به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، "گری لوییس" نماینده سازمان ملل در ایران در گفتوگویی با اشاره به موضوع مبارزه با مواد مخدر و سابقه شخصیاش در موضوع مبارزه با مواد مخدر اظهار داشت: من 20 سال به عنوان مسؤل و کارشناس در بحث کنترل مواد مخدر با سازمان ملل همکاری داشتم و به مدت 3 سال از 1996 تا 1998 با نیروهای انتظامی ایران در منطقه سیستان و بلوچستان همکاری کردم و این همکاری در حالی بود که من در آن زمان در مقر سازمان ملل در اسلام آباد مستقر بودم و در طول آن سالها با مناطق زابل، زاهدان، تفتان و چابهار آشنا شدم.
وی با بیان اینکه در طول سالهای 1996 تا 1998 به دلیل همکاری با نیروی انتظامی تجارب زیادی را در موضوع مبارزه با مواد مخدر کسب کرده است گفت: مسالهای که جامعه بین المللی باید به خوبی به آن توجه داشته باشد فداکاری ماموران نیروی انتظامی در بحث مبارزه با مواد مخدر است که سالانه 100 تا 120 نفر از آنها در راه مبارزه با مواد مخدر جان خود را از دست میدهند و من با برخی از این مردان از نزدیک آشنا بودم و از آن زمان تا امروز 3700 مامور نیروی انتظامی جمهوری اسلامی جان خود را از دست دادهاند و در حدود 15 هزار نفر هم در این راه مجروح یا معلول شدهاند.
لوییس ادامه داد: بسیاری از روسا و فرماندهان انتظامی کشورهای همسایه ایران این موضوع را به خوبی درک کردهاند ولی متاسفانه این فداکاری بی نظیر نیروهای انتظامی ایران در دنیا به درستی مشهود نیست و به طور کامل به جامعه بین المللی معرفی نشده است.
80 درصد کشفیات تریاک جهان و یکسوم کشفیات هروئین دنیا توسط ایران انجام میشود
نماینده سازمان ملل در ایران افزود: در گزارشات دفتر سازمان مقابله با جرم سازمان ملل متحد تخمین زده شده که 80 درصد کشفیات تریاک جهان و یکسوم کشفیات هروئین دنیا توسط ایران انجام میشود ولی این میزان کشفیات گسترده ایران نیز به درستی در دنیا معرفی نشده است.
وی با بیان اینکه ایران چالشهای موجود بر سر راه خود در امر مبارزه با مواد مخدر را پذیرفته است گفت: در بسیاری از موارد کمکهای فنی سازمان ملل به ایران از جمله سگهای مواد یاب و تجهیزات دیگر به دلیل وجود تحریمها به دست ایران نمیرسد و این تحریمها نه تنها در موضوع مواد مخدر وجود دارد بلکه در مورد تجهیزات پزشکی و بهداشتی نیز این محدودیتها وجود دارد؛ حتی این تحریمها باعث شده است که ما برای تبدیل ارز و پرداخت حقوق کارمندانمان نیز دچار مشکل شویم.
لوییس در ادامه افزود: ولی با وجود این تحریمِها، سازمان ملل برنامههای خود در کشور ایران را همچنان ادامه میدهد و با وجود این چالشها از سال 1999، سازمان ملل 30 میلیون دلار کمک نقدی به منظور مبارزه با مواد مخدر و کاهش تقاضا در اختیار ایران قرار داده است و این کمکها علاوه بر کمکهای غیر نقدی سازمان ملل است که در چارچوب پروژههایی خاص و آموزشهایی ویژه در اختیار ایران قرارگرفته است.
وی در واکنش به این مساله که چرا کمکهای سازمان ملل هیچ تناسبی با هزینههای کشور در بحث مبارزه با مواد مخدر ندارد خاطرنشان کرد: البته به دلیل تحریمها و محدودیتها در چند سال اخیر از میزان کمکهای بین المللی به ایران کاسته شده ولی امیدوارم تا اواسط سال جاری، کشورهای دنیا در میزان کمک به ایران در بحث مبارزه با مواد مخدر تجدیدنظر کنند.
نماینده سازمان ملل در ایران در پاسخ به این سوال که آیا سازمان ملل و کشورهای غربی این نگرانی را ندارند که در صورت ادامه دار شدن تحریمها و کاهش توانایی ایران به عنوان اولین سد در برابر قاچاق مواد مخدر در دنیا، اروپا با سیل عظیم مواد مخدر رو به رو شود، گفت: این نگرانی برای ما وجود ندارد که بخواهیم مانع جریان ترانزیت مواد مخدر به اروپا شویم و عمده نگرانی ما ورود مواد مخدر به ایران و اعتیاد جوانان در ایران است.
وی در پایان با بیان اینکه سازمانها و سندیکاهای بین المللی جنایتکار در منطقه بدنبال تولید مواد مخدر شیمیایی هستند افزود: تولید قرصهای متامفتامین از جمله این مواد صنعتی هستند که علاوه بر مصرف در ایران، به کشورهای دیگر نیز صادر میشوند.
