گمنامی نماد مظلومیت پرستاران و پزشکان دفاع مقدس است

خبرگزاری دفاع مقدس: هنوز هم وقتی یاد آن ایام می افتد، اشک ها دانه دانه از روی صورتش غبار آن روزها را می شویند. گویا همچنان درهمان لحظات سیر می کند و به گفتهی خودش با خاطرات آن دوران می سوزد و می سازد و در آرزوی برگشت به آن لحظات است.

دکتر مینو نخعی از پزشکان بی نام و نشان دفاع مقدس است که با بیان خاطرات خود ما را برای دقایقی مهمان مظلومیت 8 سال دفاع مقدس می کند. 

مینو نخعی پزشک دفاع مقدس در گفت و گوی اختصاصی با خبرگزاری دفاع مقدس، اظهار داشت: بیان خاطرات جنگ تحمیلی و روایت مظلومیت رزمندگان و شهادت فرزندان ملت که هیچ گاه درست و شایسته بدان پرداخته نشده، سخت است.

 نخعی نماد مظلومیت پرستاران و پزشکان را گمنامی آنان دانست و افزود: بسیاری از پزشکان در اوج ایثارگری به مداوای مجروحان شیمیایی پرداخته و هم اکنون نیز به سختی نفس می کشند. 

وی با اشاره به ایثارگری پرستاران در جنگ تحمیلی، ادامه داد: یکی از مصادیق ایثار پرستاران، زن پرستاری بود که در دوران بارداری خود بدون اینکه به کسی بگوید، در جبهه ماند تا بتواند به مجروحین بد حال رسیدگی کند.

این پرستار دفاع مقدس تصریح کرد: معنی حقیقی عشق را در دوران مجاهدت های غرور آفرین متوجه شدم و طعمش را چشیدم. سبک زندگی جبهه را نیز بسیار دوست دارم. 

نخعی با بیان خاطره ای از سالهای جنگ تحمیلی بیان کرد: به یاد دارم مجروحی را به بیمارستان ما آوردند که ران پایش دچار سوختگی و عفونت شده بود. 6 ماه تمام از او مراقبت کردیم تا خوب شد. یا مجروح دیگری دچار 80 درصد سوختگی شده بود و هیچ بیمارستانی او را پذیرش نمی کرد. بیمارستان ما هم در ابتدا وی را نپذیرفت؛ اما خودم مسئولیت نگهداری از او را پذیرفته و از او پرستاری کردم تا کاملاً خوب شد. هنوز هم با بیماران آن زمان ارتباط دارم و جویای احوالشان هستم.