به گزارش گروه سایر رسانه های
دفاع پرس، مرکز مطالعاتی الزیتونه در کتابی که اخیرا در سایت اینترنتی خود منتشر کرده است، به بررسی تفصیلی سختی‌های زندانیان فلسطینی در زندان‌های رژیم صهیونیستی و ابعاد مشکلات و مصیبت‌های آنها پرداخته و شرایط نابرابر و نژادپرستانه بازداشت و محاکمه و اسارت آنها را بررسی کرده است. این گزارش همچنین به بررسی شکنجه‌ها و تجاوزات حقوقی صورت گرفته ضد اسرای فلسطینی پرداخته است.
اسارت در نزد اشغالگران رژیم صهیونیستی سیاستی سیستماتیک است که تفاوتی بین زن و مرد، کوچک و بزرگ، سالم و بیمار قائل نیست و بخش گسترده‌ای از ملت فلسطین را مورد تجاوز قرار داده است. حتی کسانی که خود، اسیر زندان‌های رژیم صهیونیستی نشده‌اند، نزدیکان خود را در این زندان‌ها دارند یا کسانی که تمام جوانی خود را در زندان‌های تاریک اسرائیل به سر نبرده اند، بخشی از کودکی یا جوانی و پیری خود را در گوشه و کنار زندان ها پشت سر گذاشته اند.
این گزارش در بخش های مختلف به ابعاد حقوقی اقدامات غیرقانونی و نژادپرستانه رژیم صهیونیستی در زندان ها و بررسی شرایط ظالمانه و مصیبت بار بازداشت، محاکمه، اسارت و انواع مختلف شکنجه های صورت گرفته و مصیبت های اسرای زن، کودک و خانواده های اسرا پرداخته است. آمارهای اشاره شده در این کتاب گرچه مربوط به دهه اول هزار سوم میلادی است، اما موضوعات مطرح شده در آن، نشان دهنده سیاست های کلی رژیم صهیونیستی مبنی بر جنایت و اقدامات غیر قانونی بر ضد اسرای فلسطینی است که همچنان نیز این شرایط در ابعادی وسیع تر در زندان های این رژیم دنبال می شود.
انواع شکنجه‌های اسرای فلسطینی
بر اساس پژوهش مشترکی که مرکز اطلاعات حقوق بشر رژیم صهیونیستی در اراضی اشغالی با عنوان بتسلیم و مرکز هموکید انجام داده اند، رژیم صهیونیستی رسماً طی سالهای اخیر عنوان کردند که بازجوهایی از سرویس‌های امنیت عمومی و اطلاعات شاباک با روش های خاص و با استفاده از «فشار بدنی» بر ضد اسرای فلسطینی، آنها را مورد شکنجه قرار داده‌اند. روزنامه صهیونیستی معاریو در جولای 2004 در چارچوب گفتگویی با سه تن از بازجوهای سرویس‌ها امنیت عمومی اسرائیل نوشت که این سرویس‌ها از تمامی ابزارهای مخفی و ممکن برای اعمال این فشارها استفادهمی کنند که شامل تکان دادن و هل دادن و کتک زدن می شود. دهها و صدها گزارش و اظهارات صریح عناصر صهیونیست و شهادت فلسطینی های شکنجه شده موید این مطلب است. اقدامات رژیم اشغالگر صهیونیستی در شکنجه جسمی زندانیان هم‌زمان با توهین مستقیم به اسرای فلسطینی و تهدید آنها و فریاد زدن و آب دهان انداختن و تهدید به تجاوز به همسر یا خواهر و مادر با بازرسی بدنی برهنه و تجاوز جنسی به زندانیان دنبال می شود.
گزارش‌های حقوقی موارد متعددی از شکنجه‌ها در نقض کرامت فلسطینیان را مورد توجه قرار می‌دهند که در گزارش‌های اسرای فلسطینی طی انتفاضه الاقصی در سالهای 2000 و 2007 به صورت مستند بیان شده است. این گزارش گواه روشنی برای سازمان‌های حقوق بشری در رابطه با توهین‌ها و شکنجه‌های صورت گرفته در جریان بازداشت و قبل از بازجویی ها و ابزارهای مختلف شکنجه زندانیان است که مقامات رژیم صهیونیستی آن را دنبال می‌کنند. مهم‌ترین این شکنجه‌ها عبارتند از.
