به گزارش گروه سایر رسانه های
دفاع پرس، حادثه تاسف آور آتش سوزی ساختمان پلاسکو و شهادت و گرفتار شدن تعدادی از آتش نشانان کشورمان در این حادثه، موجی از واکنش‌های ادبی را در میان شاعران کشورمان به وجود آورده است که غالبا در قالب رباعی و دوبیتی شعرهایی برای این آتش نشانان سروده‌اند. در ادامه تعدادی از این شعرها را می‌خوانید:
تپش‌های زلالش را بپرسید
نَفَس‌های حلالش را بپرسید
خدا را، زیرِ این آوار و آتش
دلم جا مانده، حالش را بپرسید
مبین اردستانی
نگاه آسمان با ماه می‌سوخت
زمین از ماتمش در آه می‌سوخت
دل آتش نشان‌های دلاور
میان شعله‌ای جانکاه می‌سوخت
محمدمهدى عبدالهى
جان بر کف و دل میان آتش داری
چون آتش خاطری مشوش داری
در قحطی غیرت آبروی شهری
بگذر که تبار از سیاوش داری
محمدرضا وحیدزاده
دل آتش نشانان مشتعل ماند
تن مجروحشان در داغ دل ماند
خدایا سینه‌ام آتش گرفته
دل تفتیده‌ام در خاک و گل ماند
کاظم رستمی
سوختی تا خانه ما را نسوزاند غمی
بر مزارت اشکهای عاشقان فانوس‌هاست
زیستی در شعله‌ها و پر زدی با شعله‌ها
زندگی با مرگ، شرح غیرت ققنوس‌هاست
علی محمد مؤدب
چون اقیانوس برخیزی از آتش
پر از فانوس برخیزی از آتش
هنوزم چشم در راهم پدر جان؛
چنان ققنوس برخیزی از آتش
میثم رنجبر
شبی تلخ و لهیب زرد و قرمز
شبی که کرده تهران در خودش کز
صدایی از دل آوار می‌گفت:
«سیاوش‌ها نمی‌سوزند هرگز!»
سید اکبر سلیمانى
شدی محض ِجهادِ نفس مأمور
مسیرت تا ابد نورٌ علیٰ نور
شهادت قسمتت شد بین آتش
تویی با مادر سادات محشور!
مرضیه عاطفی
