به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد
دفاع پرس، شهربانو تقوی کارشناس حوزه فرهنگی سازمان نشر آثار و ارزش های مشارکت زنان در دوران دفاع مقدس در یادداشتی به جایگاه زن در عرصه جهاد و حماسه اشاره کرده است.
منزلت و جايگاه بانوان در روند تحولات انقلاب اسلامی، آن چنان مقوله و ميداني گسترده و ستودني است که به تعبیر همه آزاداندیشان، وصف شدنی نیست و به همین دلیل بوده که در کلام رهبران و مسئولان نظام مقدس جمهوری اسلامی به کرات بر این امر تأکید شده که بدون حضور چشمگیر زنان در عرصه های مختلف از شرکت در راهپیمایی ها، توزیع بیانیه ها، تهیه وسایل و ارائه خدمت به انقلابی ها گرفته تا روزهای سرد و سخت اسارت، شکنجه شدن و حتی شهادت در زندان های مخوف نظام استبدادی؛ وقوع این انقلاب بزرگ محقق نمی شد.
همچنین از همان روزهای نخست دفاع مقدس بر همه ثابت شد که عرصه های مقاومت، جهاد و حتی آزادسازی برخی از مناطق اشغالی، توسط کسانی آفریده شد که با اراده های پولادین و با دست خالی وارد میدان گردیده بودند؛ حال آنکه این هنر نمایی را بزرگ مردانی در کنار زنانی بزرگوار به نمایش گذاشتند و وقتی تاریخ مقاومت شهرهای مختلف بویژه شهرهای مرزی را ورق می زنیم، رفتار مدافعانه زنانی را می بینیم که همپای مردان به ایستادگی اعتباری خاص بخشیدند و بهت و حیرت را در وجود همه به شرمساری افکندند.
آزمون دفاع مقدس که به فاصله کمی بعد از آزمون سربلند انقلاب اسلامی برپا شده بود، بار دیگر زنان این سرزمین را به جولانگه دیگری دعوت می کرد تا حضور آنها را به اثبات برساند که خوشبختانه این بار هم زنان مسلمان و عزت آفرین کشورمان خوش درخشیدند و ورق افتخار دیگری را در تاریخ زنان رقم زدند.
حضور چشمگير زنان و دختران در صفوف مستحكم مدافعين با وجود موانع فرهنگی و اجتماعی وحتی نظامی که از سوی برخی از خانواده ها و فرماندهان به دلایلی همچون ترس از اسارت، وجود محدودیت های شرعی بویژه حفظ حجاب در کنار محدودیت های عرفی دیگر جلوه می نمود؛ موضوع بسيار قابل توجهی بود که ضرورت می نمود تا با توجه به نیازها و تنوع فعالیت ها و سازمان دهی های حساب شده از این پتانسیل عظیم استفاده شود که البته این حضور زنان از حوزه های امداد و پشتیبانی گرفته تا فعالیت های مختلف فرهنگی و معنوی، موضوعی بود که مایه دلگرمی و تسلی خاطر رزمنده ها و ایجاد رعب در دشمن و امید در قلب و جان ملت می کرد.
معروف است كه مي‌گويند جنگ، يك مسأله مردانه است و زنان به واسطه طبیعتشان، از عاطفه فوق‌العاده ای برخوردارند که با جنگ و خونريزي چندان سازگاري ندارد؛ چندان در معرکه جنگ نقش آفرین نیستند؛ اما شیرزنان این دیار با درک بصیرانه شرایط و احساس مسئولیت نه تنها در میادین جنگ ماندند، بلکه به نیت دفاعی مقدس حتی تا پای جان هم ایستادند چه رسد به متاع و زیورهای ناچیز دنیا. آنان شهادت، جراحت، اسارت و بر بالين احتضار عزيزترين خويشان نشستن را با تمام وجود، استقبال كردند تا دين خود را به اسلام و آزادگي ادا کنند و اینچنین بود که توانستند الگوهای زینبی و فاطمی بی بدیلی را به بهترین شکل در قرن چهاردهم هجری و در عصری که این واژه ها کمتر تجلی می یابند، ارائه دهند و ثابت کنند با وجود زن بودن و عواطف لطیف می توان عروج الهی انسانی را در وجود زن هم به زیبایی یافت و این همان است که در الگوی ممتاز زن مسلمان که نه صبغه غربی برآن می نشیند و نه شرقی، جلوه گری می کند.
