به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، سید حسین باقری استاد دانشگاه و کارشناس مسائل سیاسی طی یادداشتی به بررسی مقاومت به عنوان بهترین راهکار مبارزه در عرصه کنونی در برابر اندیشه های غرب پرداخته و می نویسد: در عصر رنسانس، اروپا وارد مرحله جدید سیاسی و اجتماعی خود شد.
شاخصه اصلی این مرحله، جدایی دین از مسائل سیاسی و اجتماعی بود و تبعیت از این جریان در غرب شکل گرفت.
بیخدایی به عنوان تفکری در مقابله با مفاهیم کلیسایی شکل گرفت، و مدرنیسم تفکر اصلی غرب شد و اکنون در دورانی قرار داریم که بحثهای پست مدرنیسم به عنوان شاخصه اصلی و فکری جریانان دینی، سیاسی و اجتماعی غرب مطرح شد.
در جریان پست مدرنیسم به هیچ اعتقاد و مبنایی و هیچ باور کلی و یقینی اعتمادی نیست، بلکه هر گونه تفکر و اندیشهای مورد احترام است، گرچه ممکن است آن اندیشه هم دچار نقص باشد؛ بنابراین در این تفکر، هر اندیشه، فکر و مکتبی که اندیشهای مخالف مبانی دینی و فکری داشته باشد، جایگاه خاصی پیدا کرده است.
امروز بحث همجنس بازان در غرب مطرح است و این تفکر در بسیاری از کشورها به قانون تبدیل شده است، غربی ها در این اندیشه هستند که برای این مسئله وجاهت شرعی پیدا کنند، طرز فکرشان این است که عدهای در جامعه خواستار این موضوع هستند، پس باید این موضوع در جامعه مطرح شود و یک تشکل برای خود تشکیل دهند.
اگر بر اساس مبانی تفکر پست مدرنیسم بخواهیم حرکت کنیم، هیچ آموزه و باور یقینی و هیچ مکتبی اسارت نخواهد داشت، ممکن است در بخشی اسارت داشته و در بخش دیگری که مخالفت شدید با مبانی دینی را دارند مورد نقد قرار دهد.
بر همین اساس جمهوری اسلامی ایران در دوران پایان مدرنیسم، حرکت جدید را بر اساس دین آغاز کرد که این با مزاج غربیها سازگار نبود و به همین دلیل مخالفت خودشان را طی ۳۵ سال گذشته با مبانی تفکری اسلام ابراز نمودهاند، که میتوان در موارد مختلف آن را مشاهده کرد.
غربیها اعتقاد دارند به لحاظ سیاسی، هر کشوری مستقل است، در انتخابات سال گذشته که دکتر روحانی رئیس جمهوری را بر عهده گرفت، فکر میکردند که کاندیدای مورد نظر آنها انتخاب شده در حالی که این طور نبود.
آنها با این روحیه مداخله جویانه و استکباری خود که در همین راستا حرکت میکند بر خود لازم میدانند که در مسائل سیاسی کشورهای دیگر دخالت کنند، در حالی که هیچ عرف بین المللی این اجازه را به آنها نخواهد داد.
اگر ما بخواهیم تسلیم خواستههای غرب شویم، باید همه اندیشههایشان را چه از نظر دینی، چه از نظر سیاسی و چه به لحاظ مکتبشان را قبول کنیم.
در حالی که مقاومت در برابر اندیشههای سیاسی و فکری و جریانات انحرافی، میتواند بهترین راهکار مبارزه در عرصه کنونی باشد.
