دوست دارم کفنم پرچم ایران باشد/ حضوری کوتاه و پروازی بلند

 

 

برادر شهید غفور جدی ادامه داد: غفور آن قدر به امام خمینی (ره) و وطنش ایران علاقه مند بود که در وصیت نامه اش نوشته بود؛ دوست دارم کفنم پرچم ایران باشد و نیز آرزو کرده بود سرود «ای ایران» در مراسم تشییعش خوانده شود که همسرش زیرلب در زمان خاک سپاریش این سرود را زیر لب خوانده بود. زمانی که برای انجام ماموریت های جنگی می رفت هر مرتبه ازخانواده اش حلالیت می طلبید به فرزندانش بسیار علاقه مند بود. نام پسرش را پوریا  انتخاب کرده بود به خاطر عشقی که به روحیه پهلوانی و جوانمردی داشت.

وی خاطر نشان کرد: غفور در طی حضور 45 روزه خود در دوران دفاع مقدس بیش از 80 پرواز را در کارنامه افتخاراتش ثبت کرد. سرانجام 17 آبان ماه 59 حین بازگشت از ماموریت، هواپیمای او دچار سانحه شد و در راه آرمان‌هایش به شهادت رسید تا همواره ایران سربلند و پرافتخار بماند و جوانان ایران اسلامی بتوانند زیر پرچم الله باشند و در برابر قابیلان زمان در پرتو ولایت  قدعلم کنند.

 برادر شهید غفور عنوان کرد: برای تقویت روحیه جهادی در جامعه اسلامی باید رسانه ها بیشتر به زندگی همه اقشار مختلف شهدا بپردازنند، تا شهدا گمنام نمانند.

به گفته وی، نباید یادمان برود که بهای امنیت و آزادی امروز جامعه اسلامی چگونه به دست آمده است، از این رو باید همواره قدردان خانواده شهدا باشیم.

انتهای پیام/191