... در تیپ نبیاکرم (ص) در تنگه کنش، صندوقی به نام صندوق تعاون درست کرده بودند تا در مواقع ضروری هر کس نیاز داشته باشد، از آن برداشت کند اما هر کس در فکر و خیالش این تصور را داشت که احتمالاً دیگران نیازمندتر باشند، به همین دلیل پول صندوق همیشه دست نخورده میماند.
این مطلب برای من یادآور آن حکایت معروف است که «شبی سی و چند کس از درویشان و جوانمردان نزد بوالحسن انطاکی جمع شدند و او را گردهای دو سه نان بود چندان که پنج مرد را دشوار بس باشد. نانها همه پاره کردند و چراغ بشکستند و بر سفر نشستند تا نان خورند و هر یک دهان میجنبانید تا دیگران پندارند که همی خورد. چون سفره برداشتند، نان بر حال خود بود و هیچ یک نخورده بودند جهت ایثار به دیگران.»
انتهای پیام/