به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس به نقل از تسنیم، چند سالی است که در میان نظامیان سخن از ساخت ناوهواپیمابر توسط ایران در میان است اما تاکنون هیچ مقام رسمی، ساخت این دست از ناوها را در ایران تایید نکرده است.
ناوهای هواپیمابر یکی از معدود کشتیهای هستند که به شکلی، هم جنگی و هم لجستیکی محسوب میشوندو در حال حاضر حدود ۱۰ کشور جهان دارای این نوع کشتیها هستند. شاید تعداد این ناوها در سطح جهان (اعم از فعال و غیرفعال) به ۳۰ فروند هم نرسد.
آمریکا با در اختیار داشتن ۱۱ فروند ناوهواپیمابر که غالب آنها مربوط به دهههای ۹۰ میلادی هستند، در صدر دارندگان این ناوهاست. روسیه، تایلند، فرانسه و انگلیس به همراه آمریکا و چند کشور دیگر، از جمله حدود ۱۰ کشوری هستند که تنها دارندگان این ناوها محسوب میشوند.
ناو هواپیمابر نیمیتز آمریکا
اصولا کار ساخت ناوهای هواپیمابر به دلیل حجم انبوه تجهیزات بهکار رفته و تجهیزات فراوانی که باید با خود حمل کنند، سالها به طول میانجامد. هماکنون، اینترپرایز، با حدود ۵۰ سال سن، قدیمیترین ناوهواپیمابر جهان است که در نیروی دریایی آمریکا فعال است.
ناوهای هواپیمابر بنابر وزن، طراحی، امکانات و طول و عرضشان، قابلیتهای متعددی دارند. حمل تعداد زیادی بالگرد و جنگنده، حمل یگانهای رزمی و مهندسی و تجهیزات دفاعی و پدافندی، وابسته به این مؤلفههاست.
نکته مهم در ساخت ناوهای هواپیمابر که تکنولوژی آن حدود ۵۰سال پیش توسط آمریکا در ناو اینترپرایز به کار گرفته شد، استفاده از فناوری هستهای برای تامین سوخت این ناوهاست.
هم اکنون ناو شارل دوگل فرانسه و دو ناو آمریکایی، در مجموع ۳ناوی هستند که پیشران اتمی دارند. ناو شارل دوگل فرانسوی، یکی از معروفترین ناوهای هواپیمابری است که در خود یک نیروگاه اتمی برای تولید سوخت مورد نیاز ناو داشته و از تواناییهای این ناو، حرکت بدون وقفه آن در سالهای متمادی است.
ناو هواپیمابر نیمیتز نیز سامانهای پیشران متشکل از دو راکتور اتمی در قلب ناو با خود حمل میکند که این دو رآکتور، وظیفه تأمین انرژی مورد نیاز توربینهای ناو را برعهده دارند.
