کتاب‌های پیشنهادی ناصر فیض به شاعران جوان

فاطمه دلشادی از اراک اولین شاعری بود که به خواندن شعر خود با مطلع: «از شعرهای من فقط ایراد می‌گیری/ ایراد می‌بینی اگر ایراد می‌گیری» پرداخت. ناصر فیض با  اشاره به ردیف شعر که کمی محدودکننده است گفت: هرچه ردیف شعر طولانی‌تر باشد، ذهن شاعر بسته‌تر می‌شود.

سپس سمانه خلف‌زاده از قم به خوانش یک چهارپاره آیینی، فاطمی پرداخت: «نمرودیان سرکش اصحاب بولهب / دامن زدند آتش خشم و نفاق را». در ادامه، فیض با اشاره به رعایت شأن کلام در این شعر گفت: در سرودن شعر آئینی یکی از مهم‌ترین مسائلی که باید رعایت کنیم دانستن تاریخ است. ما تا یک حد خاص می‌توانیم با ائمه اطهار(ع) صمیمیت داشته باشیم. حوزه شعر آئینی حوزه دشواری‌ است و متأسفانه امروز بعضی مداحان چیزهایی می‌گویند که نباید بگویند.

به گفته فیض؛ کتاب‌هایی مانند «قاف» یاسین حجازی، «گنجشک و جبرئیل» سید حسن حسینی و ... ذهن را برای سرودن شعر آئینی آماده می‌کند.

در ادامه این جلسه نیز محمدرضا وحیدزاده نیز با اشاره به ورود مباحث سیاسی به شعر گفت: برخی معتقدند در شعر طنز نباید وارد سیاست شد. اگر تلقی‌مان از سیاست دعوای حزبی است به نظر من هم شاعر نباید شأنش را در حد کار سیاسی تنزل دهد، اما اگر سیاست را هم از ساحت زندگی شاعر ببینیم شاعر می‌تواند کجی‌ها را با بیان طنازانه خود بیان کند.

وی شعر طنز را امری خطیر دانست و یادآور شد: چون شعر طنز می‌خواهد فی المجلس بازخورد خود را بگیرد باید با احتیاط بیشتری وارد این حوزه شویم.