به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر
دفاع پرس، نشست تخصصی «بایدها و نبایدهای زندگینامهنویسی شهدای انقلاب و دفاع مقدس» بعد از ظهر امروز با حضور مرتضی سرهنگی و رضا امیرخانی در غرفه فاتحان برگزار شد.
سرهنگی در ابتدای این نشست درباره پیشینه زندگینامه نویسی، اظهار داشت: انقلاب و جنگ ۲ تحول بزرگ بودند که بر ادبیات کشورمان تاثیر گذاشت. بعد از هر جنگی سنت نوشتن در کشورها رخ میدهد. جنگ و انقلاب وقتی تمام شد تحول بزرگی در حوزه ادبیات بر جا گذاشت و سربازان قلم و کاغذ به دست گرفتند و مشغول نوشتن شدند.
وی گفت: ادبیات بازداشتی که متعلق به اسیران است، انسانیترین ادبیات جنگ است. شاید مهمترین خاطراتی که در کشورهای مختلف ترجمه میشود، ادبیات و خاطرات زندانیان است.
مدیر دفتر ادبیات و پایداری حوزه هنری افزود: برای تحولات بزرگی مثل انقلاب و جنگ ما تا جایی میتوانیم با خیالمان با آن نزدیک شویم و سپس باید از دانستههایمان برای نوشتن رمان کمک بگیریم.
این نویسنده ادبیات دفاع مقدس ادامه داد: خاطره تعلیق ندارد، تخیل ندارد چون روایت یک سرباز است؛ اما گاهی تخیلهای کوچکی در آن وجود دارد که برای خواننده تخیل میآفریند. میتوانیم روایت داستان را از حالت خطی در بیاوریم، اما مصاحبه کننده باید در وجود مصاحبه شونده وارد شود و یک کالای خوب تولید کند.
سرهنگی بیان کرد: اصلا زمانهای نیست که از کسی بخواهیم کالای ضعیف بخرد و اگر بتوانیم کتاب خوب تهیه کنیم مصرف زیادی دارد که حتما در این راستا باید آموزش را جدی بگیریم.
وی گفت: ادبیات جنگ و انقلاب هر دو ذات مردمی دارند. زندگینامهها در همه جای دنیا پر از آموزندگی، درس و عبرت است. اینها یک گونه شیرین از ادبیات هستند که در 200 صفحه میتوان 50 سال تجربیات و زندگی شخصی را روایت کرد و وارد زندگی او شویم و میتوانیم از آن استفاده کنیم.
رضا امیری خانی نیز در ادامه این نشست، گفت: به نظر من ادبیات انقلاب اسلامی 2 عمو دارد که یکی از آن ها «مرتضی سرهنگی» است. وی حقی برگردن ما دارد که قابل بیان کردن نیست. همیشه در دفتر سرهنگی به روی همه بچهها باز بوده است.
وی درباره زندگینامه داستانی گفت: اصولا زندگینامه صاحب همه عناصر داستان است. هر متنی که دیالوگ و تصویرسازی و شخصیت سازی داشته باشد، داستان است، اما اینکه زندگینامه داستان است حرف دیگری است.
نویسنده «داستان سیستان» افزود: خاطرات و زندگینامههای داستانی تفاوت بزرگی با داستان دارند. خاطره خوانی دارد جایی از داستان را میگیرند؛ اما بین این 2 تفاوت است.
وی ادامه داد: تفاوت عمده داستان و زندگینامه داستانی، تعلیق و تخیل است.
در ادامه گفت: انقلاب اسلامی از مردمیترین انقلابهای جهان است. بنابراین موضوع انقلاب یک موضوع فراگیر است که بر زندگی همه مردم شهر و روستا تاثیرگذاشت و هر کسی از آن خاطره دارد.
وی بیان کرد: فضل جنگ ایران بخاطر داوطلبانه بودن آن است. اگر کسی نمیخواست درگیر جبهه نشود، درگیر آن نمیشد، اما انقلاب چیز دیگری بود که همه وارد آن شدند.
نویسنده «داستان سیستان» اظهار داشت: مردم خودشان تصمیم میگرفتند وارد جنگ شوند یا نه. خاطرات دفاع مقدس برای همه جذاب است چون همه در درون دفاع مقدس نبودهاند.
وی ادامه داد: نیروهای غیر داوطلب در دفاع مقدس تاثیر کمی داشته اند، پس دفاع مقدس داوطلبانه بود و این ها خاصیت آن بود.
انتهای پیام/121