به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس، یکی از حوادث جدی که
در وخیم شدن رابطه ایران و عراق نقش جدی را ایفا نمود؛ حادثه دانشگاه
مستنصریه «حمله به جان طارق عزیز» بود. در اول آوریل 1980 فردی به نام «سمیرنورعلی» که بنا به اظهارات رژیم عراق، ایرانی الاصل است با پرتاب بمب به سوی طارق عزیز عضو شورای فرماندهی عراق و معاون نخست وزیر عراق، او را مجروح و تعدادی از دانشجویان را به هلاکت رساند.
فرد مورد نظر با تیراندازی محافظان طارق عزیز کشته شد. در آن روز صدام حسین که در یکی از شهرهای نزدیک به مرزهای ایران بود با شنیدن خبر فوق، در سخنرانی عمومی خود اعلام کرد: «ما دست های هرکسی که بخواهد به طرف عراق دراز شود قطع می کنیم. ما حاضریم با هرکس بخواهد با ما بجنگد با او بجنگیم. هرکسی که بخواهد دشمن عراق و دشمن ملت عرب باشد ما مانند نیزه های نوک تیزی خواهیم بود که برای جنگیدن با او آماده هستیم.»
این سخنرانی صدام حسین آماده باشی بود که جهت رویارویی نظامی در این بعد به تصویر کشیده شد. آن روز رییس جمهور عراق ضمن عیادت از طارق عزیز اظهار داشت: «ما از تروریسم وحشتی نداریم. دولت سوسیالیست عراق بیش از هر کشور دیگری در خاورمیانه مورد تهدید فرمان (آیت الله) خمینی برای صدور انقلاب ایران قرار دارد، ایران یک کشور شیعی بوده و نیمی از جمعیت سیزده میلیونی عراق را شیعیان تشکیل می دهند.»
صدام پس از ملاقات، روز بعد راهی محل حادثه شد و در جمع دانشجویان با حرارت شدیدی گفت: «خون پاکی که در مستنصریه به زمین ریخت بدون انتقام نخواهد ماند.» او سه بار قسم یاد نمود که انتقام خواهد گرفت.
پس از سخنرانی صدام، در روز تشییع جنازه مقتولین، با نقشه قبلی دو بمب از داخل مدرسه ایرانی ها در بغداد به سوی جمعیت پرتاب شد و این امر بهانه مناسبی به دست مقامات عراقی داد تا به مدرسه حمله ور شده و بی دلیل تعدادی از اعضای مدرسه را بازداشت و سپس اخراج نمایند.
عراق متعاقب این حادثه نامه هایی به دبیر کل سازمان ملل و دیگر مجامع بین المللی ارسال نمود. بنابر تحقیقات پلیس امنیتی عراق مشخص شد ضارب یکی از اعضای حزب الدعوه عراق بوده است.
دولت عراق با پیگیری جدی به تعقیب اعضای حزب الدعوه پرداخت و عده ای از رهبران آن ها را نظیر آیت الله سید محمدباقرصدر و خواهرش بنت الهدی در تاریخ شانزدهم فروردین 1359 بازداشت نمود و به فاصله سه روز بعد در نوزدهم فروردین 1359 هر دو نفر را اعدام نمود.
امام خمینی در برابر این حادثه غم انگیز و غیر انسانی طی پیام شدیدالحنی علیه رژیم بعث عراق در چهارشنبه سوم اردیبهشت 1359 به مدت سه روز عزای عمومی و روز پنجشنبه چهرم اردیبهشت را تعطیل عمومی اعلام نمود. هرچند رژیم حاکم بر عراق، این موضوع را بهانه ای برای آغاز جنگ توجیه کرده است اما بی شک زیاده خواهی و توسعه طلبی صدام را می توان از دیگر عوامل آغاز این جنگ عنوان کرد.
