادت آن بزرگوار، شبانه پوستر و عکس هاي آقا سيد محمد چاپ و قاب شده بود.
چندين قاب را روي حجله هاي روبروي منزلشان نصب گرديد. مادرم با مشاهده عکس نصب شده روي حجله ناگهان به گريه افتاد و با حالتي متعجب گفت:
«اين عکس کجا بوده؟»
گفتيم: چطور؟
گفت: روزي در ويلاي گلشهر سيد محمد به ديدنم آمد و اين عکس را قاب کرده و به من داد و گفت: «اين عکس حجله من است».
گفتم اين چه حرفي است که مي زني؟ سيد محمد گفته بود به هر جهت يک روز بايد از اين دنيا برويم و ما هم منتظر آن روز هستيم.
اما حکايت عکس قاب شده سيد محمد بدين قرار بود که در دوران جنگ يکي از مشکلات شهيد صنيع خاني و ترابري سپاه در مورد تهيه پوستر و تصاوير رانندگاني که به شهادت مي رسيدند و از آنها عکس وجود نداشت.
سيد محمد دستور داده بود از همه همکارانش عکسي گرفته شود تا در زمان شهادت هر يک مشکل عکس نداشته باشند و حجله شهدا با تصويرشان برپا شود.
اما همان عکسي که سيد محمد در دوره جنگ به نيت حجله شهادتش گرفته بود و به مادرش نشان داده بود، پس از شهادتش توسط دوست و همرزمش آقاي محمد ساربان نژاد، از ميان سه عکس انتخاب و چاپ شد.
