به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس ، دیکتاتورهای عرب دست کم 100 میلیون دلار به مزدوران معارض اسد در سوریه انتقال دادهاند. تازه ترین دست و دلبازی در این زمینه 50 میلیون دلاری بود که طبق گزارشها عربستان سعودی برای خرید سلاح از اسرائیل و انتقال آن به شبه نظامیان هزینه کرد.
بیشتر این سلاحها به دست گروههای وابسته به القاعده مانند جبهه النصره و «دولت اسلامی عراق» و شمس میرسد." اگر حاکمان سعودی توان ذهنی بیشتری داشتند، به شکل وحشتناکی میتوانستند خطرناک باشند. آنها حتی با وجود توان اطلاعاتی نه چندان قوی، خسارات، آسیب و خونریزیهای زیادی در خاورمیانه و شمال آفریقا به بار آورده و میلیونها دلار تجهیزات نظامی را در اختیار القاعده و شبکههای تکفیری قرار دادهاند؛ گروهیهایی که بواسطه فرقه گرایی نهیلیستی در حال نابود کردن تمدنهای باشکوه و قدیمی در عراق، لبنان، سوریه و لیبی هستند. و اگر اربابان سعودی تروریسم توانش را داشتند، به هیج وجه فرصت گسترش این ویرانگی به ایران را - قدرت شیعهای که از آن به عنوان الهه انتقام خود میهراسند - از دست نمیدادند.
خوشبختانه، عملیات تروریسم مخفی حاکمان سعودی - دستورکاری که در راستای منافع اربابان غربی آنهاست- آنچنان هم مخفی و پنهان نیست. علت این امر این است که «دستگاه جاسوسی سعودی» ترکیبی ناهمگون است و به هر جا که وارد میشود، جا پا به جا گذاشته و خود را لو میدهد. لو رفتن طراحان واقعی خشونتها در منطقه و آشکار شدن انگیزه آنها، نهایتا منجر به سقوط آنها از طریق همان حربهای میشود که خود طراح آن بودهاند. آخرین نمونه را در نظر بگیرید که طی آن سعودیها تلاش کردند با پیشنهاد رشوه به روسیه، این کشور را به رها کردن متحد دیرینه خود یعنی سوریه متقاعد کنند. با توجه به حکومت فئودالی خود آنها که بر پایه رشوه استوار است، به نظر میرسد سعودیها تصور میکنند هر کسی یک قیمتی دارد.
شاهزاده بندر بن سلطان، رئیس دستگاه اطلاعاتی عربستان سعودی، ظاهرا انعقاد یک پیمان نظامی ۱۵ میلیارد دلاری را به ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه پیشنهاد داده است مشروط به اینکه پوتین ائتلاف راهبردی خود با بشار اسد، رئیس جمهور سوریه را کنار بگذارد. با توجه به پیمانهای نظامی سابق عربستان با مارگارت تاچر، نخست وزیر وقت انگلیس که در بردارنده چندین میلیون دلار رشوه و دیگر فسادهای مالی بود، دور از ذهن نیست که شاهزاده بندر هم به پوتین پیشنهاد پرداخت پول داده باشد. اگرچه گفته میشود که پوتین به این پیشنهاد خائنانه سعودیها واکنش منفی نشان داد. اما چیزی که در اینجا حائز اهمیت است این است که افشای این ماجرای کثیف - به لطف ضعف آژانسهای به اصطلاح اطلاعاتی سعودی - اشتباه و لغزشی کشنده برای کل توطئه هدایت شده غرب علیه سوریه محسوب میشود.
طی دو سال گذشته، امریکا، انگلیس و فرانسه با پشتکار و تلاش فراوان روایتی جعلی را ساختند مبنی بر اینکه از «خیزش دموکراسی خواهانه» در سوریه حمایت میکنند. بر اساس این روایت، کشورهای به ظاهر مطیع قانون و حامی حقوق بشر غربی در این «رویکرد شرافتمندانه» از «شورشیان آزادیخواه» فقط و فقط به دلیل آرامش وجدان خود حمایت میکنند.
