مردم کشمیر با ساچمه‌ صهیونیست‌ها شهید شدند/ هند به قطعنامه‌های سازمان ملل اعتنا نمی‌کند

«سید عقیل افضل رضوی» مسئول و نماینده روزنامه و پایگاه خبری «کشمیر آبزِروِر» در گفت‌وگو با خبرنگار بین‌الملل دفاع پرس پیرامون فعالیت‌های این رسانه اظهار داشت: قریب به 20 سال است که این روزنامه در کشمیر تحت اشغال هند فعالیت دارد و تیراژ آن روزانه 25 هزار نسخه است. علاوه بر این، این روزنامه دارای پایگاه اینترنتی و صفحاتی در شبکه‌های اجتماعی نظیر فیس‌بوک و توئیتر است. تمرکز خبری ما بر روی وقایع مردم سرزمین‌مان کشمیر است.

وی پیرامون تاریخچه اشغال کشمیر توسط دولت هندوستان، که خلاف قطعنامه سازمان ملل است، افزود: کشمیر حاصل‌خیزترین نقطه شبه‌قاره هند است. مدتی پس از خروج انگلیسی‌ها از شبه‌قاره هند در سال 1947، تصمیم بر این شد که در مناطق مسلمان نشین واقع در غرب شبه‌قاره هند، کشوری مسلمان با نام «پاکستان» تحت شعار «لا اله الا الله» تأسیس شود. مناطق شرق پاکستان نیز تحت کنترل دولت هندوستان قرار گرفت. با این حال سه منطقه مسلمان نشین تحت کنترل هند قرار گرفتند.

رضوی ادامه داد: ایالات «حیدرآباد» و «جوناگر» به دلیل اینکه دور از مرزهای هند و پاکستان قرار داشتند، امکان جدایی از هند و پیوستن به پاکستان برایش مهیا نبود؛ اما کشمیر با اکثریت مسلمان، در محل تلاقی هندوستان و پاکستان در شمال این دو کشور قرار داشت و مردم کشمیر به دنبال جدایی از هند بودند. با این حال از آنجا که حکومت منطقه اسلامی کشمیر توسط دهلی نو در اختیار یک حکمران هندو به نام «راجا سینگ» قرار داشت، وی با نادیده گرفتن حق مردم کشمیر، به صورت یکجانبه و در راستای تأمین منافع حکومت دهلی‌نو، اعلام کرد که کشمیر جزئی از هندوستان است و به این ترتیب اشغال کشمیر آغاز شد.

وی افزود: جمعیت کشمیر تحت اشغال هند از مسلمانان شیعه و سنی، هندوها و جماعتی از صوفیه به نام «دیوبندیه»، که به داشتن گرایشات تند مذهبی و سلفی مشهور هستند، تشکیل شده است.

سید عقیل افضل رضوی پیرامون نوع مبارزه مردم کشمیر با اشغالگران هندی افزود: به مدت 42 سال یعنی تا سال 1989 (1368) و حتی پس از چند دهه مخالفت حکومت هندوستان با قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل پیرامون لزوم برگزاری رفراندوم تعیین سرنوشت کشمیر میان مردم آن، ملت ما به مبارزه مسالمت‌آمیز با هندوستان ادامه داد تا اینکه پس از گذشت 42 سال و عدم مشاهده تغییر در سیاست‌های هندوستان پیرامون کشمیر، جوانان کشمیری با الگوگیری از مبارزات ملت‌های مسلمان فلسطین و لبنان علیه رژیم صهیونیستی، انتفاضه مسلحانه و قیام نظامی خود را با تأسیس «حزب المجاهدین» در این سال (1989/1368) علیه اشغالگران هندی آغاز کردند و توانستند ضربات سنگینی به ارتش هندوستان وارد کنند.

وی پیرامون شباهت میان مبارزات ملت مسلمان فلسطین با ملت مسلمان کشمیر افزود: نوع مبارزه هر دو ملت مبارزه با اشغالگران است. همانطور که پیش از این در اخبار مربوط به قیام اخیر کشمیر منتشر شد، نیروهای ارتش و پلیس اشغالگر هندوستان با استفاده از گلوله‌های ساچمه‌ای اقدام به تیراندازی به سوی مردم ما کردند. این گلوله‌ها دقیقا همان گلوله‌های به کار رفته در سرکوب تظاهرات ملت مسلمان بحرین علیه این رژیم هستند و نکته جالب اینکه هر این گلوله‌ها در جهان تنها توسط دولت اسرائیل تولید می‌شوند و توسط همین رژیم نیز در اختیار دولت‌های بحرین و هندوستان قرار گرفته‌اند تا دو ملت مسلمان را به‌وسیله آن‌ها سرکوب کنند.

