به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، داریوش غذبانی کارگردان فیلم کوتاه دفاع مقدس«حنانه» در ابتدای این نشست گفت: پیش تولید«حنانه» سخت بود اما با کمک بنیاد روایت این امکان فراهم شد. برای ساخت فیلم 4 روز در آبادان بودیم تا بتوانیم در لوکیشن مورد نظرمان فیلم برداری کنیم. آقای نعمتی از انجمن دفاع مقدس با من تماس گرفت و گفتند این اثر تولید شود و پس از صحبت های اولیه کارگردانی آن را به عهده گرفتم.
وی افزود: من مستندهای روایت فتح را دیده بودم که در بخشی از آن به جنگ های چریکی اول جنگ اشاره کرده بود و خیلی آن فضا را دوست داشتم و کاش بستری فراهم شود تا این فیلم ها نشان داده شود. به نظرم صحبت های بچه ها پشت بی سیم می تواند دیالوگ فیلم های جنگی باشد. من از این فضا برای ساخت فیلم الهام گرفتم.
غذبانی عنوان کرد: 1 ماه طول کشید تا فیلمنامه را به سرانجام برسانیم. مهدی انصاری فیلمنامه را برایم فرستاد. تا به حال 15 فیلم کوتاه ساخته ام در دو فیلم که یکی از آن فیلم«آن سه» بود برای آقای نعمتی بازی کردم و در آن زمان دانشجو بود. کار جدیدم یک فیلم سینمایی بلند به نام«سگ دو» است و ماجرای جوانی است که سعی می کند زندگیش را بهتر کند اما هرچه پیش می رود بدتر می شود.
وی درباره رویکرد فیلم های جنگی تشریح کرد: مهمترین فیلم های جنگی در دنیا معمولا فیلم ها ضدجنگ هستند و فیلم هایی با رویکرد گرایش به جنگ کمتر مورد توجه مردم است. وقتی فیلمنامه به دستم رسید به این فکر می کردم که چه طور امکان دارد که از انسان یک ماشین جنگی ساخت. این فیلم هم در جشنواره عمار و هم در اسپانیا پذیرفته شد و اینکه تمام دنیا منظورمان را در رابطه با جنگ متوجه شوند، اهمیت و ارزش بسیاری برایم داشت. در واقع به ما یورش آوردند و اگر از خاکمان دفاع نمی کردیم اتفاق بدی می افتاد.
غذبانی درباره سفارشی بودن برخی فیلم های مرتبط با دفاع مقدس بیان کرد: حتی اگر فیلم هم سفارشی باشد، اشکالی نیست اما باید با شناخت و تکنیک همراه باشد. وقتی«حنانه» را در آبادان می گرفتیم معتقد نبودم که تمام صحنه ها باید دوربین روی دست باشد بلکه حرکت دوربین باید در خدمت درام باشد. معتقدم علیزاده در فیلم«مرگ درجه سه» می توانست بهتر عمل کند و بازیگران بهتری به کار ببرد. ما فیلمسازان معمولا از آثار دیگر الهام می گیریم.
وی با اشاره به انتخاب زاویه دید دانای کل برای بیان قصه و روایتش گفت: در داستان ما یک فرمانده است که می تواند تک تک تیراندازها را و موقعیت آنها را ببیند اما خود سربازها نمی توانند ببینند. اگر این سربازان خطایی انجام می دادند، دستور کشته شدن آنها به وسیله فرمانده صادر می شد.
در ادامه نشست حامد علیزاده کارگردان فیلم«مرگ درجه سه» درباره آن گفت: طرح این فیلم ابتدا چندان مناسب نبود و بعد از گفتگوهای متعدد و تغییرهای مختلف به فیلم فعلی رسیدیم. قبلا دو کار کوتاه با تم دفاع مقدس ساختم و در این راه سختی هایی داشتیم. مثلا سپاه به ما بی سیم نمی داد و با بچه ها نظامی تماس می گرفتیم و لباس قرض می گرفتیم. تا به حال حدود 10 کار کوتاه ساختم و به صورت حرفه ای هم یک کار چهل دقیقه ای ساخته ام. به طور کلی سه کارم جنگی و هفت کارم اجتماعی است.
علیزاده افزود: دغدغه ام کار روی فیلمنامه های جنگی است و ما سعی می کنیم بدی ها و خوبی ها را به بهترین نحو نشان دهیم. این کارم مخالف دفاع بود که درآنجا نیروهای جنگی خارجی در تله ای که خودشان ساخته اند، همدیگر را نابود می کنند. خیلی از فیلمسازان به سمتی پیش می روند که دفاع خودمان را کتمان کنند اما اصل دفاع ما به گونه ای بوده است که تمام زنان و جوانان ما در آن دخیل بودند.
وی ادامه داد: اقتضای کارم این بود که فضا و دکوپاژ خارجی باشد و من قبلا دو فیلم جنگی دیگر با این موضوع ساخته ام و قطعا این فیلم سفارشی نیست. اگر این فیلم شبیه سفارشی شده است به دلیل نوع خواست و علاقه من بوده است و به اشکالات آن آگاهم.
در ادامه هم نقی نعمتی تهیه کننده«آن سوی دو خط باریک» درخصوص آن گفت: سمانه عالی زاده از بچه های با استعداد اردبیل است که دومین فیلم خود را می سازد. فیلم اولش را دیدم متوجه شدم که استعداد بسیاری دارد. این فیلم کوتاه که با حمایت انجمن دفاع مقدس ساخته شد، بسیار خوب بود. این فیلم ها از لحاظ ساختار بسیار حرفه ای و با جسارت هستند و سازندگان آن موفق هستند. استقبال جشنواره های جهانی از فیلم های دفاع مقدس کمتر است اما به نظرم فیلم های استانداردی از لحاظ ساختاری با کمترین هزینه هستند و به نوعی این فیلم ها فضا را از آن خود کردند.
نعمتی به عنوان تهیه کننده«حنانه»عنوان کرد: از بچه های فیلمساز می خواهم که با لذت و اعتقاد این فیلم ها را بسازند. فیلم«حنانه» هم تا به امروز 8 جایزه بین المللی گرفت و این فیلم در حد توانمان بود تا ادای دینی به بچه های جنگ باشد که طی این مدت ها دفاع خوبی از آنها نشده است.
وی افزود: در ظاهر اولیه همه برای مملکت دفاع می کنند اما تفاوت جنگ ما نگاه مقدس ماست که ما دفاع می کردیم برای کشته شدن در راه وطنمان. معمولا نباید انتظار یک فیلم بلند را از فیلم کوتاه داشت و امکان وارد کردن مسائل فرامتنی در آن وجود ندارد و در واقع این فرصت فراهم نمی شود. همین که یک انسان خودش را به خطر بیاندازد و یک کودک را نجات بدهد، اهمیت بیشتری از دیگر حرکت ها دارد. معنی این فیلم ها در لایه های زیرین آن تنیده شده و معمولا بیان غیرمستقیم در آن کارساز است.
نعمتی در پایان گفت: فیلم«آن سوی دو خط باریک» جایزه بهتری فیلم جشنواره نماز را گرفت و این نشان می دهد در دیدگاه خودش موفق بوده است. نگاه انسانی در این نوع فیلم ها حاکم است که گاهی عبادت از خود جنگیدن اهمیت بیشتری دارد. تفاوت اعتقاد یک رزمنده با سرباز دیگر می تواند در این فاصله گذاری ها و احترام به ارزش ها باشد.
