به گزارش خبرنگار بینالملل
دفاع پرس، همهپرسی کردستان عراق بسیار زودتر از چیزی که مسعود بارزانی و حامیان جدایی این منطقه مهم از خاک عراق تصور میکردند، خود را نشان داد. حجم واکنش منفی نسبت به این همهپرسی تنها محدود به منطقه نشد؛ بلکه سرانجام پای آمریکا هم به میان آمد.
«رکس تیلرسون» ساعاتی قبل طی تماسی تلفنی با «حیدرالعبادی» نخستوزیر عراق از مخالفت آمریکا با همهپرسی استقلال کردستان و حمایت واشنگتن از بغداد در مقابله با اقدامات جداییطلبانه در این کشور خبر داد.
اتحادیه اروپا نیز همگام با آمریکا، مخالفت خود با استقلال اقلیم کردستان را اعلام و بر دستیابی به یک راهحل مشترک سیاسی میان بغداد و اربیل تأکید کرد.
روسیه نیز همزمان با تشدید اوضاع به ضرر کردها و آزادسازی شهر کرکوک و مناطق حومه آن توسط نیروهای مسلح عراق، اعلام کرد که کنسولگری خود در اربیل را خواهد بست.
مصر نیز علاوه بر قطع پروازهای خود با اربیل، از مقامات دولت عراق و اقلیم کردستان این کشور خواست که هرچه سریعتر مذاکرات سیاسی در مورد دستیابی به یک راهکار مورد توافق دو طرف را آغاز کنند.
موضعگیری ترکیه نیز تأثیر قابل توجهی در موضوع جدایی اقلیم
کردستان داشت؛ چرا که مسعود بارزانی فکر میکرد مسائل اقتصادی برای ترکها از مسائل امنیتی-سیاسی مهمتر است.
ایران نیز از همان اول با جدایی اقلیم کردستان از عراق مخالف بود و موضع خود را ضمن احترام به مردم کرد اقلیم کردستان اعلام کرد که مخالف تجزیه عراق است.
در این میان رژیم صهیونیستی همچنان از استقلال اقلیم کردستان حمایت میکند. با این وجود، آزادسازی کرکوک و خروج منابع نفتی این شهر از کنترل کردهای متحد رژیم صهیونیستی، آرزوهای تلآویو در مورد ایجاد یک دولت نفتخیز دوست اسرائیل را نقش برآب کرد.
تحلیلگران بینالمللی مانند «عبدالباری عطوان» نیز به مواضع متناقض در میان کردها در اقلیم کردستان اشاره و از این موضوع به عنوان «تقسیم اقلیم کردستان به اقلیم سلیمانیه و اقلیم اربیل» یاد کرد. این تحلیل اشاره به تعارض مواضع نیروهای حزب اتحاد میهنی کردستان در سلیمانیه و نیروهای هوادار مسعود بارزانی در اربیل دارد.
یکی دیگر از اسناد این تعارض را میتوان حمایت نیروهای وابسته به حزب اتحاد میهنی کردستان از ورود نیروهای دولتی عراق به شهر کرکوک در برابر مخالفت عوامل همدست با بارزانی در این اقدام برشمرد.
آزادسازی کرکوک با خارج کردن مهمترین حلقه تأمین انرژی برای اقلیم تحت حکومت بارزانی از کنترل نیروهای پیشمرگه، رویای ایجاد یک «اسرائیل نفتخیز» در شمال عراق را برای همیشه از بین برد.
هماکنون کردهای مورد حمایت بارزانی قصد دارند برای تغییر در اجماع جهانی کنونی به نفع جدایی اقلیم کردستان از خاک عراق، دیدارهایی از چند کشور غربی داشته باشند و با مقامات و شخصیتهای تأثیرگذار این کشورها در مورد استقلال کردستان از حکومت بغداد رایزنی کنند.
با توجه به سیاست یکپارچه بینالمللی در مخالفت با جدایی اقلیم کردستان از عراق، که البته با موضع اسرائیل در تعارض است، باید دید که مسعود بارزانی و نزدیکان وی تا چه زمانی قصد دارند به پشتوانه حمایت لابیهای صهیونیستی در آمریکا و اروپا، وقت خود و مردم کرد شمال عراق را صرف چنین کارهای بینتیجهای کنند.
انتهای پیام/ 421