حسن در تاریخ 1340/3/15 در روستای «بنادکوک» در خانواده‌ای متدین و سخت‌کوش، به دنیا آمد. با حضور خود در محیط خانواده، عطری دیگر به فضای خانه بخشید و در همان اوان کودکی همه را شیفته خود ساخت.
حسن دوران کودکی را با تربیت اسلامی توسط والدین خود پشت سر نهاد و روز به روز بزرگ و بزرگتر شد و امید و آرزوها را به اهل خانواده افزون‌تر ساخت. سپس برای تحصیل به دبستان رفت و مراحل تحصیل را تا دبیرستان با جدیت تمام گذراند و موفق به اخذ دیپلم شد. وی در طول این مدت، علاوه بر تحصیل، در امور رفاهی محله و خانواده خود دریغ نمی‌ورزید و به مستمندان توجه خاصی داشت. وی از ابتدای طفولیت تا دوران نوجوانی و جوانی عنایت خاصی به مجالس و محافل مذهبی داشته و علاقه ویژه‌ای به انجام عبادات داشت و از اخلاق حسنه ای برخوردار بود. در جریانات انقلاب با دوستان خود جزء پیشگامان مبارزه بود و در این راه تلاش فراوانی را به منصه ظهور رساند.
وی پس از پیروزی انقلاب و آغاز تجاوز دشمن زبون، با علاقه فراوان به خیل بسیجیان پیوست و سپس در تاریخ 1360/6/15به عضویت سپاه پاسدارن انقلاب اسلامی درآمد. بعد از یک سال، در ستاد منطقه 6 فعالیت نمود. در سال 1362 به مدت 6 ماه، به جمع محافظین حضرت امام (ره) در جماران پیوست. با تشکیل تیپ الغدیر به عنوان مسئول آتشبار خمپاره 120 برگزیده شد و از تاریخ 1365/7/20 به عنوان فرمانده گردان توپخانه منصوب شد.
سرانجام پس از 27 ماه حضور در جبهه، در تاریخ 1365/12/10 در منطقه عملیاتی شلمچه، بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید. حسن در سال 64 ازدواج نمود که تنها فرزند وی، 2 ماه پس از شهادت پدر دیده به جهان گشود.
گزیده ای از وصیّت نامه شهید
... در شهادت موت نیست، حیات جاوید است. امام خمینی (ره)
اکنون که میهن اسلامی ما مورد [هجوم] تجاوزگران شرق و غرب قرار گرفته است و همواره در صدد برانداختن حکومت اسلامی و این انقلاب برآمده اند ، وظیفۀ هر فرد مسلمان و متعهّد به انقلاب است تا آنجا که در حدّ امکان می باشد باید مقابله کند و تجاوز گران را به سزای اعمال خود برسانند و من هم در این موقعیّت حساس وظیفۀ شرعی خود دانستم که در سنگر جهاد، دوشادوش برادران دیگر خود با دشمنان اسلام مبارزه کنم و از اسلام و قرآن دفاع کنم تا توانسته باشم دین خود را نسبت به اسلام و انقلاب ادا کرده باشم تا خداوند متعال ما را مورد عفو و بخشش قرار دهد ... . ای خداوند بزرگ ، هیچ چیز کام تشنۀ مرا سیراب نمی کند الا شهادت، شهادت خدایا توفیق شهادت در راهت را از روی اخلاص و پاکی به من عطا فرما تا از وسوسه های شیطان و گناهان پاک گردم ... .
«با قاطعیت تمام در برابر منافقین بایستید و نگذارید که هر چه دلشان می‌خواهد بگویند. پشتیبان رهبر و روحانیت باشید. سنگرهای نمازجمعه و دعای کمیل و دعاهای دیگر را خالی نگذارید.»
1363/1/14
انتهای پیام/