با وجود این، ماشین گاف دهی و لغزش عربستان سعودی ضربهای سنگین و بزرگ به روایت غرب در مورد سوریه وارد کرده است. این اولین بار نیست که اشتباهات و گافهای عربستان گریبان حامیان غربی این کشور را گرفته است. چند ماه پیش، یک «متفکر» سعودی و نزدیک به آل سعود فاش ساخت که انگیزه اصلی ِ دخالت ریاض در سوریه، کاهش نفوذ ایران در منطقه است. در دیدار بین شاهزاده بندر و ولادیمیر پوتین، رئِیس آژانس جاسوسی عربستان همچنین گفت که «هر رژیمی بعد از اسد روی کار بیاید»، «کاملا» تحت کنترل سعودیها خواهد بود.
بنابراین همه چیز آشکار میشود. مسئله، حمایت از دموکراسی در سوریه نیست. مسئله، به روی کار آوردن رژیمی در دمشق است که در چنگال ریاض باشد و این بدان معناست که چنین رژیمی تحت کنترل ژئوپولیتیک واشنگتن و متحدان آن قرار خواهد گرفت و بدین ترتیب به محور امپریالیستی دشمنی با تهران وارد خواهد شد.البته، ناظران زیرک از توطئه جنایتکارانه غرب در برابر سوریه آگاه هستند و ما نیز با توجه به ادعای مضحک دیکتاتورهای کشورهای شبه فئودالی حاشیه خلیج فارس مبنی بر اینکه حامی جنبش دموکراسی خواهانه در سوریه هستند، میتوانیم به این توطئه پی ببریم. در هر صورت، افشا شدن این توطئه و اعتراف به آن از سوی خود توطئه چینها امری ارزشمند است.
رهبران سیاسی، دیپلماتها و رسانههای غربی نسبت به سعودیها آگاهی بیشتری در مورد هنر سفسطه و فریبکاری دارند. ما میتوانیم به دستور کار جنایتکارانه آنها پی برده و آن را تجزیه و تحیلی کنیم اما اعتراف خود آنها به داشتن چنین دستور کاری امری نادر است که البته رهبران نگون بخت سعودی در تلاش خود برای رشوه دادن به پوتین دست به این اشتباه زدند.
جدا از این، شاهزاده بندر در همان دیدار جزئیات بیشتری در مورد تبانی جنایتکارانه علیه سوریه فاش ساخت. وی برای چرب کردن سبیل پوتین گفت که « عربستان هیچ قراردادی را امضا نمیکند که به منافع روسیه لطمه زده و به کشورهای حاشیه خلیج فارس اجازه دهد تا رقیب روسیه در صادرات گاز به اروپا شوند». در حقیقت شاهزاده بندر، در تلاش مذبوحانه خود برای چرب کردن سبیل پوتین، ناخواسته به جهانیان میگوید که چرا دیکتاتورهای حاشیه خلیج فارس این چنین مشتاقانه از راهبرد تغییر رژیم در سوریه حمایت میکنند.
جدا از انگیزه منزوی ساختن ایران، آشکارا انگیزه مهمی در رابطه با نفت و گاز نیز وجود دارد. بد نیست که یک بار دیگر اظهارات بندر را مرور کنیم: « عربستان هیچ قراردادی را امضا نمیکند که به منافع روسیه لطمه زده و به کشورهای حاشیه خلیج فارس اجازه دهد تا رقیب روسیه در صادرات گاز به اروپا شوند.» گمانه زنیها از این حکایت دارد که شیخ نشینهای نفت و گاز خیز خلیج فارس به دنبال از بین بردن نیاز به تنگه هرمز در شرق این خلیج هستند؛ تنگهای که بخش عمده سوختهای فسیلی آنها - حدود ۱۷میلیون بشکه در روز یا حدود ۲۰درصد سوخت صادراتی جهان در هر روز - از آن عبور میکند. عبور امن از این تنگه موهبتی از سوی ایران است که بیشتر آبهای سرزمینی خلیح فارس را در کنترل دارد.
