روایت آخرین نماز فرمانده شهید قبل از شهادت
شهید عبدالله نوریان و بچه های تخریب در عملیات والفجر 8 از خط خودی عبور کردند و مشغول کار شدند. کارشان تا اذان صبح طول کشید. قبل از روشن شدن هوا حاجی بچه های تخریب را عقب آورد و پشت خاکریز دو جداره نماز صبح رو خواندند. این آخرین نماز صبح حاج عبدالله بود.
به گزارش گروه سایر رسانه های
دفاع پرس، شهید عبدالله نوریان در سال 1340 در محله شمیران تهران به دنیا آمد. سال 1358 همزمان با اخذ دیپلم به برای یاری دین خدا به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در آمد و در سال 61 با تأسیس تیپ سیدالشهدا (ع) به عنوان فرمانده گردان تخریب لشکر سیدالشهدا (ع) مشغول به کار شد. شهید نوریان سرانجام در چهارم اسفند 64 سردار شهید عبدالله نوریان، در 24 سالگی در عملیات «والفجر 8» در حالی که مسئولیت مهندسی و تخریب لشکر 10 سیدالشهدا(ع) را بر عهده داشت، در حین هدایت بلدوزرها به منظور ایجاد خاکریز بر اثر اصابت خمپاره در منطقه فاو به شهادت رسید. پیکر این سردار شهید در امامزاده علیاکبر(ع) چیذر آرام گرفت.
سید علی هاشمی از رزمندگان گردان قمربنی هاشم(ع) که آخرین نماز شهید نوریان را اینچنین روایت میکند: «شب قبل از شهادت با نیروهای تخریب آمد محور گردان قمر بنی هاشم(ع) کنار کارخانه نمک در شهر فاو ... حال و هوای خاصی داشت. گفت: باید جادههای جلوی خط لشکر را با انفجار خرج گود برش بدهیم تا تانک های دشمن اگر جلو آمدند زمین گیر شوند و نتوانند در پاتک ها به سمت نیروها پیشروی کند.
از راست شهید جعفر جنگروی جانشین لشکر، شهید حسن احسانینژاد مسئول ستاد لشکر و شهید عبدالله نوریان فرمانده تخریب و مهندسی لشکر 10 سیدالشهدا(ع)
آن شب حاج عبدالله و بچه های تخریب از خط خودی عبور کردند و مشغول کار شدند و تا اذان صبح طول کشید. قبل از روشن شدن هوا حاجی بچه های تخریب را عقب آورد و پشت خاکریز دو جداره نماز صبح رو خواندند. این آخرین نماز صبح حاج عبدالله بود ..
آخرین نماز صبحش را با آن خشوع مثال زدنی خواند. سپیده صبح بود. من و آقای سعیدی فرمانده گردان قمر بنی هاشم(ع) حضور داشتیم و در حال صحبت و خدا حافظی با حاج عبدالله بودیم که خمپاره کنار ما منفجر شد از بین جمع دیدم حاجی روی زمین افتاد. ترکش به پشت سرش خورد . انگار در کمال آرامش به خواب رفته بود فورا به اورژانس پشت خط انتقال داده شد و اقدامات به نتیجه نرسید و پس از عمری مجاهدت به فیض شهادت نائل شد روحش شاد.»