به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، سردار "علیاصغر گرجیزاده" راوی کتاب "زندان الرشید" در گفتوگو با تسنیم با اشاره به خاطرهای از پسری به نام "عابدی" که کار عکاسی را در زمان جنگ انجام میداد، گفت: عابدی در بسیاری از برنامهها حدود ۲۰۰ عکس میگرفت در حالی که حداکثر ظرفیت فیلمهای آن زمان ۳۶ عدد بیشتر نبود و زمانی که از او در مورد دلیل این کارش سوال میکردم میگفت "اکثر اوقات فیلمی در کار نیست و فقط برای فیگور، این کار را انجام میدهم".
وی اشاره به تعدادی از کتابهای نوشته شده در مورد خاطرات جنگ تحمیلی گفت: یکی از زیباییهای رمان این است که تمام شخصیتها در ذهن مخاطب کتاب حک میشود.
گرجیزاده با اشاره به خاطرهای از شهید آوینی در بیان اهمیت رمان و جایگاه کتاب در منظر رهبر معظم انقلاب افزود: شهید آوینی زمانی به اهواز آمدند و به من گفت "ما همراه با عدهای از نویسندهها جلسهای خدمت مقام معظم رهبری رفته بودیم و ایشان عرض کرده بودند که من کتاب بینوایان را سه، چهار بار خواندهام و این کتاب یک معجزه و شاهکار است و شما باید وارد حوزه رمان شوید".
این آزاده تصریح کرد: این مسئله زمانی از زبان مقام معظم رهبری مطرح شده بود که در آن زمان هنوز باب خاطرهنویسی و رماننویسی باز نشده بود. اکنون ما میفهمیم که چرا ایشان آن موقع اینگونه از این حوزه حمایت میکردند.
وی افزود: این اتفاقات باعث میشود که سعی کنیم از این شیوه برای بیان ناگفتههای جنگ یا انقلاب استفاده کنیم. راجع به خود انقلاب تعداد کمی رمان نوشته شده است در حالی که در مورد انقلاب گفتنیهای زیادی وجود دارد. به نظر من این بهتر از تاریخ به انقلاب خدمت میکند. مثلا من بخش قابل توجهی از برخی از کتابهای خاطرات جنگ را به طور کامل در حافظه خود دارم. من محتوای بسیاری از کتابها را فراموش میکنم اما اینگونه نوشتارها در ذهن حک میشود و بسیار ممتاز است.
گرجیزاده ادامه داد: برخی از ابعاد جنگ به طور متوازن باید بیان بشوند و به نظر من فیلم "اخراجیها ۱" با کمی افراط توانسته که این توازن را رعایت کند و برخی شخصیتهایی که در آن جنگ مطرح کرده واقعی است و فیلمهای قبل از این بیشتر یک سویه بوده و آنها نتوانستهاند که فضای درست را نمایش دهند. مثلا در مورد آزادهها فیلمهایی که ساخته شده بیشتر فضای یکسویه را نشان داده است اما نشان نمیدهد که آنها توانستهاند بر این فضا حاکم بشوند و بعثیها را حتی به سخره بکشانند. لذا شاید برای بعضیها این مسائل عادی نیست که ما با خمیر نان ساندویچی، هیتر دستی و شکر چایی برای سربازان بعثی حلوا درست کرده باشیم و به آنها بگوییم که برای امام فاتحه بخوانید بعد بخورید. اینها گفتنیهایی است که با این کتابها فرهنگ ما را راحتتر انتقال میدهد. گاهی اوقات در خط مقدم آنقدر میخندیدیم که انگار نه انگار در خط مقدم نشستهایم.