- انواع تجاوزهای جنسی و تهدید به تجاوز به عنف
- کتک زدن با مشت و لگد و قنداق تفنگ
- استفاده از اسرا به عنوان سپر انسانی
- مجبور کردن اسرا به برهنه شدن
- مجبور کردن اسرا به تقلید صدا و حرکات حیوانات
- نگهداشتن زندانی‌ها در هوای بیرون در تابستان و زمستان طی ساعت‌های طولانی
- لگد کردن اسرا بعد از بازداشت آنها
- توهین‌ها و ناسزا خوی زشت و رکیک
- تکان های شدید زندانیان
- شکنجه شبح و نگه داشتن زندانیان در شرایط سخت و مجبور کردن آنها به چمباتمه نشستن بر روی سر انگشتان
- کشیدن محکم زنجیرها
- جلوگیری از خواب برای ساعت‌های طولانی
- پوشاندن سر با کیسه متعفن
- مجبور کردن به شنیدن صدای بسیار بلند موسیقی
- فشارهای روانی وارد شده به فرد زندانی از طریق ممانعت از صحبت وی با وکیل
- قرار دادن جاسوس در اتاق بازداشت و وارد کردن فشارهای روانی به زندانیان
- خاموش کردن سیگار بر روی بدن اسیر
- ممنوع کردن استحمام برای مدت های طولانی
- تهدید به صدور مصوبه‌های نظامی برای مجاز بودن شکنجه زندانیان تا دم مرگ یا تخریب خانه آنها و تهدیدات دیگر به عنوان ابزار شکنجه روانی
- شکنجه اسرا با شوک الکتریکی که تا سرحد بیهوشی ادامه پیدا می‌کند
موارد مذکور تنها بخشی از شکنجه‌هایی است که اسرای فلسطینی در بازداشتگاه‌های رژیم صهیونیستی با آن مواجه هستند. تمامی این نمونه‌ها مبتنی بر شهادت افراد بازداشت شده و گزارش‌های بین‌المللی است که همه روزه روش‌های جدیدی از تحقیر و توهین به اسرا را نشان می‌دهد. گزارشی که مرکز صهیونیستی بتسلیم در ژوئن 1998 منتشر کرد، ثابت کرد که بازجوهای شاباک از بیش از 150 روش شکنجه برای بازجویی و اعتراف گرفتن از اسرای فلسطینی استفاده می‌کند. وزارت اسرای فلسطینی نیز اعلام کرد که 138 اسیر فلسطینی در جریان شکنجه‌ها یا به صورت قتل مستقیم به شهادت رسیده اند.
