وی تصریح کرد: حتی خود معاویه نیز پس از شهادت امیرمؤمنان (ع) گفته بود «ای مردم، پس از شهادت علی، علم و فقاهت نیز نابود شد.
پژوهشگر تاریخ اسلام با تأکید بر اینکه شناخت دشمنان امام حسن (ع)، بهترین راه شناخت شخصیت امام و موضع گیری ایشان میشود، گفت: دشمنان امام حسن (ع)، معاویه، عمروعاص و افراد خبیث زیادی بودند، معاویه فردی بود که در ظاهر اسلام را رعایت میکرد، ولی هدفی جز نابودی اسلام نداشت.
استاد حوزه و دانشگاه، تأکید کرد: پیامبر (ص) در روایتی میفرمایند:«نگذارید معاویه و عمروعاص در کنار هم باشند، چرا که این 2 نفر با هم برای کار خیر همکاری نمیکنند»، این روایت نشان میدهد که عمروعاص کاری جز شر نداشته است.
حجتالاسلام والمسلمین یوسفی غروی، ولید بن عباده را از دیگر دشمنان امام مجتبی (ع) خواند و گفت: ولید صحابه پیامبر (ص) و برادر ناتنی عثمان بود که علناً شراب میخورد، حتی یک بار خلیفه سوم او را به سبب شرب خمر تازیانه زده بود.
وی افزود: بنیامیه کسانی بودند که اگر در آن دوران فرزندی به دنیا میآمد و نام او را علی میگذاشتند، فرزند و پدر را میکشتند، باید به دوران دشوار امام حسن (ع) توجه کرد و اینکه برخیها نسبت به صلح امام (ع) با معاویه اشکال میکنند، سخن درستی نیست.
استاد حوزه و دانشگاه خاطرنشان کرد: دوره امام حسن مجتبی(ع) و امام حسین (ع) با یکدیگر بسیار متفاوت بود، در زمان امام حسن مجتبی (ع) معاویه ظاهر اسلامی را رعایت میکرد در حالی که یزید علنا شراب میخورد.
