گروه حماسه و جهاد دفاع پرس: مشارکت زنان
و حضور آن در عرصه های مختلف اجتماعی اعم از علمی، فرهنگی، سیاسی، ورزشی، هنری، پژوهشي
و ... از جمله مباحثی است که عمدتا زیاد درباره آن سخن به میان می‌آید؛ اما یکی از گوشه‌های
مغفول مانده و کمتر پرداخته شده در عصر کنونی میزان حضور آنها در 8 سال دفاع مقدس است.
این در حالی است که زنان کشور ما در تمامی صحنه‌ها هم‌گام با مردان ظاهر شده‌اند.
زنان در حماسه دفاع مقدس همراه رزمندگان دلیرانه ایستادند و به جهانیان نشان دادند که در راه آرمان و عقیده خویش حاضرند از عواطف و احساسات خود چشم پوشی کنند.
از سوی دیگر حضور خانواده ها در کنار رزمندگان باعث ایجاد روحیه می‌شد، به گونه‌ای می‌توان حضور زنان در پشتیبانی جبهه را یکی از علل پیروزی رزمندگان اسلام در مقابل رژیم تا دندان مسلح بعث دانست.
به بهانه روز جانباز خبرنگار دفاع پرس گفت‌وگویی با «شهناز اشکیان» انجام داد. اشکیان یکی از زنان مبارز دوران هشت سال دفاع مقدس است، که در عملیات خیبر هنگام امدادرسانی به رزمندگان شیمیایی شد. در ادامه ماحصل این گفت‌وگو را می‌خوانید.
دفاع پرس: از نحوه ورودتان به جبهه برایمان بگویید؟
اشکیان: 15 ساله بودم که وارد جنگ شدم. زمینه ورود به جنگ در دوران انقلاب ایجاد شد. فعالیت‌هایم را از همان دوران آغاز کردم و پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز فعالیت‌هایم را در قالب شرکت در کلاس‌های عقیدتی، مطالعه زندگی‌نامه قهرمان‌های دنیا همچون کشورهای الجزایر ادامه دادم. شرکت در این‌گونه کلاس‌ها روحیه حماسی را در من ایجاد کرد.
با آغاز حملات ناجوانمردانه دشمن به خاک‌های کشورمان حس مسئولیت در ملت ایران برای دفاع از کشور ایجاد شد و من نیز از این امر مستثنی نبودم. کلاس‌های آموزش امداد و درمان و نظامی را سپری کردم. آن زمان ساکن اصفهان بودیم و برای نخستین بار از طرف بسیج به کردستان اعزام شدیم. سال 60 حدود 3 ماه در مریوان ماندم.
اعزام بعدی را در عملیات فتح المبین داشتم. آن زمان در بیمارستان شهدای شوش خوزستان مشغول به کار شدم و تا پایان عملیات بیت المقدس در آنجا ماندم. پس از آزادی خرمشهر ازدواج کردم و همچنان فعالیت‌هایم را با همسرم در جبهه‌ها ادامه دادم. تا پایان جنگ در مناطق عملیاتی حضور داشته، همچنین در سه عملیات بزرگ همچون رمضان، محرم و خیبر نیز حضور داشتم.
دفاع پرس: در کدام عملیات شیمیایی شدید؟
اشکیان: دشمن با وجود اینکه از سراسر دنیا پشتیبانی شده و از تجهیزات پیشرفته‌ای استفاده می‌‌کرد، اما در عملیات خیبر از رزمندگان اسلام شکست خورد و تجهیزات زیادی را به غنیمت گرفتیم. رژیم بعث برای جلوگیری از پیشروی و موفقیت رزمندگان از بمب‌های شیمیایی استفاده کرد. گفتنی است که این امر بر خلاف قوانین بین المللی بود اما هیچ مخالفتی از سوی اتحادیه و دیگر کشورها با این کار صورت نگرفت.
بخاطر دارم رزمندگانی که به بیمارستان اهواز مراجعه می‌کردند از طریق بمب خردل، تاول زا، سیانور و گاز اعصاب شیمیایی شده بودند. ریه‌هایم بر اثر مجروحین شیمیایی که به بیمارستان مراجعه می‌کردند، درگیر شد.
دفاع پرس: چه فعالیت‌هایی در آن زمان داشتید؟
اشکیان: بیشتر در زمینه امدادگری فعالیت داشته اما در کردستان همکاری‌های دیگری با جهاد، سپاه و آموزش و پرورش داشتم. همچنین در شناسایی گروهک‌های کومله و دموکرات نیز همکاری می‌کردم.
دیدگاه شما از جنگ قبل از ورودتان به مناطق عملیاتی چگونه بود؟
سن کمی داشتم و خطر را احساس نمی‌کردم. زمانی که به مریوان رسیدم، شنیدم که کردستان ناامن است و چند گروهک در آنجا فعالیت دارد. همچنین می‌دانستم که در آن مردم و پاسداران از سوی گروهک‌های تروریستی ترور می‌شوند. در آنجا دیدم که استکبار جهانی از طریق رژیم بعث تمام قوانین انسانی را برای رسیدن به اهداف شوم خود، زیرپا می‌گذارد.
به ظاهر از زنان و کودکان حمایت می‌کردند اما در عمل میلیون‌ها شیعه را کشتند و مردم حلبچه را به شهادت رساندند. همچنین برای حفظ حکومت خود جنایت‌های وحشتناکی انجام دادند.
این در حالی است که رژیم صدام با وجود تمام سلاح‌های پیشرفته خود در مقابل رزمندگان اسلام که تنها سلاحشان «الله اکبر» بود، نابود شد.
پس از سقوط صدام، همراه با یک گروه، بازدیدی از کشور عراق داشتم. آن موقع بود که به استجابت دعاهای رزمندگان پی بردم، آنجا از صدام و از لشکرش خبری نبود. پادگان‌های لشکر بعثی نابود شده بود. همیشه حق پیروز و ناحق رفتنی است.
دفاع پرس: حضور زنان در دوران دفاع مقدس را چقدر مفید می‌دانید؟
اشکیان: یکی از برتری های رزمندگان اسلام نسبت به لشکر صدام، حمایت بانوان و پشتیبانی آنها پشت جبهه بود. رژیم بعث مدرن‌ترین تجهیزات را داشت اما حمایت مردمی و بانوان را نداشت. در آن زمان همه اقشار جامعه اعم از دانشجو، خانه‌دار، استاد دانشگاه، پزشک، تحصیل کرده و بی‌سواد در این دفاع شرکت کردند.
زنان در دوران دفاع مقدس برای حضور مردانشان در جبهه، ازخودگذشتی کردند. از سوی دیگر فعالیت‌هایی همچون امدادگری، بسته بندی آجیل، پخت غذا، اهدای جواهرات و ... برای ایجاد روحیه در رزمندگان و دفاع از کشور انجام می‌دادند. به گونه ای می توان گفت؛ جنگ مردانه نبود، زنان هم‌پای مردان فعالیت داشتند.
دفاع پرس: بازگشت زنان پس از جنگ تحمیلی به جامعه چگونه بود؟
اشکیان: متاسفانه بازگشت این قشر زنان به جامعه خیلی خوب نبود. پس از اتمام جنگ بانوان نیامدند ازخودگذشتی و وقایعی که در جنگ رخ داده است را بازگو کنند. یکی از دلایل این امر را می‌توان حجب و حیای زنانه و اخروی دانستن ثواب فعالیت‌هایشان دانست.
زنان پس از اتمام جنگ، تحصیلات خود را ادامه دادند و وارد جامعه شدند اما از تجربیات خود از جنگ و معجزات الهی کمتر بیان کردند.
شخصیت و افراد بزرگی در دوران جنگ تحمیلی داشتیم که هرگز از آنها نامی به میان نیامده است. افرادی که بی هیچ نام و نشانی به مردم منطقه کمک کرده و همچنین رزمندگان را در پشت جبهه پشتیبانی می‌کردند.
نقش زنان در دوران جنگ تحمیلی مغول مانده ولی در چند سال اخیر از طریق فیلم و کتاب درصدد شناسایی نقش و حضور آنها هستیم. از سوی دیگر بیان خاطرات بانوان از جنگ، می‌تواند از ورود فرهنگ مبتذل غرب به کشور جلوگیری کند.
انتهای پیام/ 131
