مسئولیت سنگینی دارد. حامل پیام خون اوست .پدر را خوب می شناسد. انگار از لحظه تولد به همراهش بوده است و از شجاعت و مهربانی ها و صداقت او خبر دارد .آن روز که پدرش هم سن و سال او بود و در کلاس سوم ابتدایی درس می خواند ،صدای دلنشینی داشت و مراسم دعای صبحگاهی را با صدایی حزین می خواند .همه احترامش می گذاشتند .زندگی او سر مشق دیگر دوستانش بود .روحیه عدالتخواهی و ظلم ستیزی موجب درگیری جدی و همیشگی او با خوانین منطقه بود و همین امر باعث شد که او در اوان جوانی به صف مبارزان بپیوندد و با جان و دل در خدمت انقلاب قرار گیرد .خاطره رشادت او را به هنگام دستگیری معلمش به وسیله عمال ساواک همه به یاد دارند .
نظر کودکی دبستانی بود. اتومبیلی برای دستگیری یکی از معلمین مبارز دبستان ده به روستا آمده بود .او از این ماجرا آگاهی داشت ،بچه ها را جمع کرد و اتومبیل مامورین ساواک را با چوب و سنگ و فلاخن مورد حمله قرار دادند .او از این که چنین پدری داشته ،بر خود می بالد اما می خواهد پیام خون پدر را برای همیشه تاریخ چون خود او جاودانه سازند .
نظم ،عدالت ،پایمردی ،ظلم ستیزی ،استقامت ،فداکاری ،همت ،تلاش و ...میراثی است که او باید از آن پاسداری کند .
برگرفته از خاطرات شفاهی خانواده ودوستان شهید
