گروه فرهنگ و هنر
دفاع پرس ـ حامد افروغ؛ در گذشته سبک زندگی مردم ایران به دلیل فضای شلوغ خانواده ها، عدم هرج و مرج در کسب اطلاعات (و نه لزوما آگاهی) و همچنین نگاه صمیمانه تر و نزدیک تر مردم به یکدیگر، فضای عاطفی تری را بر مردم حاکم کرده بود به طوری که وقتی پای صحبت بزرگان خانواده می‌نشینیم همواره با حسرت و اندوه از آن فضای حاکم صحبت میکنند.
احترام به بزرگسالان، صله ارحام، دستگیری از یکدیگر، همدلی، توقعات کم، زندگی‌های اغلب در یک سطح، اینها بخشی از روابط اجتماعی گذشته نه چندان دور ماست.
پس از پیروزی انقلاب با گشایش و آزادی‌ای که به مردم داده و دروازه های خبری به رویشان باز شد، همچنین آزادی عملی که رسانه ها یافتند، به دلیل عدم مدیریت هوشمند اطلاعات، حجم انبوهی از آگاهی و ابزار آن یعنی رسانه های مختلف بر سر اذهان عمومی آوار شد، به طوری که بدلیل شلختگی اطلاع رسانی ها، اطلاعات درست و غلط با هم درآمیخت و کم کم از افراد جامعه شهروندانی منزوی، پرتوقع، کم حوصله و خودپسند ساخت. اطلاعاتی که با هدایت و مدیریت هژمونی غرب از بیرون و عملگی و پیشرانگی روشنفکران غربی در داخل، جامعه را به سمت پذیرش سبک زندگی غربی متمایل ساخت.
آزادی زن به معنای همشانگی با مردان در انجام امور، برخلاف اسلام که وظایف زن و مرد را به فراخور ذات آنها تقسیم کرده و نه به طور مساوی، تاکید بر مصرف گرایی، تجمل، نهادینه کردن تفاخر و خودپسندی در نتیجه آن تجمل و اشرافی پسندی، خارج کردن زنان از کانون خانه و در نتیجه تضعیف نهاد خانواده و مواردی از این دست را می توان از نتایج این امر دانست.
اما اطلاعات مگر می تواند در این امور اثر بگذارد یا اساسا مگر داشتن اطلاعات بد است؟قطعا آگاهی امری پسندیده است اما آنچه که از پس رسانه های رنگارنگ و روش های مختلف به دست ما رسید صرفا آگاهی برای روشن شدن ذهن نبود بلکه القای یک تفکر بود. تفکری که امتیازات فرهنگی ما را زدود و نقاط منفی فرهنگ غرب را بر سرمان آوار کرد.
در این فرهنگ از کار و تلاش و نوع دوستی و همدلی غرب اطلاعاتی درز نکرد اما مصرف گرایی، چشم و هم چشمی، خودمحوری و امثالهم در ضمیر ما تقویت شد.
در این میان شبکه های اجتماعی با باز کردن جای خود در میان ما آخرین تیر را بر پیکر فرهنگ اصیل جامعه ایرانی شلیک کردند. شبکه های اجتماعی مانند سایر ابزارها فی نفسه بد نیستند اما وقت زیادی را از زنان و مردان ما گرفته و کم کم آنها را تبدیل به ماشین کپی برداری از خوراک های فرهنگی ای کردند که در نتیجه آن افزایش آمار طلاق، به دلیل جایگزینی معیار های غلط از ثمرات آن است.
بنابراین باید تا قبل از اینکه دیر شود هر کدام بدون اینکه منتظر مسئولین فرهنگی و یا نهادهای مختلف باشیم، فرهنگ استفاده درست از این پدیده را بیاموزیم و از آن مطابق اصول و روشهای فرهنگ ایرانی ـ اسلامی خود بهره ببریم.
