در این کتاب مجموعه آثار منتخب و برگزیده بخش‌های نثر، نظم، داستان کوتاه، مقالات پژوهشی، عکس، کاریکاتور، استندآپ کمدی، بخش ویژه مهاجرت، اقتصادمقاومتی، ورود تکنولوژی و فراموشی بازی‌های پرتحرک، مقاومت به همراه یادداشت دبیر علمی جشنواره در 215 صفحه آورده شده است.
ابوالفضل زرویی‌نصرآباد در یادداشتی برای این کتاب آورده است: متاسفانه سال‌های سال، در میان عوام، تعریف نادرستی از طنز و طنزپرداز رایج بوده است. این تعریف، متاسفانه در میانِ برخی خواصِ عوام‌زده نیز طرفدارانی دارد. فی‌المثل، لابد شنیده‌اید که بعضی می‌گویند: «این‌هایی که شما می‌نویسید که طنز نیست، طنزپرداز یعنی فلان‌کس که حتی به ناموس خودش هم رحم نمی‌کند! ادای بابای خودش را طوری در می‌آورد که از خنده روده‌بر میشوی.»
بعد هم برخی از بی اخلاقی‌ها، رکاکت‌ها و لودگی‌های او یا دلقک‌های بی‌نمکی چون کریم‌شیره‌یی را به عنوان «طنزِ واقعی» برای‌تان مثال می‌آورند که ترجیح می‌دهید «طنز واقعی» را ببوسید و بگذارید کنار.
طنز به معنای عصا قورت‌دادگی، تلخ اندیشی، القای نومیدی و افاضات روشن فکرانه نیست
صد البته، طنز به معنای عصا قورت‌دادگی، تلخ اندیشی، القای نومیدی و افاضات روشن فکرانه هم نیست. از یاد نبردیم که ما پیش از این که طنزپرداز، کاریکاتوریست یا کمدین باشیم، باید ادیب و شاعر، طراح و نقاش یا بازیگر و هنرپیشه باشیم و پس از همه این‌ها، انسانیم. بی‌اخلاقی با ذاتِ انسان، خاصه هنرمند، در تضاد است.
خدا می‌داند که خود را بیش از هرکس، مخاطب این جملات می‌دانم. این خودگویه‌های خلوت را واگویه می‌کنم و با شما به اشتراک می‌گذارم، که اگر دغدغه شما نیز هست، برای اصلاح این تعبیرات غلط و تبری و کناره‌جویی از کسانی که با رفتار و نوشته‌هایشان به ترویج این انگاره‌ها دامن می‌زنند، چاره‌ای بیندیشیم.
انتهای پیام/121
