فشارهای جهانی علیه «سوچی» جواب داد/ سوچی اعمال خشونت علیه مسلمانان را محکوم کرد

به گزارش خبرنگار بین‌الملل دفاع پرس، میانمار (برمه) در شرق آسیا واقع شده است. جمعیتی بالغ بر 55 میلیون نفر در این کشور زندگی می‌کنند. 90 درصد از مردم میانمار بودایی، 4 درصد مسیحی، 4 درصد مسلمان و 2 درصد نیز پیرو آیین هندو هستند.

برمه در سال 1824 توسط بریتانیا اشغال و ضمیمه حکومت هند و بعد از آن مستعمره‌ بریتانیا تلقی شد. در سال 1937 بریتانیا برمه را به همراه منطقه «آراکان» که اکنون به آن راخین نیز می‌‎گویند، مستعمره‌ای جدا از حکومت هند خواند و آن را برمه بریتانیا نام نهاد، تا اینکه در سال 1948 بریتانیا اجازه داد تا برمه استقلال یابد و از آن زمان به بعد به «میانمار» تغییر نام یافت.

میانمار از سال 1962 تا سال 2011 توسط یک حکومت نظامی اداره می‌شد، تا اینکه در ماه مه سال 1990 دولت پس از حدود 30 سال نخستین انتخابات آزاد را برگزار کرد؛ سرانجام در سال 2011 میلادی، در حالی که این کشور با فشار و تحریم خارجی مواجه بود، اصلاحاتی را به اجرا گذاشت که سرانجام به برگزاری انتخابات پارلمانی آزاد سال 2015 و پیروزی حزب اتحاد ملی برای دموکراسی به رهبری آنگ سان سوچی و تشکیل دولت غیرنظامی به رهبری او منجر شد.

قانون حقوق شهروندی در برمه که در سال 1982 به تصویب رسیده است و به واسطه این قانون از میان 144 اقلیت موجود در میانمار 135 اقلیت حق شهروندی دریافت کردند و 9 دسته از اقوام اقلیت از حق شهروندی محروم شدند که بزرگ‌ترین این اقلیت‌ها، قوم مسلمان روهینگیا است. روهینگیایی‌ها 4 درصد جمعیت میانمار را تشکیل می‌دهند و بیشتر در ایالت راخین در سواحل غربی میانمار ساکن هستند. آمار رسمی جمعیت روهینگیا 6 میلیون نفر است؛ اما طبق آمار غیر رسمی جمعیت این قوم که 100 در صد آن‌ها مسلمان هستند به 8 میلیون نفر می‌رسد و یک زبان محلی به نام روهینگیا دارند که ترکیبی از عربی، فارسی و ترکی است.

اما ارتش میانمار، مسلمانان روهینگیا را در 19 عملیات نظامی از سال 1962 تاکنون مورد هدف قرار داده است. دولت میانمار نیز در سال 1982 تابعیت مسلمانان را لغو کرد و آن‌ها را تحت فشار قرار داد به طوری که تا سال 1192 حدود 300 هزار مسلمان مجبور به مهاجرت از کشور و فرار به بنگلادش شدند و اکثراً اعدام، دستگیر و یا مورد تجاوز واقع شدند. بار‌ها مسلمانان به بنگلادش و تایلند فرار کرده‌اند ولی در ساحل این دو کشور اجازه ورود نداشته و کشتی آن‌ها را غرق کرده‌اند. در سال 2008 نیز گردباد «نارجیز» میانمار را درنوردید. دولت نیز با ممانعت از رسیدن کمک‌های بین‌المللی به اقلیت‌های غیربودایی (مسلمانان و مسیحی‌ها) مرگ شمار زیادی از آن‌ها را رقم زد.

خشونت‌های مرگبار در میانمار علیه اقلیت مسلمان آن کشور همانطور که ذکر آن گذشت،‌ تازگی ندارد؛ اما از آغار شهریورماه و در پی تنش میان مسلمانان و نیروهای پلیس، افزایش قابل‌توجهی پیدا کرده‌است. این خشونت‌ها بویژه طی یک ماه گذشته با حمله سازماندهی شده بودائیان افراطی تحت حمایت پلیس و نیروهای امنیتی دولتی به کشته شدن 3 هزار نفر و آوارگی 30 هزار تن دیگر شده است که این مسئله با واکنش شدید بین‌المللی مواجه شد.

با وجود اینکه بیش از یک ماه از دور جدید خشونت‌های ارتش و بودائیان میانمار علیه مسلمانان می‌گذرد، آنگ سان سوچی که از برندگان جایزه صلح نوبل نیز هست در قبال خشونت‌های اعمال شده علیه مسلمانان این کشور سکوت اختیار کرده بود؛ اما در یک ماه گذشته علاوه بر مردم و مقامات کشورهای مسلمان مقامات مختلف غربی نیز با انتقاد از سکوت وی خواستار واکنش وی در قبال رنج مسلمانان میانمار شده بودند که بالاخره فشارهای جهانی جواب داد و سرانجام سوچی این موضوع را محکوم کرد.