دیکتاتورهای کشورهای خلیج فارس و حامیان غربی آنها میدانند که اگر با ایران بیش از اندازه دشمنی شود، این مسیر حیاتی دریایی ممکن است از بین برود و بدین ترتیب اقتصاد سرمایه داری وابسته به دلارهای نفتی سقوط خواهد کرد. به دلیل این آسیب پذیری استراتژیک، به نظر میرسد سعودیها، قطریها و اماراتیها به دنبال یک مسیر جایگزین انتقال گاز و نفت به منطقه شمال غربی کره زمین هستند. خاک سوریه مسیری مناسب برای انتقال گاز و نفت کشورهای عربی به مدیترانه و سپس بازار اروپا فراهم میکند.
چنین امری آل سعود را از وابستگی به حسن نیت ایران در رابطه با تنگه هرمز نجات میدهد و این آزادی ژئوپولیتیک به این کشورها اجازه میدهد که رویکردی خصمانهتر در قبال تهران اتخاذ کنند - چیزی که واشنگتن و متحدانش مشتاقانه با آن موافقت خواهند کرد. اعتراف ضمنی شاهزاده بندر در دیدارش با پوتین حاکی از طرح شیخ نشینهای خلیح فارس برای رهایی از وابستگی به تنگه هرمز از طریق خاک سوریه است. برای اینکه پادشاهان عرب به این مهم دست پیدا کنند، باید دولت بشار اسد، متحد نزدیک ایران و روسیه را سرنگون کنند.
این هدف که خود بندر به آن اذعان کرده است، توضیح دیگری است برای اینکه چرا دیکتاتورهای عرب دست کم ۱۰۰میلیون دلار به مزدوران معارض اسد در سوریه انتقال دادهاند. تازه ترین دست و دلبازی در این زمینه ۵۰میلیون دلاری بود که طبق گزارشها عربستان سعودی برای خرید سلاح از اسرائیل و انتقال آن به شبه نظامیان هزینه کرد. بیشتر این سلاحها به دست گروههای وابسته به القاعده مانند جبهه النصره و «دولت اسلامی عراق» و شمس میرسد.
علاوه بر این، وقتی پوتین پیشنهاد عربستان را رد کرد، گزارش شد که شاهزاده بندر به مقامات روس گفت «تنها گزینه باقیمانده در سوریه گزینه نظامی است و آنها باید کنفرانس بین المللی صلح ژنو ۲را فراموش کنند زیرا مخالفان در آن نشست شرکت نخواهند کرد.» به عبارت دیگر، سعودیها با اعلان علنی تروریسم دولتی برای تغییر رژیم در سوریه، خود را در مقام متهم و گناهکار مینشانند. بدین ترتیب، ظاهر و صورت تبلیغاتی و دروغین غرب در مورد مسئله سوریه بیش از همیشه توسط «دستگاه اطلاعاتی» عربستان مخدوش میشود.
تنها انگیزه دستور کار غرب در قبال سوریه مسائل ژئوپولیتیک و ذخایر گاز و نفت است؛ دستورکاری که در بردارنده تروریسم دولتی برای رسیدن به این اهداف است. به طور خلاصه، این دستور کاری جنایتکارانه است و جنایتکاران نیز علنا به آن اعتراف کردهاند. در جنگ اطلاعات و حقیقت در مورد درگیریهای جاری در سوریه و منطقه، توطئه چینان غربی دقیقا دست به خودزنی زدهاند. روشن است که وقتی پول شما از عقل شما بیشتر باشد، مشکلاتی به بار میآید.
