جوانی به رسم جهاد

جوان در جوامع اسلامی وقتی موفق می‌شود که مؤمن و انقلابی باشد و همواره تلاش کند تا با بهره‌گیری از تجربیات، پند و اندرز بزرگان، مسیر زندگی خود را به بهترین شکل ممکن انتخاب کند؛ مسیر روشنی که برگرفته از سبک زندگی اسلامی است. جوانان باید به فرصت‌های طلایی به دست آمده در این برهه از زندگی‌شان توجه ویژه داشته باشند و بدانند این دوران به‌هیچ‌وجه تکرار نمی‌شود؛‌ لذا اگر در مسیر کمال و تکامل خویش گام برندارند، در آینده نه چندان دور دچار پشیمانی خواهند شد. در اسلام ناب محمدی نیز به کرات و به اشکال مختلف به این امر مهم اشاره شده و به نسل جوان توصیه می‌شود که این فرصت را در راهِ پرداختن به بهترین اعمال صرف کنند؛ نمونه یکی از این وصایا حدیث امام صادق (ع)‌ است که فرمودند: «نوجوانان را دریابید، زیرا که آنان سریع‌تر به کارهای خیر رو می‌آورند.»

 

 

 

در اردوهای جهادی دانشجویان، دانش آموزان، طلبه مهندس و بسیجیان می‌آیند تا خمس آموزه‌های خود را با آموختن بپردازند؛ اما شاید در این روزها به این درک برسند که اینجا دانشگاهی دیگر برای اندوختن و یادگیری است، جوانانی که  شاید برای بسیاری از آن‌ها تحمل سختی نوازش‌های تند آفتاب کویری سخت باشد؛ اما آمده‌اند برای یک هدف که آن هم آبادانی میهن اسلامی ایران است.

 

در روزهای هشت سال جنگ تحمیلی، در آن ایام ناب دفاع مقدس که الحق و الانصاف امام خامنه‌ای در فرمایشات اخیرشان تک تک روزهای دفاع مقدس را به ایام الله تعبیر کردند،‌ کم نبودند رزمندگانی که آن روز با سلاح،‌ توپ و تانک در برابر دشمن ایستادند و جهاد اکبر و با همت و غیرت به اقتدار جبهه‌ها کمک‌رسانی می‌کردند و به جهاد سازندگی مشغول بودند، امروزه نیز این جوانان به نوعی راه آنها را در جبهه‌های دیگر ادامه می‌دهند.

 

رزمندگان اسلام با ساخت سنگرها، خاک‌ریزها، ایجاد پل و راه‌های ارتباطی مهم و ضروری، ساخت و مرمت مساجد و هزاران کار ارزشی دیگر، گامی موثر در پیروزی این نبرد نابرابر برمی‌داشتند. امروزه هم جوانان و نوجوانانی که نسل چهارم انقلاب را تشکیل می‌دهند، از رزمندگان هشت سال دفاع مقدس الگو گرفته‌اند؛ دیروز جنگ بود و ابزارش توپ و تانک و امروز سازندگی است و ابزارش همت و مردانگی.

در ایام نوروز که اکثر قریب به اتفاق مردم برای گذراندن لحظه‌های خوش و شیرین مهیا می‌شودند و به این فکر می‌کنند که کدام شهر زیبا و تماشایی را انتخاب کنند که دلنشین‌ترین آب و هوا را استشمام کنند، در مقابل، جوانانی هستند که به مناطق محروم سفر کرده و شیرین‌ترین خاطرات زندگی خود را در کنار مردم مناطق محروم رقم می‌زنند.

 

جوانانی بی‌ ادعا اما پر دغدغه در ایام سال همچون نوروز و تابستان به دورترین، محروم‌ترین و بی امکانات‌ترین نقاط این سرزمین می‌شتابند و آستین همت به ساختن و آباد کردن، بالا می‌زنند.

