به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، هر کس می خواست او را پیدا کند، می رفت ته خاکریز.
جبهه که آمد، گفتند امدادگر بشود.
هر کس می افتاد داد می زد: «امدادگر! امدادگر!.» اگر هم خودش نمی توانست دیگرانی که اطرافش بودند داد می زدند: «امدادگر! امدادگر!.»
خمپاره منفجر شد؛ او که افتاد دیگران نمی دانستند چه کسی را صدا بزنند. ولی صدا می زد: «یا زهرا ...! یا زهرا ...»