پنجم: اسرای زن فلسطینی در زندان‌های رژیم صهیونیستی
گزارش‌ها و آمار تقریبی نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی از زمان آغاز اشغالگری در فلسطین حدود 10 هزار زن فلسطینی را بازداشت کرده که در میان آنها مادران و دختران نوجوان و افراد سال‌خورده دیده می‌شوند. براساس آمار وزارت امور اسرا و آزادگان فلسطینی که در مارس 2008 منتشر شد، حدود، 720 اسیر زن فلسطینی در جریان انتفاضه الاقصی بازداشت. آمار نشان می‌دهد که از این میان هنوز بالغ بر 102 زن در بازداشت هستند که 51 نفر از آنها در در بی دادگاه های رژیم صهیونیستی محکوم شده و 45 نفر بازداشت هستند و 6 نفر نیز در بازداشت اداری هستند. زنان اسیر از هیچ رفتار ویژه‌ای براساس نص منشورهای بین‌المللی برخوردار نیستند، بلکه شکنجه‌های ویژه‌ای در مورد آنها اعمال می‌شود. یکی از اسیران زن در این رابطه می‌گوید که وقتی در جریان بازجویی‌ها از صحبت با نظامیان اسرائیلی امتناع کرده، آنها در برابرش به دخترش تجاوز کرده اند و می گفتند تو چه مادری هستنی که در ازای عدم ارائه اطلاعات اجازه می دهی به دخترت تجاوز شود؟
نظامیان اشغالگر رژیم صهیونیستی سیاست بازداشت زنان در کرانه باختری و نوار غزه را یک سال بعد از اشغال این مناطق آغاز کردند. طی سالهای 1968 تا 1976 و در جریان انتفاضه اول 1987 تا 1993 بیشترین عملیات بازداشت زنان فلسطینی به دست نیروهای اسرائیلی انجام گرفت. رفتار صهیونیست‌ها در قبال زنان مانند موارد دیگر، از هتک حرمت و تجاوز به ساده‌ترین و کمترین حقوق آنها خالی نبود. این رفتارها مغایر با تمامی قوانین و منشورهای بین المللی بود که خواستار برخورد ویژه با زنان اسیر هستند، چرا که این زنان در جامعه نقش مادری وهمسری را دارند. شرایط بازداشت زنان و رفتار خشونت‌آمیز و مصیبت های آنها را می توان در موارد زیر برشمرد:
- دوری از فرزندان و همسر و خانواده و فقدان حس مادری به علت دوری از فرزندان
- جلوگیری از ملاقات اسیران زن با خانواده با هدف اعمال فشار بر روند ملاقات‌ها
- جلوگیری از دیدار مستقیم با فرزندانی که بیشتر از شش سال سن دارند و اکتفا به صحبت و دیدار از پشت مانع که این اقدام باعث افزایش فشارهای روانی مادران اسیر می‌شود.
- محروم شدن اسیران زن از ملاقات با همسرانشان که آنها نیز در اسارت رژیم صهیونیستی هستند. به این ترتیب این خانواده‌ها بر خلاف ماده 82 از توافق چهارم ژنو مبنی بر ضرورت ملاقات افراد خانواده فرد بازداشت شده در همان ساختمان، طی سالیان دراز از دیدار با خانواده خود محروم هستند.
- بازرسی بدنی برهنه زنان در جریان ملاقات با خانواده یا در زمان ملاقات همسر در دادگاه و تلاش برای توهین به کرامت اسیران زن از طریق این رفتارهای غیرانسانی
- تجاوز به شرافت و کرامت زنان اسیر از طریق توهین‌ها و ناسزاهای رکیک و تجاوزهای فیزیکی و تهدید به تجاوز به عنف و یورش به اتاق اسیران زن بدون هشدار قبلی از سوی زندانبانان مرد. کار به جایی رسیده است که حتی در بررخی موارد در زندان تلموند لباس زنان را پاره کرده و از تن آنها در آوردند.
- حضور زندانیان زن یهودی که متهم به اقدامات جنایت‌آمیز هستند در نزدیکی بخش اسیران زن فلسطینی که این موضوع باعث جنایت‌های مختلف اسیران زن یهودی بر ضد فلسطینیان می شود.
یکی از مهم‌ترین بخش مشکلات اسیران زن، مربوط به کسانی است که باردار هستند و فرزندان خود را در داخل زندان به دنیا می‌آورند. سمر صبیح در این رابطه می‌گوید: مانند هر زن دیگری آرزو داشتم که فرزند اولم را به دنیا بیاورم و در این شرایط یکی از نزدیکان در کنار من باشد، اما مشیت الهی بر این تعلق گرفت که من سختی‌های تولد فرزند و آثار روانی آن را خودم به تنهایی بر دوش بکشم، من نام فرزندم را براء خواهم گذاشت، البته در مورد زندگی او نگرانی‌هایی دارم، چرا که او مجبور خواهد بود در یک اتاق مرطوب و و بدون تهویه و مملو از حشرات زندگی کند، اتاقی که هیچ یک از لوازم اساسی کودک در آن وجود ندارد.
