به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر
دفاع پرس، به کارگیری سلاح‌های شیمیایی عراق علیه ایران به دلیل حمایت غرب از صدام و علی‌رغم اعتراضات ایران با سکوت مجامع بین‌المللی غرب همراه بود. حتی بمباران شیمیایی حلبچه نیز بازخورد جهانی نداشت.
هر چند در فضای بین‌المللی این مساله با بایکوت رسانه‌ای همراه بود اما در ایران کتاب‌های متعددی روانه بازار نشر شده است که هر کدام به نحوی به این مساله پرداخته است.
«بهشت مسموم» یکی از آثاری است که به روایت داستانی از فاجعه بمباران شیمیایی سردشت
در هفتم تیرماه 1367 می‌پردازد. داستان این کتاب که برگرفته از وقایع و
اسنادی درباره بمباران شیمیایی سردشت است، از زمان دلبستگی جوان داروسازی
به نام «حیدرعلی» آغاز می‌شود که دل‌بسته دختر سنی‌مذهب و کُرد سردشتی به نام «روژین» شده است. داستان درست زمانی با بمباران شیمیایی گره می‌خورد که حیدرعلی، در تردید برای برای خواستگاری از روژین است.
این کتاب با طرح موضوعی عاشقانه تلخی حادثه بمباران شیمیایی سردشت را به مخاطب می‌چشاند.
قسمتی از متن کتاب:
«قدم زنان رفته بود تا رسیده بود به میدان
سرچشمه. داخل قهوه‌خانه نشسته بود، چای خورده بود و میان دود قلیان به
چیز‌های خوش فکر کرده بود. به روز‌های خوش با روژین بودن. همان لحظه صدای
غرش هواپیما‌ها را شنیده بود. بیرون دویده و چشم دوخته بود به چند
هواپیمای عراقی که در آسمان شهر ویراژ می‌دادند. بمب‌های رها شده را هم
دیده بود انگار شراره‌های آتش بود که از دل آسمان کنده می‌شد و به پهنای
زمین می‌پاشید...»
نویستده با توجه به اسناد و تحقیقاتی که انجام داده است، موضوع‌هایی چون واکنش پرستاران و پزشکان و حتی خبرنگاران رسانه‌های
داخلی و خارجی به مصدومان شیمیایی، مراحل مختلف درمان، رنج و درد بیماران،
به سوگ نشستن برخی خانواده‌ها و حتی شعار‌های آن روز‌های مردم در محکوم
کردن صدام و حامیانش در به‌کارگیری سلاح‌های شیمیایی را مورد بررسی قرار داده است.
در قسمتی دیگر از متن کتاب آمده است:
«خبرنگار سوئدی حرفش را برید: شما از کجا
مطمئن هستید آمریکا از صدام حمایت می‌کند؟ برای این حرفتان مدرکی هم دارید؟
من خبرنگارم. خبرنگار هم نبودم می‌فهمیدم. سال گذشته، سازمان ملل، هیئت
تحقیق و بررسی به ایران اعزام کرد. این هیئت تایید کردند که عراق در جنگ از
سلاح های شیمیایی استفاده می‌کند اما حاضر نشدند این را اعلام کنند و یا
صدام را محکوم کنند. دلایل مستند‌تر از این می‌خواهید؟...»
داستان «بهشت مسموم» تا کشاکش اعزام مجروحان به بیمارستان نظامی
«گوموزیوجا» مادرید، نحوه برخورد مقامات و خبرنگاران اسپانیا، واکنش آنها
به مصدومان و از آن پس تا چند ماه پس از بمباران شهر و بهبودی نسبی مجروحان
ادامه پیدا می‌کند. علاوه بر این وقایع مربوط به «ریزگردها» و
بیماری‌های عصبی مردم سردشت را در داستان میخوانیم. «بهشت مسموم» با شهادت حیدرعلی، سال‌ها پس از حملات شیمیایی عراق به ایران
به پایان می‌رسد.
«بهشت مسموم» به قلم «منیژه جانقلی» در 272 صفحه نوشته و در دو هزار و 500 نسخه،
272 توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی، منتشر شده است.
