به گزارش خبرنگار اعزامی
دفاع پرس به راهیان نور، بیمارستان صحرایی امام حسین(ع) در کیلومتر 7 جاده شرکت (جاده انشعابی از شرق جاده اهواز – خرمشهر و بین ایستگاه حسینیه و دارخوین) قرار دارد.
این بیمارستان صحرایی در سال 1361 ابتدا به صورت سول‌هایی با آهن و پلیت ساخته شد که بعدها و همزمان با عملیات کربلای 4، بیمارستانی بتنی و با مساحت 6375 متر مربع احداث و به بهره برداری رسید.
این بیمارستان به همت بهداری نیروی زمینی سپاه و قرارگاه مهندسی خاتم الانبیاء(ص) برای پشتیبانی و مداوای مجروحین عملیات کربلای 5 و عملیات والفجر 8 در مدت کمتر از هشت ماه ساخته و توسط بهداری رزمی جنوب مورد بهره برداری قرار گرفت.
سقف این بیمارستان صحرایی به ضخامت یک و نیم متر با خاک و با نیم متر ماسه و قطعات بتنی پوشانده شده بود تا بدین شکل در برابر بمباران و موشک باران مقاوم شود البته در کنار این اقدامات به لحاظ تجهیراتی نیز می‌توان آن را به عنوان یکی از مجهزترین بیمارستان‌ها در نوع خود دانست چون در این بیمارستان تقریبا همه امکانات یک بیمارستان شهری پیش بینی شده بود به همین خاطر این بیمارستان مصدومین شیمیایی را نیز پذیرش می‌کرد.
بیمارستان صحرایی امام حسین(ع) دارای رادیولوژی، بانک خون، هشت اتاق عمل، بیست و پنج تخت اورژانس برای پذیرش مجروحین عادی و بیست تخت اورژانس برای مصدومین شیمیایی، داروخانه، بخش ICU و آزمایشگاه، 1450 نفر پزشک و کادر مرتبط پزشکی و 120 نفر کادر اجرایی بود و از همان بدو شروع به کار و راه اندازی، قسمت‌های مختلف این بیمارستان امکانات لازم برای ارائه خدمات درمانی به مجروحین را داشت به نحوی که محل اورژانس آن که از دو سالن عمود برهم تشکیل می‌شد، در موقع پدافند به عنوان نقاهتگاه و در هنگام آفند، به عنوان اورژانس برای پذیرش مجروحین بد حال، مورد استفاده قرار می‌گرفت.
مناطق زیر پوشش این بیمارستان صحرایی از خرمشهر (محلی که رودخانه کارون، آبادان را از خرمشهر جدا می‌کند) تا «زید» و در صورت نیاز تا منطقه «کوشک» امتداد می‌یافت که در این حالت اورژانس‌های مستقر در محورهای عملیاتی شلمچه، زید، کوشک، طلائیه و خرمشهر، مجروحین خود را از طریق جاده‌های خرمشهر، شهید صفوی، امام رضا(ع) و زید به این بیمارستان منتقل می‌کردند.
این بیمارستان در عملیات کربلای 5 نقش مهمی ایفا کرد و طی دوران دفاع مقدس تعداد 27 هزار و 366 مجروح جنگی به این محل منتقل شدند که طی آن 17 هزار و 780 عمل جراحی صورت گرفت.
در سال 1367 و پس از پذیرش قطعنامه 598، در جریان هجوم دوباره ارتش عراق به جاده اهواز – خرمشهر و سه راه حسینیه، بیمارستان امام حسین(ع) در آستانه سقوط قرار گرفت و حتی دشمن تا دو کیلومتری این بیمارستان پیشروی کرد که آثار اصابت گلوله‌های تانک دشمن هنوز بر پیکر این بیمارستان وجود دارد.
به هر تقدیر این بیمارستان صحرایی در طول جنگ منشاء خدمات بسیار ارزنده‌ای برای رزمندگان اسلام بود و نقش بسیار مهمی نیز در مداوای مجروحین جنگی و به خصوص مصدومین ناشی از بمباران شیمیایی دشمن ایفا کرد.
انتهای پیام/231