رضوی با رد ادعاهای برخی شخصیت‌های داخلی ایران پیرامون وجود رابطه خوب میان مسلمانان مخصوصا شیعیان با حکومت دهلی نو و وابستگی حرکت‌های نظامی در کشمیر به القاعده، در مورد حزب المجاهدین عنوان کرد: برهان وانی فرمانده جوان حزب المجاهدین یک مبارز مسلمان انقلابی بود که در دانشگاه به تحصیل مشغول بود؛ اما با دیدن اقدامات سرکوبگرانه پلیس هند نسبت به دانشجویان مسلمان کشمیری (نظیر سرقت پول، کتک زدن، بازداشت بدون تفهیم اتهام، حمله به مراسم‌های روز جهانی قدس و...) تصمیم گرفت در مورد مجاهدان کشمیری که با اشغالگران هندو مبارزه کرده و می‌کنند، اطلاعاتی کسب کند. او این اقدام را با بررسی صفحات اشخاصی که در مورد این گروه در فضای مجازی مطلب می‌گذاشتند، انجام داد. به همین دلیل اگرچه به سرعت وارد حزب المجاهدین و مدتی بعد به عنوان فرمانده ارشد آن برگزیده شد و ظرف مدت کوتاهی توانست چندین عملیات از جمله اعدام انقلابی فرماندهان ارشد ارتش هند در کشمیر را طراحی و فرماندهی کند. با این حال از همان زمان نیز توسط حکومت دهلی شناسایی شد و تحت تعقیب قرار گرفت. چند سال دنبال پیدا کردن او بودند و برای دستگیری او 15 هزار دلار آمریکا جایزه تعیین شده بود تا اینکه هنگام سر زدن به او یک مراسم عزاداری در یکی از مناطق کشمیر، توسط عاملان دستگاه امنیتی هند شناسایی شد و در همان مجلس به همراه دو تن از همرزمانش به ضرب گلوله به شهادت رسید. همین موضوع سرآغاز قیام اخیر ملت کشمیر علیه هندوها شد که علی رغم شهادت، جراحت و اسارت ده ها نفرة، همچنان ادامه دارد.

وی پیرامون فشار حکومت دهلی بر مردم کشمیر افزود: آنان به هرچه رنگ و بوی اسلام و انقلاب داشته باشد حمله می‌کنند و شیعه و سنی هم برایشان فرق نمی‌کند. به همین خاطر است که از کل نیروهای ارتش هند که یک میلیون و سیصد هزار نفر هستند، شش صد هزار نفر آنان یعنی نیمی از ارتش هند در کشمیر حضور دارند و طی 28 سال از آغاز انتفاضه مسلحانه ملت کشمیر، بیش از یک صد هزار کشمیری را به شهادت رسانده اند!

نماینده روزنامه کشمیر آبزرور همچنین پیرامون نوع موضعگیری مردم کشمیر در مورد استقلال یا پیوستن به پاکستان گفت: ما برای استقلال مشکل خواهیم داشت زیرا نیاز به نیروهایی انقلابی داریم که پست‌های مهم کشور را با شایستگی اداره کنند و در عین حال تنها زمانی پیوستن به پاکستان را مد نظر قرار خواهیم داد که دولت اسلام‌آباد تعهد دهد که نه مانند مردم بخش پاکستانی کشمیر (به مرکزیت شهر گیلگیت) به صورت محروم و بدون حقوق اولیه، بلکه مانند ایالات دیگر این کشور دارای وزیری در کابینه، دارای دولت محلی و شورای محلی مخصوص کشمیر خواهیم بود.

سید عقیل افضل رضوی در پایان با اشاره به اهمیت رساندن صدای ملت انقلابی و مظلوم کشمیر به گوش برادران و خواهران مسلمان‌شان در ایران گفت: ما از دولت ایران توقع نداریم که ما را مانند مردم فلسطین، لبنان، عراق و سوریه که با اشغالگران و تکفیری‌ها می‌‎جنگند، در جهاد مسلحانه‌مان علیه اشغالگران هندی تجهیز کند. تنها چیزی که ما می‌خواهیم برافراشتن پرچم برادران و خواهران مظلوم کشمیری‌شان در محافل بین‌المللی و حمایت معنوی از مبارزات ما علیه دولت و ارتش اشغالگر هندوستان است که سالهاست قطعنامه سازمان ملل پیرامون حق تعیین سرنوشت مردم کشمیر توسط خودشان را نادیده گرفته است.

انتهای پیام/421