به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، پیروزی انقلاب مرهون مجاهدتها و تلاشهای زنان و مردانی است که بی ادعا در این مسیر قدم گذاشته و جانانه از جان خود گذشتند. یکی از همین افراد، شیر زنی به نام مرضیه دباغ است که سالیان سال زندگی خود را وقف این انقلاب و این سرزمین کرده است.
در ادامه خاطره پروین سلیحی از مبارزین انقلاب و همسر شهید مرتضی لبافی نژاد را از روزهای پر التهاب انقلاب می خوانیم:
16 ساله بودم که آقای لبافی نژاد به خواستگاریم آمد. در یکی از جلسات اشنایی قرآن کوچکی را ازجیبش بیرون آورد که شامل چند سوره موضوعی بود. آیه ای از قرآن را تلاوت کرد و رو به من گفت: معنی آیه را می دانی؟
ادامه داد: مسیر زندگی من با کمک خداوند، قیام برای اوست. ما وظیفه داریم برای خدا قیام کنیم.
آن روز پیش خودم فکر کردم منظور او از قیام چیست. در چه بعدی است و چند مرحله دارد؟ پس از حوادث و فراز و نشیبهایی که در زندگی ام رخ داد به خوبی متوجه شدم که منظور شهید از قیام کردن برای خدا چیست.
سالهاست از شهادت او می گذرد و من پیش خود می گویم من لیاقت همراهی و همسفری و رفاقت با او را نداشتم.
