به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، اول شهریور ماه روز میلاد ابوعلی سینا پزشک و فیلسوف مشهور مسلمان ایرانی است. به همین مناسبت و در جهت تجلیل از این دانشمند بزرگ و برای تبیین ابعاد شخصیتی و علمی ابن سینا و آثار گرانقدر وی، می بایست از منظر تاریخی به عرصه فرهنگ و تمدن این ملت مسلمان بنگریم و در کنکاشی علمی به عوامل پرورش نخبگان علمی و حکیمان این سرزمین پرداخته شود.
اسماعیل ترکی دستگردی کارشناس ارشد تاریخ ایران دوره اسلامی و استاد دانشگاه پیام نور واحد شهر کرد، در گفتگو با خبرگزاری دفاع مقدس اظهار داشت: حسین بن عبدالله سینا با کنیه ابوعلی در سال 370 هجری قمری در بخارا به دنیا آمد. پدرش از خوانین بخارا بود. وی در کودکی نزد یکی از اساتید بنام آن زمان، عبدالله ناتلی الهیات، ریاضیات و منطق را آموخت.
این کارشناس تاریخ ادامه داد: اولین شاهکار علمی ابن سینا زمانی رخ داد که وی در آغاز راه جوانی بود. امیر نوح بن منصور سامانی به مرضی سخت مبتلا شد. تمام پزشکان متخصص از علاج وی عاجز شدند. وی به دربار امیر نوح بن منصور سامانی رفت و وی را علاج نمود. از آن پس ابن سینا به کتابخانه دربار سامانیان –که شامل پنج هزار نسخه ی خطی پر ارزش که محتوای آن شامل الاهیات، ریاضیات و کتب فلسفی که از یونانی به عربی ترجمه شده بود- راه یافت.
وی با اشاره به سفر ابن سینا به خوارزم، افزود: وی در آنجا به گسترش علم و دانش همت گماشت. او به خاطر حمله سلطان محمود غزنوی به ایران ناچار شد، ابتدا به گرگان مرکز حکومت آل زیار و بعدها به اصفهان یکی از مراکز حکومت آل بویه کوچ کند. او مدتی وزیر علاء الدوله ی کاکویه بود. ابن سینا دانشنامه علایی که یک کتاب پزشکی است را به زبان فارسی برای وی نوشت.
اسماعیل ترکی دستگردی در ادامه ی این گفتگو خاطرنشان کرد: ابن سینا را با آثار مهم پزشکی و فلسفیش در جهان اسلام و دنیای غرب می شناسند. غربی ها آثار این حکیم بزرگ را حتی پس از رنسانس علمی در اروپا در مراکز مهم علمی خویش ارج می نهادند و جزء منابع مهم تدریس آن مراکز به شمار می رفت. توماس آکوئیناس همواره از آثار ابن سینا یاد کرده و همیشه مطالب خود را به نقل از او مستند کرده است.
وی افزود: ابوعلی سینا شارح آثار ارسطو می باشد. مهمترین کتاب وی در زمینه فلسفه اشارات و تنبیهات است. ابن سینا در جهان اسلام و ایران القاب گوناگونی دارد که به شیخ الرئیس و حجت الحق شهرت دارد.
اسماعیل ترکی دستگردی شخصیت ابن سینا را یک دانشمند بزرگ و عالمی جهانی ارزیابی نمود و او را چنین توصیف کرد: شیخ الرئیس قله ی تمدن اسلامی در اوج تعصب گرایی سلاطین غزنوی بود
این کارشناس تاریخ درباره علل کاهش تربیت حکیمانی در سطح ابن سینا تصریح کرد: در سالیان گذشته علوم تخصصی نشده بود؛ لذا کسانی بودند که به اکثر علوم زمان خویش اشراف دقیق داشتند و به آنان از این حیث حکیم می گفتند؛ اما امروزه به علت گستردگی علوم، مشکلات اقتصادی و هم بالا رفتن سطح توقع مردم نمی توان به این آسانی ها انتظار ظهور و بروز حکیمان در جامعه را داشت.
وی در خصوص ارائه راهکار جهت تقویت پایه های فکری جامعه ادامه داد: اولاً باید جوانان را نسبت به دانستن تاریخ علما و بزرگان این سرزمین علاقه مند ساخت. ثانیاً باید آنان را نسبت به کسب دانش ترغیب نمود و در آخر نیز باید دغدغه های آنان را از مسائل مالی برطرف کنیم تا بتوانند تمام فکرشان را در راه علم و دانش صرف کنند.
