به گزارش گروه فرهنگ و هنر دفاع پرس، «شهید سیاح طاهری» پس از دوران دفاع مقدس در عرصه‌های مختلف فرهنگی در ترویج فرهنگ غنی دفاع مقدس كوشید و اقدامات مؤثری را در این راه، از جمله ایجاد موزه دفاع مقدس آبادان و برگزاری یادواره‌های شهدا و عملیات‌های جنگ تحمیلی به انجام رسانید. اشتیاق شدید وی به خدمت و شهادت در راه خدا سبب شد با مورد تهدید قرار گرفتن حرم اهل‌بیت(ع) در سوریه، به صف جهاد بر علیه گروه‌های تكفیری و ضداسلام در مسئولیت مستشاری بپیوندد و روز چهارشنبه 23 دی‌ماه پس از سال‌ها صبر و بی‌تابی در پیوستن به هم‌رزمان شهیدش به شهادت رسید.
«محسن مومنی شریف» رئیس حوزه هنری در خصوص شخصیت شهید سیاح طاهری، گفت: آشنایی ما بر می‌گردد به زمان فعالیت‌های ایشان با آقای حبیب احمدزاده. از سال‌ها پیش كه این دوستان در خصوص نیازهای آبادان و خرمشهر كار می‌كردند بنده ایشان را دیده بودم. اولین بار هم در خود آبادان كه با دو سه نفر برای گرامی‌داشت پنجم مهر رفته بودیم با شهید سعید سیاح‌طاهری آشنا شدم؛ زمانی‌كه بنده مسئول دفتر مقاومت و ادبیات حوزه هنری بودم حدود هشت یا نه سال پیش. ولی فكر می‌كنم با آقازاده‌هایشان پیش از این ها آشنا بودم.
وی ادامه داد: یكی از ویژگی‌های ایشان این بود كه به كارهای فرهنگی اعتقاد داشت و آن را در مسائل تأثیرگذار می‌دانست. با وجود اینكه ایشان خودش در حوزه‌های هنری دارای رتبه و درجه بالایی بود اما در حوزه فرهنگ واقعاً عنوان یك نیروی تداركاتی و پشتیبان كه در خدمت دوستان بود فعالیت می‌كرد. بیشتر كارهایی كرد كه آن كارها نمود پیدا كرد. از ابتدا هم برنامه‌ها و كارهایشان برای بچه‌های آبادان و خرمشهر بود. آ‌بادانی كه روزگاری 21 سینما داشته ولی الان یك دانه هم ندارد. بالاخره چون ایشان خودشان به خوبی مناطق جنوب را می‌شناخت سعی می‌كرد كمبودها و كم‌كاری‌های دیگران را یك جور با برنامه‌های مردمی و خودجوشی كه خودش اجرا می‌كرد جبران كند. از جمله آن‌ها برگزاری مراسم پنجم مهر بود. روزی كه حصر آبادان شكسته شد. بالاخره خیلی از مردم به یاد این روزها نبودند و توجهی به آن نداشتند اما با تلاش خیلی زیاد و با كار طاقت‌فرسا زحمت می‌كشید و این مراسم را برگزار می‌كرد. هنرمندان مشهور كشور و حتی فراتر از كشور را دعوت می‌كرد.
رئیس حوزه هنری ضمن اشاره به خاطره‌ای از شهید طاهری بیان كرد: یادم است در یكی از مراسم‌ها سه نفر از برجسته‌های حوزه رسانه‌ای و فعال بین‌المللی را دعوت كرده بود. یكی از آن‌هایی كه دعوت كرده بود نماینده مجلس عوام انگلیس بود. افراد برجسته‌ای كه به غرب انتقاد دارند. خب بالاخره دعوت این مهمانان كار خیلی راحتی نیست. از آن طرف سعی می‌كرد برای خود مردم آبادان برنامه‌های متنوعی داشته باشد و آن ها را با افتخارات كشورشان آشنا كند. مثلاً در همین سال‌ها بود كه موفق شد دوباره یاد شهید دریاقلی را كه فراموش شده بود، دوباره در اذهان مردم زنده كنند و او را به عنوان یك قهرمان در كشور مطرح سازد. خوشبختانه می‌دانید كه الان معرفی شهید دریاقلی در كتاب‌های درسی بچه‌ها راه یافته و ایشان كه از همان اوایل دیگر فراموش شده بود دوباره یادش به اذهان عمومی بازگشت.
وی فعالیت‌های شهید طاهری را ناشی از اعتقاد ایشان عنوان كرد و گفت: از جمله كارهای دیگر ایشان معرفی و راه‌اندازی جشنواره فیلم‌های دفاع مقدس برای اكران و نمایش آن‌ها برای دانش‌آموزان مناطق محروم كشور بوده است. یا زمانی كه زلزله آذربایجان پیش آمد در یك اقدام هوشمندانه به آنجا رفت و حدود یك ماه در آنجا مستقر شد. می‌گویم اقدام هوشمندانه به این دلیل كه معمولاً وقتی یك اتفاق یا حادثه‌ای مثل زلزله پیش می‌آید آن كسانی كه خیلی زود فراموش می‌شوند، بچه‌ها هستند. همه توجه‌ها به بزرگ‌ترها است در حالی كه بچه‌ها بیشتر از همه آسیب دیدند. این شهید بزرگوار محور و در حقیقت پشتیبان این كار بود. یك عده به همراه یك سری از هنرمندان رفتند و در این یك ماهی كه آنجا بودند برای بیش از 48000 دانش‌آموز آذربایجانی روستاهای اطراف مناطق زلزله‌زده فیلم پخش كنند و برنامه‌های شاد و جذابی برایشان اجرا كنند. خب این كار خیلی سختی بود. بنده شنیدم همان موقع ایشان برای اینكه بچه‌های یك روستای صعب‌العبور را برای دیدن فیلم بیاورد كه سه نفر هم بیشتر نبودند خودش رفته بود و آن ها را به همراه معلمشان آورده بود. تا این حد این شخصیت بزرگوار به كارش اعتقاد داشت.
مومنی‌شریف ادامه داد: شهید طاهری در بقیه كارهایش هم به همین شكل بود. اعتقاد داشت كه باید كارهای باكیفیت و با قیمت ارزان و برای تعداد مخاطب بیشتر طراحی شود. ایشان واقعاً یك الگوی مناسب برای همه دوستان جبهه فرهنگی انقلاب هست.
رئیس حوزه هنری در پایان گفت: شهید طاهری اولاً خودش را نمی‌دید كه متأسفانه خیلی از ما این‌طوری نیستیم. دوماً در كارش خیلی اخلاص داشت. از طرفی هم چون روزهای خیلی سخت جنگ را به خوبی درك و حس كرده بود، عرصه فرهنگ و كار فرهنگی را بسیار جدی می‌دید و با اعتقاد در آن كار می‌كرد.
انتهای پیام/121