یکی از مشکلات اسیران زن و فرزندان آنها این است که بر اساس قوانین رژیم صهیونیستی، کودکانی که از سن دو سالگی بالاتر بروند، باید از زندان خارج شوند. این موضوع سختی‌های زیادی را برای اسیران زن و خانواده‌های آنها به دنبال می‌آورد. این اتفاق واکنش‌های متناقضی را خواهد داشت که از خوشحالی برای خارج شدن کودک از زندان و ورود به زندگی طبیعی تا ناراحتی مادر برای فقدان فرزندش و دوری از او در نوسان است. چقدر سخت است که یک مادر نسبت به فرزندانش در غربت باشد. یکی از مادران اسیر در این رابطه می‌گوید: فرزندانم من را نمی‌شناختند... سه سال بعد ازورود به زندان به من اجازه ملاقات با آنها را دادند. ملاقات دردناک و سختی بود.... هنگامی که پسرم من را دید ، من را رها کرد و رفت... شروع به گریه کردم... سعی کردم با هدایایی که برای آنها آماده کرده بودم، توجه‌اش را جلب کنم، اما او مرا نمی‌شناخت... به علت دستبند پلاستیکی که در دستم بود، نمی‌توانستم فرزندانم را در آغوش بگیرم.
ششم: کودکان اسیر در زندان‌های رژیم صهیونیستیمشکلات کودکان اسیر در زندان‌های رژیم صهیونیستی یکی از مهم‌ترین چهره‌های مشکلات ملت فلسطین است ، کودکان فلسطینی در عنفوان کودکی خود از زندگی طبیعی با پدر و مادر و خانواده محروم می‌شوند و در بازداشتگاه‌هایی می‌افتند که کوچک‌ترین شرایط انسانی در آنها رعایت نمی‌شود. زندان‌های تنگ و تاریک و متعفن به پناهگاهی برای این کودکان دور از خانواده تبدیل می شود و محوطه زندان که کودکان در زمان‌های مشخص اجازه وجود در آن را پیدا می‌کنند، به جای محوطه مدارس برای آنها حساب می‌شود و تعامل آنها با زندانبانان سخت‌گیر و بی رحم جای بازی آنها با دوستان و نزدیکان و همسایه‌ها را می‌گیرد.
برخلاف ماده یک توافق نامه حقوق کودکان در مورد تعریف قانونی و حقوقی کودک زیر 18 سال ، تصمیمات نظامی رژیم صهیونیستی با شماره 132 سن کودک را پایین تر قرار داده و نوجوانان بالای 16 سال را بالغ توصیف می کند. این موضوع باب تجاوز و بازداشت و اقدامات سرکوبگرانه بر ضد نوجوانان فلسطینی را باز کرده است.
رژیم صهیونیستی از زمان آغاز اشغالگری خود در کرانه باختری و نوار غزه در سال 1967 سیاست بازداشت کودکان را به عنوان یکی از روش‌های فشار و شکنجه بر ضد مبارزان فلسطینی به کار گرفت. استفاده از این روش در زمان آغاز انتفاضه دوم فلسطین نیز ادامه پیدا کند، با این تفاوت که تغییر اساسی در این سیاست‌ها به وجود آمد. بر اساس این تغییر بازداشت کودکان شرکت کننده در تظاهرات مردمی یا کسانی که به سمت نظامیان صهیونیست سنگ پرتاب می‌کردند به هدف و مأموریت روزمره صهیونیست‌ها تبدیل شد. به این ترتیب، کودکان بخش مهمی از افراد بازداشت شده را تشکیل می‌دادند.
