سردار شهید «قربانعلی شیخ‌خیریان»:

خون شهدا پشتوانه ماست

سردار شهید «قربانعلی شیخ‌خیریان» در بخشی از وصیتنامه خود می‌نویسد: براى حقانیت و اسلامیت انقلابمان همین بس كه جنایتكاران شرق و غرب از بدو پیروزى انقلاب تاكنون ما را لحظه‌اى به حال خودمان نگذاشتند و همین بس كه امام زمان (عج) به ما نظر دارد و خدا حامى ماست و خون شهدا پشتوانه و عزت ماست.
کد خبر: ۲۳۶۶۹۳
تاریخ انتشار: ۰۴ ارديبهشت ۱۳۹۶ - ۰۵:۰۰ - 24April 2017
شهیدی که در کربلای یک آسمانی شدبه گزارش خبرنگار دفاع پرس از مازندران، سردار شهید «قربانعلی شیخ‌خیریان» در تاریخ 1336/12/10 در روستای خیرسر از توابع نوشهر به دنیا آمد.

این شهید بزرگوار برابر تشخیص اداره وظیفه عمومی کل کشور از رفتن به خدمت سربازی معاف ‌شد اما چهل روز بعد در تاریخ 1358/5/5 به عضویت رسمی سپاه درآمد.

او در مدت حضور در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی خدمات شایانی از خود به یادگار گذاشت. مدتی در پادگان المهدی چالوس به عنوان مربی به نیروهای بسیج و سپاه آموزش می‌داد. بعد از آن با سمت مدیر تحقیقات نظامی و معاون فرمانده آموزش نظامی لشکر 25 کربلا به جبهه رفت و دانش و تجارب خود را در خدمت جبهه و جنگ گذاشت.

وی در عملیات والفجر 8 به عنوان مربی آموزش نقش تأثیرگذاری در پیروزی رزمندگان استان مازندران داشت.

عملیات کربلای یک آخرین زمان حضور پر برکت او در عالم خاکی بود و در این عملیات که به آزادسازی شهر مهران از دست متجاوزین عراقی منجر شد به آرزویش که شهادت بود رسید.

در بخشی از وصیتنامه این شهید که در ادامه می‌آید می‌خوانیم:

 بسم الله الرحمن الرحیم

«یا ایها الذین امنوا ان تنصروا الله ینصركم و یثبت اقدامكم»

اى كسانى كه ایمان آوردید خدا را یارى كنید و در این راه ثابت قدم باشید .

با درود و سلام به امام امت شهیدپرور ایران و مسلمانان حامى اسلام و با درود بر ارواح شهداى بشریت از هابیل تا انقلاب اسلامى ایران و با درود به روان پاك سرور آزادگان آن شهید تشنه كام آن مظلوم تاریخ آن الگو شاهدان و اسوه عارفان و عاشق همیشه جاودان، خون خدا، فرزند عدالت حسین علیه السلام.

كلام خود را كه سخنى جز سوز دل شهدا نیست آغاز مى‌دارم. امروز در عصرى زندگى مى‌كنیم كه منطق دنیا زور و ظلم و ستم است و ابرقدرت‌ها براى اهداف پوشالى خود راضى نیستند حتى یك انسان آزاد در این دنیاى پهناور زنده باشد و خود، آقاى خود و مرید دین و خداى خود باشد. چرا چون این را بر خلاف مصالح خود مى‌پندارد و مى‌خواهند هزاران انسان گرسنه و تشنه باشد و زیر چكمه حامیان استكبار بمیرند اما آنها درخانه‌هاى سر به فلک كشیده خود و مجلس‌هاى به لجن كشیده خود سست و بى‌خود و خوش باشند. حق هزاران انسان به استضعاف كشیده شده را صرف تجمل بى‌پایه خود و یا سگ‌ها وعروسک‌هاى خود كنند. سرمایه بر سرمایه بیافزایند. ما در زمانى در جهان هستى حیات داریم كه حق آزادى و عدالت و دادخواهى و دین خدا و هدف انبیاً و اسلام و انسانیت مظلوم است. همانند على (ع) و فرزندانش در طول تاریخ و در زمانى هستیم كه بزرگترین سلاح كشنده تاریخ بمب‌هاى هسته‌اى در دست جنایتكاران بى‌دین و انسان غارتگر است. در زمانى هستیم كه مردى از تبار و بازمانده‌اى از خاندان عصمت و طهارت و رهبرى از رهبران خداجوى، چون امام خمینى داریم و هنگامى كه شهیدان شاهد و ناظرانی چون مطهرى، مفتح، بهشتى، باهنر، رجائى، منتظرى، چمران و شهیدانى رهرو عاشق چون قهرمان، صداقت و رودبارى (موسوى) خواجوند، وارسته، زنده‌دل، فریدون غریب، بخشى، مشایخ و غیره را دادیم .

این سرمایه‌هاى بزرگ همه رهرو رهبرند كه با خون سرخ خود كه از خون گلوى حسین سرچشمه گرفته ما را این راه سرخ آشنا مى‌كنند و امواج خونشان ما را به این راه مى‌خواند.

اى عاشقان بیائید و اى عارفان بنالید، رزمندگان بتازید و این نونهال عشق را به سر منزل رسانید یا خون خود ببخشید یا این امانت را به كوى دل رسانید. بلى شهدا و یتیمان شهدا و مظلومان دنیا به ما نظاره مى‌كنند.

همانطورى كه خانواده‌هاى شهدا و یتیمان شهدا و مظلومان دنیا به ما نظاره مى‌كنند كه كى رزمندگان به كربلا مى‌رسند. نه تنها شهداى انقلاب ایران بلكه تمامى شهدا و انبیاء و امامان و مظلومان و آزادمردان تاریخ بشریت؛ زهراى مرضیه، زینب كبرى بر ما چشم دوخته‌اند و دعا مى‌كنند و راضى هستند كه انقلاب ما به دست امام زمان مهدى موعود (عج) ناجى بشریت برسد. پس اى انسان، اى آزاده، منتظر چه هستى. یقین و باور كن تا خدا بارورش بگرداند براى حقانیت و اسلامیت انقلابمان همین بس كه جنایتكاران شرق و غرب از بدو پیروزى انقلاب تاكنون ما را لحظه‌اى به خودمان نگذاشتند و همیشه به عناوین مختلف سد راهمان بودند. همین بس كه امام زمان (عج) به ما نظر دارد و خدا حامى ماست و خون شهدا پشتوانه و عزت ماست. اى مسلمان از مرگ نهراس كه مرگ با عزت بالاترین كمال است. اى مسلمانان، اى فرزندان آدم، اى برادران و خواهران ایرانى مگر شما ماجراى كوفیان را نمى‌دانید مگر شما صحنه كربلا را مجسم ندارید. مگر شما نبودید كه آرزو مى‌كردید در صحراى كربلا حامى امام حسین (ع) باشید.

پس چرا نظاره مى‌كنید. مگر شما كوفیان را كه خون خدا را ریختند لعن و ننگ نمی‌کنید؟ آیا مى‌خواهید كه آیندگان بر شما ننگ بدارند؟ چرا فرصت را براى دشمن غنیمت مى‌دهید. به خدا دیر مى‌شود.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها