راهکارهای مقابله با سرباز خاموش دشمن

به گزارش خبرنگار دفاعی امنیتی دفاع پرس، «ایران بدون مین» آرزوی هر ایرانی بود و مسئولان امر در این رابطه تلاش‌های بسیاری کردند تا اینکه اکنون در حال پیمودن آخرین گام برای پاکسازی عمومی زمین‌های آلوده به مین کشورمان هستیم و از 42 هزار کیلومتر مربع از زمین‌های آلوده به مین و مهمات خوشه‌ای و به جا مانده از جنگ تحمیلی تنها نیم درصد که مربوط به آبراه‌ها و مناطق باتلاقی و... است، پاکسازی نشده است.

پاکسازی زمین‌های آلوده به مین نیازمند تجهیزات مکانیکی است و با تلاش متخصصان و کارشناسان داخلی در عرصه تجهیزات و روش‌های پاکسازی نوآوری‌هایی به دست آمده است. یکی از این تجهیزات «باکت سرندی 2 تکه» است. این باکت سرندی به صورت برعکس به بیل مکانیکی متصل شده و دارای 2 جداره است که جدار داخلی آن سرندی است و از آن برای جداسازی مین و گلوله در عمق خاک رسی استفاده می‌شود. از مزایای این تجهیز عدم آسیب به اپراتور در زمان انفجار در داخل باکت بیل می‌باشد.

 

غلطک کنترل از راه دور نیز یکی دیگر از تجهیزات مین زدایی در کشور است. این غلطک برای کوبش زمین‌های شخم زده به کار گرفته می‌شود و دارای قدرت ویبره‌ای برابر 10 تُن و از فاصله 500 متری قابل هدایت است.

 

خیش جلو نیز وسیله دیگری است که برای بیرون آوردن مین‌های ضد تانک و ضد خودرو در خاک‌هایی با سختی کم و متوسط و پیش از عملیات کوبش استفاده می‌شود که قابلیت نصب در جلوی بلدوزر را دارا بوده و باعث پیشگیری از بروز آسیب جدی به ماشین آلات و نفرات می‌شود.

موارد فوق بخشی از تجهیزات سنگین مین زدایی در کشور بودند که علاوه بر آن‌ها کشور ایران برخوردار از بسیاری از تجهیزات نیمه سنگین و سبک است که بخشی از این تجهیزات سبک به تجهیزات حفاظت فردی مربوط است که در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.

پوتین ضد مین ویج توانایی مقابله با 35 گرم TNT را دارا بوده و دارای وزن 3800 گرم است.

 

لباس ضد مین نیز که یکی از تجهیزات حفاظت فردی است، به منظور حفاظت بدن در مقابل موج انفجار، ترکش، فشار، تغییرات ناگهانی دما، حرارت و شعله حاصل از انفجار مین در عملیات پاکسازی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

ویزور ضد مین نیز به منظور حفاظت از ناحیه گردن به بالا در حین عملیات پاکسازی میادین مین مورد استفاده قرار می‌گیرد. وزن آن یک کیلوگرم بوده و توانایی مقابله با 25 گرم TNT را در فاصله 50 سانتی متری دارد.

قابل ذکر است که این تجهیزات حفاظت فردی از طریق صنایع داخلی تولید می‌شود. همچنین چند روز پیش با حضور وزیر دفاع، سامانه شبیه ساز میدان مین رونمایی شد.

جدای از تجهیزات و دستاوردهایی که برای مین زدایی تولید شده است، نیاز است تا مردم آموزش‌های لازم برای مقابله با خطر مین را فرا گیرند. از این رو مرکز مین زدایی کشور، شبکه همکارانی را در این رابطه تشکیل داده است که این شبکه شامل نهادهایی همچون وزارت کشور، وزارت آموزش و پرورش، وزارت نفت، ستاد مرکزی راهیان نور، سازمان حفاظت محیط زیست، سازمان امداد و نجات جمعیت هلال احمر کشور، سازمان بهزیستی کشور و کمیته بین المللی صلیب سرخ است.

در این راستا اقداماتی در حوزه آگاه‌سازی و آموزش خطر مین انجام شده است که از این قبیل می‌توان به تهیه فیلم‌ها با موضوع آگاه‌سازی و آموزش خطر مین توسط سازمان بهزیستی با همکاری مرکز مین زدایی کشور و تهیه انیمیشن‌های آموزش خطر مین به سه زبان فارسی، انگلیسی و عربی و دو گویش ترکی و کردی با همکاری دفتر نمایندگی کمیته بین الملل صلیب سرخ در تهران اشاره کرد.

 

اما بخش مهم آموزش، آموزش تخصصی نیروهای پاکسازی است که تا کنون 80 هزار نفر ساعت آموزش تخصصی و 100 هزار نفر ساعت دوره‌های بازآموزی برگزار شده است. این دوره‌های آموزشی عبارت است از دوره مین برداری، دوره آشنایی با مهمات، تجهیزات کشف سطحی و عمقی، دوره خودامدادی و دگر امدادی.

قابل ذکر است که آموزش‌های تخصصی و عمومی نیروهای پاکسازی از سال 87 تا 95 با آموزش 1245 نفر انجام شد و بازآموزی تخصصی نیز از سال 88 تا 95 با شرکت 772 نفر صورت گرفت.

ایران با سه دهه تجربه در مبارزه با سربازان خاموش دشمن اکنون این آمادگی را دارد تا تجربیات خود را در اختیار دیگر کشورها قرار دهد تا جهانی عاری از مین و با صلحی فراگیر داشته باشیم.