مرتضی امیری‌اسفندقه» شاعر مطرح کشورمان در گفت‌وگو با خبرنگار
فرهنگ و هنر دفاع پرس، با بیان اینکه شاعران دهه سوم انقلاب تلاش می‌کنند شعر
انقلاب، «شعر در زمانی» باشد، نه «شعر همزمانی»، اظهار داشت: شعر در زمانی یعنی
همانطور که شعر فارسی از دیروز تا به امروز در همه زمان‌ها حضور داشته است، این
دهه نیز شاعران و پژوهشگران انقلاب تلاش می‌کنند تا با کمک و یاری خدا و مدد از
انبیاء شعر انقلاب یک شعر در زمانی باشد.وی با انتقاد از شعر همزمانی، گفت: تلاش شاعران انقلاب شعر در زمانی است. این تلاش، کوشش و جوشش شاعران انقلاب است، که امیدواریم به نتیجه برسد. نَفس فکر کردن به این ایده و مسئله یک فکر زیباست.
این شاعر انقلابی کشورمان بیان کرد: آنچه در سخنان امانتدار فکر و فرهنگ انقلاب، آیت‌الله خامنه‌ای مُسلم بوده این است که شعر را به عنوان یکی از هنرهای عزیز و ارجمند در میان سایر هنرها پاس داشتند. نکته‌ای که مقام معظم رهبری همواره یادآوری کرده‌اند، این بوده که همواره شاعران تصور نکنند که به مقصد رسیده‌اند. هر گاه به مقصد رسیدند، بدانند که مقصد بالاتر و بلندتری وجود دارد.
امیری‌اسفندقه تصریح کرد: شاعران باید این نکته را به دیگر هنرمندان نشان دهند که «رفتم، اما همه جا تا نرسیدن رفتم.» نرسیدن به معنی ناتوانی نیست؛ بلکه به دلیل شوق و شناخت به بی‌نهایت راه است. این تذکر و توجه امین انقلاب اسلامی مقام معظم رهبری است.
نویسنده کتاب «ورمشو» درباره ظرفیت شعر انقلاب گفت: شایسته است در یکی از شب‌های شعر انقلاب در کنار شعر و شاعران انقلاب بحث «نقد انقلابی» و «ناقدان» انقلابی را راه‌اندازی کنیم؛ چون لازم است شعر شاعران غربال شود و در نهایت آنچه که خوب است به سمت بهتر شدن برود و آنچه که احیاناً در زمانه و زمینه خود ناقص است یا رشد نکرده و اشکال احتمالی دارد به سمت اصلاح برود.
وی عنوان کرد: تلاش می کنیم در دوره‌های سوم و چهارم شب‌های شعر انقلاب بحث نقد ادبی و انقلابی و منتقدین ادبی را داشته باشیم. منتقد قلاب درست می‌کند تا شاعر چند پله بالاتر رود. این نکته مهمی است که ما باید در شب‌های شعر انقلاب متوجه آن باشیم.
دبیر علمی سومین شب‌های شعر انقلاب خاطرنشان کرد: نباید تنها به داشتن ذوق اکتفا کنیم؛ اگرچه ذوق بسیار عزیز و ارزشمند است. همه دانش‌ها وقتی وارد عرصه شعر می‌شوند، ذوقی در آن به وجود می‌آید. بنابراین از دریافت‌های جدید و درک و دردهای جدید هراس نداشته باشیم.
امیری‌اسفندقه درباره رویش‌های جریان شعر انقلاب اظهار داشت: شعر انقلاب، در درون و بیرون، انقلابی است. اگر کسی که در درون، انقلابی نداشته باشد، بخواهد در بیرون انقلاب به وجود آورد یک شورشی خواهد شد. می‌گویند «تزکیه» قبل از تعلیم و تعلم است و بر همین هم بنا نهاده شده است.
نویسنده کتاب «دارم خجالت می‌کشم از اینکه انسانم» تاکید کرد: آنکه در درون انقلابی ندارد، وقتی می‌خواهد بیرون را درست کند، تبهکاری به وجود می‌آورد. او تبهکار و خراب‌کار می‌شود، اما او که در درون و بیرون دنبال اصلاحات است یک آدم درست و انقلابی خواهد بود. یعنی جهاد اصغر و جهاد اکبر؛ اما اگر یک کدام از این‌ها از میان برود، ریزش به وجود می‌آید.
وی افزود: این مسئله فقط در شعر نیست چون شعر راهش را پیدا می‌کند و به کار خود ادامه می‌دهد. «عالمی را یک دل روشن چراغان می‌کند» یک دل روشن در این راه کافی است، اما باید به خاطر داشته باشیم که این اصلاحات از درون شروع می‌شود. به قول گفتنی «طامع نکند مصلحت خویش فراموش/ لقمه به مثل گم نکند راه دهن را».
دبیر علمی سومین شب‌های شعر انقلاب ادامه داد: «بی تربیت آزادی و قانون نتوان داشت» اول، تربیت مهم است. آنکه تربیت ندارد چه توقعی است نیکی، خرد، شادی، شور، حس، حال و هیجان داشته باشد.
