به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، اولین نشست از سلسله گفتوگوهای پژوهشی هنر و ادبیات عاشورایی با حضور پیشکسوتان ادبیات آیینی و انقلاب در تماشاخانه مهر حوزه هنری برگزاری شد.
در ابتدا محمدرضا سنگری نویسنده و شاعر آیینی، ادبیات عاشورا را ادبیاتی ویژه عنوان کرد و گفت: تنها ادبیاتی که در طول تاریخ پیش از واقعه آغاز میشود ادبیات عاشورا است. تمامی ادبیاتها پس از واقعه اتفاق میافتد اما همگان یک حادثه را میشناسند که پیش از وقوع مطرح است، مرثیه دارد و کسی که بعدها قهرمان بزرگ این حادثه است واقعه را میشناسد.
وی افزود: حضرت اباعبدالله پیش از حرکت به ام سلمه همسر پیامبر میگوید که من میتوانم تمامی صحنههای کربلا را بازگو کنم. مرثیههایی داریم که یاران اباعبدالله پیش از شهادت ایشان برای حضرت سرودهاند. کاش در کتاب ارزنده خصائص الحسینیه که ویژگیهای منحصربه فرد اباعبدالله را بیان میکند این نکته را بازگو میکرد که تنها واقعه ای که پیش از وقوع مرثیه دارد حادثه کربلاست.
سنگری با اشاره به داستان حضور حضرت آدم دردشت کربلا تصریح کرد: شاید آن روز که امام حسن (ع) خطاب به برادرش گفت که هیچ روزی مثل آن روز نیست اشاره به خاص بودن حادثه کربلا داشته باشد.
این شاعر آیینی کشور شعر را رسانه گذشته تاریخی ما برشمرد و افزود: تکیه ادبیات عاشورایی را به سه بخش ادبیات پیش از عاشورا که شامل مرثیههای حضرت علی (ع) و دیگران است شامل میشود. بخش بعدی ادبیات خلقشده در خود عاشورا است که در اینجا مفهوم تنها روز عاشورا نیست بلکه دامنه دهروزهای است که حضرت اباعبدالله در کربلا حضور دارد و منظورادبیات خلقشده در زمین کربلا است.
وی تصریح کرد: بخش دیگر ادبیات منثور است که نامههای امام حسین (ع) را شامل میشود. بخش دیگر ادبیات منثور ادبیات گفتاری همانند خطبهها و گفتوگوهای اباعبدالله در کربلا است. 6 خطبه امام حسین (ع) در کربلا اثری فوقالعاده است.
سنگری با اشاره به اینکه خطبه حضرت زینب بخشی ازاز ادبیات کربلا است بیان کرد: رجزهایی که در کربلا گفته میشود دیگر بخشهای ادبیات عاشورایی را شامل میشود. برخی از یاران امام حسین موفق به خواندن رجز میشوند و برخی مثل خود اباعبدالله رجزی میخوانند که از ۶۰ بیت عبور میکند.
وی افزود: ادبیات عاشورا بعد از روز عاشورا آغاز میشود و بسیاری در فاصله زمانی عاشورا تا برگشت اسرا به مدینه مرثیه سرودهاند.
این شاعر آیینی با اشاره به آثار داستانی ارزشمندی چون روضة الشهدا گفت: خارج از بحثهای تحریفی، ویژگیهای برجسته هنری این اثر گمشده است و در بسیاری از قسمتهای رجزهایی که از زبان یاران اباعبدالله نقلشده است بسیار زیبا است. پس از صفویه عرصههای دیگر ادبیات هم مثل نثر و ادبیات داستان شکل گرفت.