به گزارش خبرنگار بینالملل
دفاع پرس، مردم بیگناه شهرکهای «فوعه» و «کفریا» در حومه ادلب که از دو سال پیش در محاصره گروههای تروریستی- تکفیری-وهابی قرار دارند، با شرایط بسیار سخت و نفسگیری دست و پنجه نرم میکنند. گزارشها حاکی از آن است که یک سوم ساکنان این شهرکها را کودکان تشکیل میدهند. نبود سوخت و قطع متناوب جریان برق و کمبود مواد غذایی و دارویی شرایط زندگی را برای آنها سخت و دشوار کرده است. اما آنچه که مصائب مردم را بیشتر کرده، حملات هر روزه گروههای تکفیری با انواع سلاحها، موشکها و گلولهها به این شهرکهاست که تا کنون شمار زیادی از مردم بیگناه را به خاک و خون کشیده و خسارتهای زیادی هم به منازل و داراییهای آنها وارد کرده است.
اما در راستای نجات اهالی فوعه و کفریا از درد و رنج بیامانی که امان آنها را بریده است، برخی از رسانههای سوری به نقل از منابع محلی اعلام کردند که کمیته مذاکره کننده ائتلاف تروریستی جیشالفتح با حزبالله لبنان برای خروج شهروندان محاصره شده شهرهای فوعه و کفریا به توافق رسیدهاند و براساس این توافق قرار است شهروندان فوعه و کفریا در مقابل خروج تروریستها از شهرهای زبدانی، مضایا و بلودان در حومه دمشق و آزادی صدها تروریست از زندانهای سوریه، تخلیه شوند.
بر اساس اعلام منابع محلی این توافق با میانجیگری کشور قطر امضا شدهاست و طبق این توافق به تروریستهای مستقر در مضایا، زبدانی و بلودان اجازه داده میشود به هر منطقهای که مایل باشند بروند و افراد مسلحی که تصمیم به ماندن در این دو شهر میگیرند از سوی دولت سوریه مورد پیگرد قرار نگیرند.
اجرای آتشبس 9 ماهه میان دولت و تروریستها که شامل شهرهای ادلب، معره مصرین، تفتناز، رام حمدان در شمال سوریه و شهرکهای ببیلا، بیتسحم و یلدا در جنوب دمشق میشود از دیگر بندهای توافق ادعایی این رسانهها به شمار میرود.
روز سهشنبه در نخستین مرحله از این توافق 19 اسیر از تروریستها که در بند کمیتههای مردمی فوعه و کفریا بودند در مقابل اجساد هفت شهید و شماری از شهروندان ربوده شده ساکن فوعه و کفریا آزاد شدند.
در مقابل نیز قرار بود طی این توافق هزاران تن از غیرنظامیان فوعه و کفریا به مناطق تحت کنترل دولت سوریه منتقل شوند و این اتفاق هم افتاد و کاروانی از اهالی فوعه و کفریا عازم مناطق تحت کنترل دولت شدند و کم کم مقاومت قهرمانانه اهالی دو شهرک شیعهنشین «فوعه» و «کفریا» استان ادلب در مقابل تروریستها به نتیجه میرسید؛ اما خودرویی در پوشش خودروی حامل مواد غذایی در نزدیکی اتوبوسهای حامل ساکنان شهرکهای شیعهنشین «فوعه» و «کفریا» در منطقه راشدین حلب منفجر شد.
کاروانی که گروهی از اهالی این دو شهرک را به منطقه تحت کنترل دولت منتقل میکرد، اما متاسفانه بعد از توقف 48 ساعته در منطقه الراشدین در جریان عملیات انتحاری تروریستهای تکفیری 600 نفر از شهروندان بیگناه فوعه و کفریا شهید و مجروح شدند و صحنههای دلخراشی را ایجاد کردند که واژهها از بیان آن عاجز است. صحنه دلخراش این فاجعه بزرگتر از آن است که نویسندهای بتواند آنرا با قلم توصیف و عکاس یا تصویر برداری قادر به عکسبرداری و فیلمبرداری از صحنه جنایت تکفیریها کند.
جنایت درد آوری که روز شنبه تروریستهای تکفیری در منطقه «الراشدین» علیه اهالی فوعه و کفریا مرتکب شدند، بار دیگر نشان داد که این گروه تروریستی که در این منطقه مستقر هستند نه تنها با گروه تروریستی داعش هم مسلک بلکه جنایتکارتر و وحشیتر از آنها هم میباشند. تا لحظه نگارش این مقاله کسی و یا گروهی مسئولیت این انفجار را بر عهده نگرفته است.
دردناکتر از همه اینها سکوت جامعه جهانی است که تا کنون حتی در اندازه یک سطر هم واکنش نشان نداده است. پس اینجاست که باید بگوییم کجایند آنهایی که بر قربانیان منطقه «خانشیخون» گریه میکردند؟ فرانسه و نمایندهاش در سازمان ملل کجا فرار کردهاند؟
به نظر میرسد پیام آشکار این حادثه دلخراش این است که طرفهای پشت این حمله تلاش میکنند راه مصالحه و مذاکره را برای پایان دادن به بحران سوریه میبندند.
مسئله دیگری که در فاجعه منطقه راشدین نگاهها را به سمت خود جلب میکند پوشش رسانهای این فاجعه از سوی رسانههایی که با پترودلارهای سعودی تزریق میشوند، است. سوال اینجاست که این رسانهها که سمت و سوی آنها مشخص است و از آنها به عنوان بازوی رسانهای تروریستها نام برده میشود، چرا با این حادثه مثل اتفاق منطقه خانشیخون که بدون ارائه سند دولت سوریه را متهم میکردند، برخورد نمیکنند و سکوت کرده اند و به پوشش آن نمیپردازند؟ چه فرقی میکند مگر اهالی فوعه و کفریا سوری نیستند؟ این همه تناقض و تعارض! آیا اینگونه رفتار دوگانه نشان نمیدهد که آنها فقط حامی تروریستها هستند.
مدعیان حمایت از مردم سوریه چگونه با این جنایت هولناک کنار میآیند و دم برنمیآورند. برخورد دوگانه با جنایت و تقسیم جنایتپیشگان به خوب و بد از سوی دولتهای حامی این گروههای مرگآفرین و دیگر مدعیان حقوقبشر و کمکهای پیدا و پنهان به آنها وقتی در موضع ضعف قرار دارند، باعث جریتر شدن تروریستها و طراحی جنایتهای هولناکی میشود.
نمیدانم از کجا شروع کردم و میخواهم کجا به پایان برسانم؟ محکوم کردن این فاجعه کافی نیست، بلکه همه کشورهای حامی مستضعفان باید به حمایت از بیگناهان سوری با تمام امکاناتی که در دست دارند بپردازند و خواهان تعقیب و مجازات مسببان اصلی اینگونه فجایع باشند.
تروریستهای تکفیری که سالهاست دستانشان به خون کودکان سوری آغشته شده است، به هوش باشند که ملت مقاوم سوریه بههیچوجه در مقابل آنها زانو خم نخواهند کرد و تا آخرین قطره خون از موضع بر حق خود دفاع کرده و در نهایت به پیروزی دست خواهند یافت.
انتهای پیام/ 411