گروه اخبار داخلی دفاع پرس- مصطفی خدابخشی؛ تاریخ به عنوان حافظه ماندگار بشر نامیده می شود؛ اما این روزها این حافظه نه تنها تحت تحریف قرار گرفته است، بلکه گردی خودخواسته از فراموشی بر روی آن ریخته شده تا جای جلاد و مظلوم با یکدیگر تغییر کند.
هیروشیما، ویتنام، افغانستان، عراق، سوریه، یمن و و ده ها نقطه و نکته گفته و نگفته از دل تاریخ هستند که با پمپاژ رسانه ای جایگاهشان از مظلوم به ظالم تغییر کرده است و در قبال آن آمریکا، انگلیس، فرانسه، رژیم صهیونیستی، عربستان، داعش و ده ها کشور دیگر که تمام تاریخشان سرشار از جنایت و خون ریزی است در قامت مظلوم و منجی ظهور پیدا کرده است.
تاریخ هنوز فراموش نکرده که آمریکا چگونه در کسری از ثانیه در دو شهر هیروشیما و ناکازاکی صد هزار نفر را تار و مار کرد و هنوز در دل تاریخ بحث های افغانستان و گوانتانامو و عراق و بمب های خوشه ای که بر سر مردم عراق آوار شد تا تسلط بر چاه های نفتی محقق شود؛ جریان دارد.
یمن و سوریه هم که دیگر حرف روز هستند که تروریست دولتی خون به پا می کند اما مدعیان دموکراسی و حقوق بشر به جای حمایت از آنان سینه برای موشک اندازان چاک می کنند.
به جرات می توان گفت که حقوق بشر در دنیای امروز تنها ابزاری برای ژست روشنفکری به حساب می آید تا در پشت تریبون ها با نگاهی عاقلانه اندر سفیانه به جوامع نگاه انداخته شود و از درون به کلاهی که به سرشان می روند نیش خند بزنند.
نمونه بارز این نیش خند را می توان در جنایات رخ داده در یمن و عراق و سوریه مشاهده کرد که رسانه ها و دولت مردان غرب و سران مرتجع عرب در منطقه در برابر آن سکوت می کنند و از سوی دیگر در قبال یک تهدید یا یک حمله انتحاری در لندن و پاریس با خساراتی به مراتب کمتر جامع سیاه بر تن می کنند و به یکباره حرف مبارزه با تروریسم شعار همه شان می شود این در حالی است که همین تروریست ها زاییده و دست پروده سیاست های خودشان است.
آنها تروریست ها را با دست پیش می کشند و با پا پس می زنند تا روشنفکران کم اطلاع به این باور خام خود تکیه کنند که حقوق بشر معنایی واقعی دارد.
زیاد راه دور نرویم. در روزی که تهران مورد آماج حملات تروریستی قرار گرفته بود همین به اصطلاح حامیان حقوق بشر در پشت یک میز نقشه تحریم های جدید علیه ایرن کشیدند تا دایره فشارهایشان بر مردم ما بیش از پیش شود.
حقوق بشر را به راستی باید حقوق «شر» خواند که بر بشر تحمیل شده تا جنایت کارترین دولت ها و افراد از آن حمایت کنند و هر روز در لوای آن بر عمق جنایات خود بیافزایند این در حالی است که هیچ آبی یاران تطهیر خون انسان های بیگناه را از آنان ندارد.
نتیجتا باید گفت که حقوق بشر تنها در لغت زیباست و در عمل سایه ای شوم از مرگ و جنایت و تجاوز است که هر روز سایه شومش بر سر مردم مظلوم جهان سنگین و سنگین تر می شود.
انتهای پیام/