روستانشینانی که با تنگدستی اما چهره گشاده میزبان نیروهای جهادی هستند و صورت خندانشان قوت قلب و انگیزه تلاش و کوشش بی‌وقفه این مردان آبادگر می‌شود.

 

از روزهای آغازین نوروز گروه‌های جهادی کوله بار خود را می‌بندند و راهی دیار عشق و عرفان می‌شوند و با الگوبرداری از رزمندگان اسلام در هشت سال دفاع مقدس که برای جهاد در راه خدا جان خود را فدا کردند، اینک جهادی متفاوت و از رنگ و بویی دیگر که دارای ارزشی متفات‌تر است را رقم می‌زنند.

اردوهای جهادی را می‌توان تمرینی برای جهاد در زندگی دانست. آثار عرفانی خودسازی و نزدیکی به خدا در اردوهای جهادی می‌توان با چشم دل احساس کرد و خداوند در قرآن کریم به جهادگران، آن‌ها که برای ساختن، قدم بر می‌دارند وعده‌های الهی را نوید داده است.

روحیه و اخلاق و سبک زندگی جهادگران، نه تنها به آبادانی و محرومیت‌زدایی و ارتقای رشد فرهنگی جامعه کمک می‌کند، بلکه در آینده در امور اجرایی کشور به دست مدیرانی با روحیه جهادی و بسیجی سپرده می‌شود.

 

اردوهای جهادی که جوانان به صورت داوطلبانه در قالب یک حرکت خودجوش در آن شرکت و اهداف والایشان را دنبال می‌کنند، این حرکت به فرمان رهبر معظم انقلاب تبدیل به جبهه‌هایی از جبهه‌های انقلاب شد که در آن اوج اخلاص این جوانان در سازندگی مناطق محروم به چشم می‌خورد.

مقام معظم رهبری در خصوص این اقدام خودجوش و انسان‌دوستانه در دیداری که با متولیان جهاد سازندگی داشتند به استمرار این اقدام تاکید و اظهار داشتند که امروز در دنیا جوان‌های همسن و سال شما در میان چه احساساتی، چه توهماتی، چه فعالیت‌هایی دارند، این دوران عزیز و گرانبها را می‌گذرانند؟ در پیشرفته‌ترین کشورها غبار ناامیدی، افسردگی، بی‌هدفی، روی زندگی زیبای جوانی را پوشانده است؛ بسیاری از جوانان فقط هدفشان رسیدن به آرزوهای کوچک و حقیر مادی برای خودشان هست؛ نه لذت خدمت به خلق را می‌چشند، نه نیروی عظیم و کمیابِ جوانی را در راهی که شایسته‌ی آن هست خرج می‌کنند؛ و بسیاری نه فقط هدف‌های والا ندارند، بلکه اصلاً هدف ندارند و زندگی را به صورت روزمره، غرق در مادیات، غرق در شهوات زودگذر و افسرده کننده طی می‌کنند؛ از آن روح معنوی که یک جوان مومن و عاشق خدمت و متوجه به مبدا عشق و زیبایی و حقیقت برخوردار است، آنها چیزی نمی‌فهمند. جوانىِ شما برای یک چنین انسانهایی، اگر چشم بصیرت داشته باشند، هم درخور غبطه خوردن است.

قدر این دوران را و این جهت گیری را و این روحیه را بدانید؛ نعمت خدمتگزاری را و توان خدمتگزاری را که خدای متعال به شما هدیه کرده است، قدر بدانید؛ خدا را شکر کنید؛ افزایش این گنجینه‌ی معنوی را از خدا بخواهید. و این را بدانید که هر جامعه‌ای و هر کشوری از یک چنین سرمایه‌ی عظیمی و ذیقیمتی برخوردار باشد، بدون هیچ تردیدی خواهد توانست به برترین قله‌های عزت و عظمت دست پیدا کند. و این سرنوشت قطعىِ جامعه‌ی شما و ملت شماست. عامل آن هم، موتور محرکِ آن هم، همین روحیه‌ای است که شما دارید. 

گزارش از علیرضا آخوندی

انتهای پیام/