با آغاز انتفاضه الاقصی در سپتامبر 2000 تعداد کودکان فلسطینی که به زندان‌های رژیم صهیونیستی افتادند، به شکل گسترده افزایش پیدا کرد. براساس آمار تا اواخر سال 2007 میلادی بیش از 7 هزار کودک فلسطینی در زندان‌های رژیم صهیونیستی افتاده اند که در آن زمان نیز حدود 335 کودک در این زندان ها بودند. بیشتر کودکان در زندان های تلموند، الرملة، عوفر و النقب و مجدو توزیع شده اند. از بین این کودکان 175 نفر در انتظار محاکمه بودند و 155 نفر دیگر به مدت زمان های مختلف به زندان محکوم شدند. شش نفر از کودکان نیز در بازداشت اداری هستند. بر اساس آمارها پیش از این زمان، بیش از 500 اسیر نوجوان در زندان های رژیم صهیونیستی بودند که بعدها از سن 18 سال عبور کردند.
براساس آمارهای ارائه شده از سوی وزارت امور اسرای فلسطینی، کودکان اسیر فلسطینی در زندان‌های رژیم صهیونیستی احکامی بین چند ماه تا 20 سال زندان دریافت کرده اند. حدود 15 درصد از این کودکان حکم هایی بالاتر از 3 سال زندان دریافت کرده اند و بیشترین حکم صادر شده ضد کودکان 20 سال است که ضد مهدی النادی از نابلس صادر شد که در زمان بازداشت 17 ساله بود. رژیم صهیونیستی وی را به تلاش برای قتل صهیونیست ها محکوم کرد.
برخلاف متن توافق‌نامه حقوق کودکان در زمینه ضرورت و نحوه رفتار با کودکان اسیر مبنی بر رعایت نیازمندی‌ها و سن آنها ، مقامات رژیم صهیونیستی سن پایین کودکان اسیر را مورد توجه قرار نمی‌دهند و آنها نیز با همان سختی‌ها و مصیبت‌های اسرای بالغ مواجه هستند. این در حالی است که آنها شرایط سنی و مبانی متفاوتی دارند. حتی در بسیاری از موارد اسرای بالغ از نوجوانان جداسازی نمی شوند یا کودکان فلسطینی با نوجوانان محکومان جنایی رژیم صهیونیستی در یک زندان قرار می‌گیرند.
سخت‌ترین مصیبت‌های کودکان اسیر فلسطینی زمانی است که آنها به دست افراد بزرگسال مورد شکنجه و توهین‌های مختلف عمدی قرار می‌گیرند، بدترین پیامدهای این شکنجه‌ها و مصیبت‌ها، مربوط به تجاوز جنسی و تهدید به تجاوز به عنف و بازرسی‌های برهنه بدنی است. جلوگیری از آموزش و ادامه تحصیلات کودکان اسیر فلسطینی، از دیگر شکنجه‌های رایج در زندان‌های رژیم اسرائیل است. مدیریت زندان‌های اسرائیل رسماً تا سال 1997 اجازه ادامه تحصیل را به کودکان اسیر فلسطینی نمی‌داد، این در حالی بود که ادامه تحصیلات برای مرتکبین جنایت‌های مختلف از میان نوجوانان صهیونیست مجاز بود. تل آویو در نهایت در این سال بود که تحت فشارهای جنبش جهانی دفاع از کودکان مجبور شد حق کودکان اسیر فلسطینی در ادامه تحصیل را به رسمیت بشناسد. البته با وجود این مصوبه اداره زندان‌های رژیم صهیونیستی همچنان به روش‌ها و بهانه‌های مختلف از اعطای حق کودکان اسیر در ادامه تحصیلات جلوگیری می‌کند. این اقدام از طریق مصادره کتاب‌ها و محدود کردن فرصت‌های آموزشی آنها دنبال می‌شود.
کودکان فلسطینی نیز مانند دیگر اسرا از شرایط سخت اسارت و تمرکز بالای جمعیتی در اتاق‌ها و تعفن و سرمای شدید اتاق و کمبود آب و جلوگیری از استحمام رنج می برند. کیفیت غذایی که به اسرای نوجوان فلسطینی داده می‌شود بسیار بد و ناکافی است و مدیریت زندان مربوط به نوجوانان اسیر فاقد خدمات پزشکی لازم است.
