به گزارش خبرنگار فرهنگ وهنر
دفاع پرس، کسی که در این آیه(تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَوَاتُ السَّبْعُ وَالْأَرْضُ وَمَنْ فِيهِنَّ وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَلَكِنْ لَا تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُمْ إِنَّهُ كَانَ حَلِيمًا غَفُورًا) تأمل کند در می‌یابد که همه مخلوقات اعم از درخت، ستاره موجودات زمینی، آسمانی، انسان و .... خالق جهان را به روش خود تسبیح می‌گویند؛ اما خداوند بلند مرتبه می‌گوید: (وَلَكِنْ لَا تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُمْ) اما تسبیح آنها را درک نمی‌کنند و نمی‌گوید (اما تسبیح آنها را نمی‌شنوند) بنابراین ما ممکن است که تسبیح این مخلوقات را بشنویم، اما نمی‌توانیم آنها را ترجمه کنیم و نمی‌توانیم آن را درک کنیم. زیرا درک کردن پس از شنیدن است.
اندک تاملی در آیاتی که در این جا ذکر خواهد شد، ما را به این نکته رهنمون می‌کند که تمام موجودات، حتی جمادات به عنوان موجوداتی که دارای علم و ادراک هستند، مورد نظر قرار گرفته‌اند؛ وان منها لما یهبط من خشیة الله (البقره 2/74) (و پاره ای از سنگ‌ها از ترس خدا فرود آیند.) قالت نملة یا ایها النمل ادخلوا مساکنکم لایحطمنکم سلیمان وجنوده وهم لایشعرون فتبسم ضاحکا من قولها... النمل 27/18 و19 (موری گفت: ای موران، همه به خانه های خود اندر روید مبادا سلیمان و سپاهیانش ندانسته شما را پایمال کنند، سلیمان از گفتار مور بخندید.)
انا عرضنا الامانة علی السموات والارض والجبال فابین ان یحملنها واشفقن منها وحملها الانسان انه کان ظلوما جهولا ... الاحزاب 33/72 (ما بر آسمان‌ها و زمین و کوه‌های عالم عرض امانت کردیم همه از تحمل آن امتناع ورزیدند و اندیشه کردند تا انسان (ناتوان) بپذیرفت و انسان هم (در مقام آزمایش و ادای امانت) بسیار ستمکار و نادان بود.)
اینجا استنتاج می‌کنیم که خداوند بلند مرتبه، در این آیات، به وضوح به امکان شنیدن صدای تسبیحی که از محیط اطراف ما صادر می‌شود، اشاره می‌کند، ولی ما معنی آنچه را که می‌گویند، درک نمی‌کنیم و ممکن نیست که این صداها را بفهمیم یا درک کنیم.
هر مخلوق در هستی از خود امواج صوتی صادر می‌کند. اما گیاهان و درختان صداهای مشخصی‌تری دارند که در صداهای دیگر تأثیر گذار است و این همان آگاهی است که تحقیقات جدید علم گیاه شناسی آن را کشف کرده است، علما این رشته دریافتند که از برخی گیاهان امواج و فرکانس‌های صوتی در جاهایی که برای گوش انسان قابل شنیدن است، صادر می‌کند که از 20 تا 20 هزار فرکانس در ثانیه متفاوت است. اما امواج صوتی گیاهان بسیار ضعیف است و شنیدن آن جز با تقویت و هزار برابر کردن امکان پذیر نیست.
دانشمندان علم نجوم دریافتند که برخی از ستارگان نیز از خود صداهایی صادر می‌کنند. ستاره نوترونی که خداوند آن را در کتاب آسمانی قرآن «طارق» نامیده است، صدایی شبیه پتک صادر می کند. سوراخ‌های سیاه همچنین، صداهایی صادر می‌کنند. اما بیشتر این اکتشافات عجیب و در ظاهر غیر قابل هضم به نظر می‌رسد. هسته‌های زنده، امواج صوتی صادر می‌کنند که بر این هسته‌ها مطابقت دارد. واضح‌ترین پژواک از هسته قلب ما صادر می‌شود. دکتر جیمزوسکی استاد شیمی دانشگاه کالیفرنیا با استفاده از کامپیوتر کشف کرد که همه هسته‌ها صداهایی صادر می‌کنند که هر کدام با دیگری متفاوت است.
پرندگان، درخت‌ها، دلفین‌ها، جیرجیرک‌ها، زنبورها و بقیه کائنات زنده در عالم، صداهایی از خود صادر می‌کنند. علما کشف کردند که ویروس‌ها نیز امواج صوتی از خود صادر می‌کنند. ژن‌های وراثتی درون جسم ما نیز امواج صوتی صادر می‌کنند که آنها شب و روز خدا را تسبیح می‌گویند. با پیشرفت علم کشف شده است که ذره‌ها پژواک‌های صوتی صادر می‌کنند. بنابراین هر ذره‌ای در این عالم خدا را تسبیح می‌گوید؛ همانگونه که قرآن نیز نسبت به آن ما را با خبر کرده بود. این یکی از ادله‌های علمی در راستی کتاب آسمانی قران و پیشینه علمی آن به شمار می‌رود. علما امروز معتقدند که هر چیزی در هستی صدای خاصی دارد و می‌گویند: این توانایی و قدرت بسیار عجیب است که بر هر مکانی سیطره می‌یابد و بر هر چیزی که آن را می‌بینیم یا احساس می‌کنیم تأثیر گذار است.
نکته پایانی این است که اگر آدمی توانست در اثر تزکیه درون، به بواطن و ملکوت اشیاء راه یابد و هماهنگ و هم آواز با آنها شود، در این صورت به سهولت سخن گفتن و تسبیح اشیا را درک کرده و خواهد فهمید یعنی اثری که از اشیا صادر می‌شود، توسط آن شخص دریافت می‌کند و سپس در درون او به صورت حروف و الفاظ تمثل می‌یابد و قابلیت شنیدن پیدا می‌کند، به گونه‌ای که طنینی از آن سخن توسط شخص مستعد شنیده می‌شود، گرچه دیگران از طریق حس شنوایی خود قادر به شنیدن آن سخن نیستند.
جمله ذرات عالم در نهان
با تو مى‌گویند روزان و شبان
ما سمیعیم و بصیریم و هوشیم
با شما نامحرمان ما خامشیم
چون شما سوى جمادى مى روید
محرم جان جمادان کى شوید؟
از جمادى در جهانِ جان روید
غلغل اجزاى عالم بشنوید
فاش تسبیح جمادات آیدت
وسوسه ى تأویل ها بِربایدت
چون ندارد جان تو قندیل ها
بهر بینش کرده اى تأویل ها
آیا این توانایی، قدرت خداوند، که خالق هستی بوده، نیست؟ چرا این صداها، صداهای تسبیح و خضوع برای خداوند و شکر نعمت‌های او نباشند؟
انتهای پیام/ 171
