دو آتش به اختیارِ ادبیات دفاع مقدس
کانکس‌شان تابستانها گرم بود، زمستانها سرد و پایه‌هایش سست و لرزان، اما پاهای محکم و دلهای همیشه گرم آنها کانکس کوچک و لرزان را بزرگتر و محکمتر از وزارت ارشاد نشان می داد.
به گزارش گروه سایر رسانه‌های
دفاع پرس، «رحیم مخدومی» از نویسندگان و ناشران دفاع مقدس در مطلبی نوشت: کشور ما بیش از 30 سال است متنعم به نعمت بزرگی به نام «ادبیات دفاع مقدس» است.
خاطرم هست وقتی جنگ به پایان رسید، حتی روزنامه ها حاضر نبودند ستون کوچکی به این موضوع اختصاص دهند. توجیه شان این بود که دیگر زمان پرداختن به این مطالب غیر ضرور و تاریخ مصرف گذشته به پایان رسیده. این در حالی بود که اگر فهرست کتب منتشره در این عرصه را رصد می کردی، بیش از 10 عنوان پیدا نمی کردی. امروز اگر ادعا کنیم بیش از 10 هزار عنوان کتاب دفاع مقدس به چاپ رسیده، اغراق نگفته ایم. به راستی این کدام آتش به اختیاری ست که با چراغ خاموش، همچنان مشغول شعله ور کردن چراغ ادبیات دفاع مقدس است؟
اگر ادبیات کشور با کتبی مثل: شبهای قدر کربلای پنج، فرمانده من، نامه های فهیمه، دا، نورالدین پسر ایران، پایی که جا ماند، دختر شینا، آن بیست و سه نفر، لشکر خوبان، سلام بر ابراهیم، خاکهای نرم کوشک، همپای صاعقه و صدها کتاب غنی دیگر سری در میان سرهای ادبی جهان بلند کرده، مدیون دو آتش به اختیار فرهنگی است.
اگر جامعه ی ادبی به تقریظ های مقام معظم رهبری می بالد، این تقریظ ها بر کتبی نوشته می شود که بستر سازش آن دو آتش به اختیار فرهنگی بوده اند.
هیچ گاه فراموش نمی کنم سال 1368 را که در کنار باغچه ی حوزه هنری کانکسی برپا بود به نام "دفتر هنر و ادبیات دفاع مقدس". این دو آتش به اختیار، صبح تا شب خود را متواضعانه در آن کانکس می گذراندند تا بذری را که کاشته بودند، آبیاری کنند و به رشد و تعالی برسانند.آن ها خوش رو بودند و جذاب. چشم انتظار کسانی بودند که عشق پرواز داشتند، بدون منت به آنها جرأت پریدن می دادند. کانکس شان تابستانها گرم بود، زمستانها سرد و پایه هایش سست و لرزان، اما پاهای محکم و دلهای همیشه گرم آنها کانکس کوچک و لرزان را بزرگتر و محکمتر از وزارت ارشاد نشان می داد. این شد که در عرصه ی ادبیات کشور تولد بزرگی رخ داد به نام "ادبیات شریف دفاع مقدس".
امروز همه ی کسانی که در این عرصه ی ادبی خوش درخشیده اند. از داستان نویس گرفته تا خاطره نگار و فیلم ساز و منتقد و غیره، همه مدیون این دو آتش به اختیار اخلاق مدار فرهنگی اند.
بی جهت نیست که پرچمدار آتش به اختیارها حضرت آقا فرمود: اگر من شاعر بودم برای سرهنگی ها و بهبودی ها شعر می سرودم.
درود بر مرتضی سرهنگی و هدایت الله بهبودی.
منبع: مشرق
