شهید «حبيب الله شریعتی فرد» فرزند حاج عبدالجواد، سال 1311 در روستای اندرات هزار جريب از توابع شهرستان بهشهر ديده به جهان گشود. وی تحصيلات ديني خود را در روستاي آغوزدره و مقدمات را تا حدودي در آنجا فرا گرفت. سپس براي ادامه تحصيلات خود به دامغان و پس از آن به گرگان هجرت نمود و نيز چند سالي را در مشهد در جوار بارگاه ملكوتي امام رضا (ع) از محضر اساتيد ارزشمند حوزه بهره برد.
بعد از آن به نجف اشرف عزيمت كرد و از محضر علماي گرانقدري همچون مرحوم آيت الله شيخ ميرزا محمد باقر زنجاني و حضرت امام خميني (ره) فيض برد. او در مدت 15 سالي كه در نجف اقامت داشت چندين بار به ايران سفر كرد تا اين كه در نهايت در سال 1354 بنا به دستور صدام به همراه خانواده اش از عراق اخراج شد.
پس از بازگشت به ايران در همان زادگاه خود اقامت گزيد و در آنجا با كساني كه به ناحق اموال موقوفه را تصرف كرده بودند علناً مخالفت مي كرد، زيرا معتقد بود كه اين اموال بايد در راه صحيح و به نيت امام حسين (ع) صرف شود .
در نهايت مخالفت او بالا گرفت تا حدي كه مغرضين شكايتي عليه او تنظيم كردند و چنين وانمود كردند كه ايشان به دستور امام خميني از عراق آمده تا اغتشاش برپا كند، به همين دليل او را دستگير كرده و به زندان انداختند تا اين كه توسط مرحوم آيت الله كوهستاني از زندان آزاد شد .
پس از آزادي مسووليت امام جماعت مسجد حضرت محمد(ص) گرگان را مي پذيرد و در كنار آن به تربيت طلاب علوم ديني در مدرسه رضويه همت مي گمارد. او داراي عزت نفس، همت عالي، اخلاق اسلامي و با تقوا بود .
وي 25 آبان ماه سال 1360 جهت انجام كارهاي ضروري و حضور در مراسم تشييع پيكر پاك علامه طباطبايي، صاحب تفسير شريف الميزان، به همراه فرزندش، محمد رضا شريعتي فرد قصد سفر به قم داشت كه در جنگل آمل در ساعت 11:30 شب با ايجاد راه بندان تصنعي، توسط گروهك منافقین و مزدوران استكبار از ماشين شخصي خودش بيرونشان آوردند و آنها را به شهادت رساندند .
وي در سن 49 سالگي به شهادت رسيد و پيكر پاك او و فرزند برومندش بر روي دست هاي هزاران نفر از مردم شريف گرگان با عزت و افتخار تشييع شد و در گلزار شهدای امامزاده عبدالله به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/