شاید بتوان گفت بدترین چیزی که در زمان اسارت کودکان فلسطینی بر آنها تأثیر می‌گذارد و پیامدهای آن در تمام طول زندگی و حتی خروج از زندان، میزبان همراه است ، فروپاشی و تخلیه روانی است که از طریق اقدامات صورت گرفته در داخل زندان‌های رژیم صهیونیستی دنبال می‌شود. کودکان اسیر فلسطینی بعد از خروج از اسارت نیز به علت خاطرات بدی که از شکنجه و سرکوب دارند، اوضاع نابسامانی را پشت سر می‌گذرانند و از بازگشت به مدرسه امتناع می‌کنند . این موضوعی است که بیرجیتا الفستروم وکیل سوئدی به آن اشاره و در گزارش موثقی که به دولت سوئد ارائه کرد، ابراز داشت که تمامی کودکانی که در بازداشتگاه‌های رژیم صهیونیستی بوده اند، دچار بیماری‌های روانی و جسمی هستند و بعد از خروج از زندان نیز از این مشکلات رنج می‌برند. وی در این زمینه می‌گوید: چیزهایی که در رابطه با شکنجه و ترساندن کودکان بی‌گناه دیدم و شنیدم ، فراتر از توصیف با کلمات است.
هفتم: مصیبت‌های خانواده زندانیانمقامات رژیم صهیونیستی از خانواده اسرای فلسطینی به ویژه زنان و مادران ، کودکان و افراد سال‌خورده برای افزایش فشار بر آنها سوءاستفاده می‌کنند. نشریه کمیته عمومی مبارزه با شکنجه در اسرائیل در اوایل سال 2008 گزارشی را در رابطه با سوءاستفاده از خانواده اسرا به عنوان اهرم فشاری بر افراد بازداشت شده از سوی شاباک اشاره کرده و به شش حالت در این زمینه اشاره می کند. این گزارش تأکید می‌کند که در برخی موارد اطرافیان اسیر فلسطینی نیز بدون اتهام بازداشت می‌شوند و مورد شکنجه و مجازات قرار می‌گیرند تا به فرد اسیر که تحت بازجویی قرار دارد، فشار بیشتری وارد شود. یکی از شرایط تاثیر گزار ذکر شده در این گزارش بازداشت یک مرد به همراه همسرش و زندانی شدن طولانی مدت آنها تحت شکنجه‌های شدید جسمانی و به گروگان گرفتن دو کودک شش ماهه و دو ساله از سوی شاباک است. یک اسیر فلسطینی می‌گوید که بازجوها در زمان اسارت وی از بازداشت پدرش خبر دادند و تهدید کردند که مادرش را خواهند کشت و خواهر 18 ساله اش را بازداشت و مورد تجاوز به عنف قرار خواهند داد. آنها تهدید کردند که اگر این فرد با آنها همکاری نکند، خانه اش را تخریب خواهند کرد.
تلویزیون رژیم صهیونیستی در همین راستا گزارشی از اعترافات مستقیم افسران سرویس جاسوسی شاباک در رابطه با نحوه شکنجه اسرای فلسطینی در زمان بازجویی ها و فشار بر خانواده‌ها و فرزندان اسرا جهت به دست آوردن اطلاعات سری از افراد بازداشت شده منتشر کرد.
با وجود اینکه مقامات رژیم صهیونیستی بر اساس قوانین بین‌الملل مسئول ملاقات شهروندان مناطق مختلف فلسطینی با خانواده‌های اسیر خود در زندان هستند، اما در حال حاضر صلیب سرخ جهانی به اندازه ای که بتواند از موانع مختلف ایجاد شده از سوی رژیم صهیونیستی عبور کند، این اقدام را برعهده دارد، این موانع شامل ممنوع الملاقات کردن زندانیان یا خودسری در صدور مجوز و بازجویی‌های مکرر و مشکلات مسیر تردد و رفتارهای تحقیرآمیزی است که خانواده‌های اسرا به ویژه در زمینه بازجویی بدنی برهنه زنان با آن مواجه هستند.
